Χρειάζονται κι άλλα μέτρα, χρειάζονται κι άλλα χρήματα

Στα δύο προηγούμενα χρόνια η αγορά αντιμετώπισε έντονα προβλήματα, αλλά την ίδια ώρα η κυβέρνηση είχε στη διάθεσή της αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ για να «διασκεδάσει» την πραγματικότητα. Ανάλογα χρήματα με αυτά που δόθηκαν στην αγορά για τον κορονοϊό δεν θα υπάρξουν, γεγονός που καθιστά την οικονομία ευάλωτη σε μία νέα κρίση. Είτε πρόκειται για τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, είτε για οτιδήποτε άλλο. Η οικονομία χρειάζεται επειγόντως νέες ιδέες και κυρίως νέα λεφτά!

Τα χρήματα του Ταμείου είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο. Πράγματι! Κάτω από κανονικές συνθήκες είναι αρκετά για να αλλάξουν επίπεδο στην ελληνική Οικονομία. Η κυβέρνηση, άλλωστε, εργάστηκε σκληρά για να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν στον σπόρο των επενδύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στην Οικονομία και να μην επαναληφθούν φαινόμενα του παρελθόντος, όταν οι κοινοτικές επενδύσεις μοιραζόντουσαν μεταξύ φίλων και συγγενών.

Αν δεν υπήρχε ο πόλεμος στην Ουκρανία, το Ταμείο Ανάκαμψης θα ήταν αρκετό για να μας πάει στο επόμενο επίπεδο. Τα πράγματα, όμως, εξελίσσονται διαφορετικά! Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο πόλεμος σταματάει σήμερα, η κρίση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία θα αφήσει αποτύπωμα στην ελληνική Οικονομία, όπως αντίστοιχα και σε όλη την Ευρώπη. Κατά συνέπεια, χρειάζεται να αντιμετωπίσει κανείς τις νέες πληγές που άνοιξε αυτή η κρίση και ταυτόχρονα να ανακαλύψει πρόσθετες δράσεις για να εξασφαλίσει τα επιπλέον κεφάλαια που θα απαιτηθούν.

Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, πολλές ηλεκτροβόρες βιομηχανίες βρίσκονται αντιμέτωπες με το φάσμα του λουκέτου. Και ναι μεν η λύση σε όλα τα προβλήματα δεν μπορεί να είναι το κράτος – πατερούλης που σπεύδει να ανοίξει τα πουγκιά του για να θεραπεύσει κάθε νόσο, αλλά εδώ μιλάμε για μία έκτακτη ανάγκη που αν δεν αντιμετωπιστεί δεν θα έχουμε βιομηχανίες στο προσεχές μέλλον και όχι στο απώτερο! Υπάρχει, άραγε, πολιτική στήριξης της βιομηχανίας; Και αν ναι, υπάρχουν άλλα διαθέσιμα κεφάλαια για να σωθεί και αυτή η παρτίδα, όπως σώθηκε η προηγούμενη με τον κορονοϊό;

Πολύ φοβόμαστε ότι οι προθέσεις μπορεί να είναι άριστες, αλλά ο κρατικός προϋπολογισμός πενιχρός. Οπότε θα πρέπει να αναζητήσει κανείς νέες λύσεις. Σαν να λέμε να βγάλει λαγούς από το καπέλο του! Εύκολο να το λέει κανείς! Βάλτε τα χέρια σας στις τσέπες και βγάλτε από μέσα χρυσές λίρες! Ωραία σκέψη, αλλά στις τσέπες σας δεν υπάρχουν χρυσές λίρες αν νωρίτερα δεν τις έχετε βάλει εσείς οι ίδιοι!

Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν είναι μόνο οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, Όλη η Οικονομία θα αντιμετωπίσει τα ωστικά κύματα από την έκρηξη στην Ουκρανία.

Στον κορονοϊό υπήρξε μία καλή ιδέα! Οι επιστρεπτέες προκαταβολές. Ήταν ένας τρόπος που βοήθησε πολύ τις επιχειρήσεις, χωρίς να χρειαστεί η διαμεσολάβηση των τραπεζών, η οποία και θα κατέληγε στο να δοθούν τα περισσότερα χρήματα στους καλούς πελάτες ή αλλιώς σε αυτούς που δεν είναι βέβαιο ότι τα είχαν και περισσότερη ανάγκη. Χρειάζονται και άλλες τέτοιες ιδέες. Καλώς ή κακώς πρέπει να επιστρατευτεί η επινοητικότητα των ανθρώπων.

Πιστεύουμε ότι η ελληνική οικονομία έχει άσους στο μανίκι της! Έχει δυνάμεις που δεν έχει αξιοποιήσει. Και αναφερόμαστε στην περίπτωση της μεταφοράς κεφαλαίων από το εξωτερικό στην Ελλάδα. Η αλλαγή του φορολογικού καθεστώτος για τις συναλλαγές σε μετοχές και την κληρονομιά εταιρικών μεριδίων μπορεί να προσελκύσει τα χρήματα των Ελλήνων που αυτή τη στιγμή γεννούν ευκαιρίες και φόρους σε άλλες χώρες.

Μία βαθιά μεταρρύθμιση σε αυτό τον τομέα μπορεί να επιφέρει σημαντικά οφέλη για όλους. Άλλος τομέας που θα μπορούσε να αποφέρει χρήματα θα ήταν αυτός της πώλησης γης σε ελληνικά νησιά. Είναι ένας τομέας που μπορεί να έχει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη. Θα πει κάποιος ότι όλα αυτά χρειάζονται χρόνο. Σύμφωνοι!

Η κρίση, όμως, είναι μία ευκαιρία για να κάνουμε σε γρήγορο χρόνο αυτά που έπρεπε να κάνουμε έτσι ή αλλιώς εδώ και δεκαετίες. Και φυσικά οι επιλογές δεν εξαντλούνται σε αυτές τις δύο προτάσεις. Υπάρχουν πολλοί τομείς που δεν έχουμε κάνει το παραμικρό και χρειάζεται να κάνουμε. Όχι μόνο γιατί τώρα έχουμε απόλυτη ανάγκη τα πιθανά έσοδα, αλλά επειδή είναι αδιανόητο ότι αφήσαμε τόσα χρόνια τα πράγματα να εξελιχτούν έτσι, με γνώμονα την αδιαφορία…

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]