Του Γιάννη Κουζηνού
Η αγάπη δεν κρατάει όταν υπάρχει πείνα. Ο Τσαβισμός, ό,τι αυτός αντιπροσωπεύει και οι εναπομείναντες υποστηρικτές του δίνουν μάχη και ψάχνουν τρόπους να αποφύγουν το διαφαινόμενο πέρασμα τους στην ανυπαρξία. Το γνωρίζουν καλά ότι οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση με τις παρούσες συνθήκες, εκλογές για κυβερνήτες, δημάρχους και φυσικά το δημοψήφισμα ανάκλησης, θα είναι μια βίαιη και ολοκληρωτική απώθηση τους από τον λαό προς την λήθη.
Όλες οι κινήσεις τους στο εσωτερικό του PSUV-κυβερνητικός συνασπισμός-αλλά και από την κυβέρνηση έχουν πάψει προ πολλού να είναι κινήσεις που θα βοηθήσουν την Βενεζουέλα να προσπεράσει την βαθιά κρίση που βιώνει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αποφύγουν το ζοφερό πολιτικό και προσωπικό τους μέλλον αφού η διαφαινόμενη λαϊκή έκρηξη δεν θα ισοπεδώσει μόνο ρητορικές και ιδεολογίες αλλά πάνω απ' όλα τους δημιουργούς και τους υπεύθυνους της σημερινής μίζερης χαοτικής κατάστασης.
Η 1η Σεπτεμβρίου είναι κοντά και το κλίμα που επικρατεί στους δρόμους σε όλη την χώρα και πολύ πιο έντονα φυσικά στην πρωτεύουσα εδώ στο Καράκας είναι πραγματικά εκρηκτικό. Η αντιπολίτευση έχει καλέσει τον κόσμο σε μαζικές πορείες, ειρηνικές διαμαρτυρίες για την διαφαινόμενη ουσιαστική ακύρωση του δημοψηφίσματος ανάκλησης αν και η ιστορία στην Βενεζουέλα έχει αποδείξει ότι ποτέ ένα λαϊκό ξέσπασμα δεν γίνεται οργανωμένα αλλά αυθόρμητα.
Όλα όμως τα στοιχεία, όλες οι κινήσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό και πολύ περισσότερο το "φτάνει πια" που ακούγεται μαζικά πλέον από τα εκατομμύρια των ανθρώπων που υποφέρουν στις παραγκουπόλεις δείχνουν ότι αυτό που όλοι μυρίζουμε στον αέρα και περιμένουμε είναι πιο κοντά από ποτέ. Από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών έγινε αίτηση στην κυβέρνηση του Μαδούρο να υπάρχουν παρατηρητές από την 1η Σεπτεμβρίου και κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων αλλά και παρατηρητές για την σωστή και απρόσκοπτη διενέργεια του δημοψηφίσματος ανάκλησης.
Δίκοπο μαχαίρι η όποια απόφαση από τον Μαδούρο καθώς αν αρνηθούν την παρουσία των παρατηρητών του Οργανισμού, που η χώρα είναι μέλος, θα αποτελέσει ουσιαστική παραδοχή ότι στην Βενεζουέλα υπάρχουν καταστάσεις που δεν αντέχουν να βρεθούν κάτω από έντονο φως. Εάν ο Μαδούρο και η κυβέρνηση του δεχτούν τους παρατηρητές, πράγμα που όλοι εδώ ελπίζουμε αλλά δεν πιστεύουμε ότι θα γίνει πραγματικότητα, ίσως να σημαίνει ότι κάτι θετικό, μέσα στα πλαίσια του συντάγματος και με ειρηνικό τρόπο, μπορεί να συμβεί.
Η απόφαση στην έφεση του φυλακισμένου ηγέτη της αντιπολίτευσης και δημοφιλέστερου πολιτικού της χώρας Λεοπόλδο Λόπεζ, όπως ήταν αναμενόμενο ήταν αρνητική καθώς το δικαστήριο επικύρωσε την επιβληθείσα ποινή των 13 χρόνων 7 ημερών και 12 ωρών με την κατηγορία ότι οι δηλώσεις του προς τον κόσμο για ειρηνικές διαδηλώσεις περιείχαν υποσυνείδητα μηνύματα που παρακινούσαν τους πολίτες στην βία! Η απόφαση όπως ήταν φυσικό προκάλεσε την οργή του κόσμου, της αντιπολίτευσης, της Διεθνούς Αμνηστίας και οργανώσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά τον κόσμο αλλά κακά τα ψέματα οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα ήταν μεγάλη έκπληξη και αποτέλεσμα πολιτικών διεργασιών κάτω από το τραπέζι. Το μέλλον του Λεοπόλδο Λόπεζ αλλά και όλων των υπολοίπων πολιτικών καρατούμενων στην Βενεζουέλα είναι συνδεδεμένο απόλυτα με την βούληση του λαού για αλλαγή.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού και του επιδόματος διατροφής όπως έγραψα χθες από την 1η Σεπτεμβρίου, οι διαπραγματεύσεις με την Κολομβία για σταδιακό άνοιγμα των συνόρων και ελεύθερο πέρασμα των Βενεζολάνων για αναζήτηση τροφής στην γείτονα χώρα δεν είναι τίποτα άλλο από απελπισμένες κινήσεις του Μαδούρο για εκτόνωση της πίεσης και προσπάθεια να μετριάσει το επερχόμενο τσουνάμι αλλά σε καμία περίπτωση λύση του προβλήματος.
Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος το έχω ξαναγράψει. Μια ειρηνική μετάβαση της εξουσίας στα πλαίσια των δημοκρατικών διαδικασιών και του συντάγματος, αν και είναι αυτό που όλοι μας επιθυμούμε, δεν φαίνεται στον ορίζοντα, στην ρητορική και στις πράξεις του καθεστώτος. Το μόνο που επιθυμώ πιο πολύ από την αλλαγή είναι βγω απολύτως λάθος σε αυτή μου την πρόβλεψη.
