Αντώνης Δημόπουλος: ΚΙΝΑΛ- Με ποιούς και γιατί

Του Αντώνη Δημόπουλου

Το  ξαφνικό  αίτημα  της Γεννηματά για άμεσες εκλογές, επανέφερε με ένταση το μόνιμο ερώτημα των ΜΜΕ, ολόκληρης της τελευταίας περιόδου, στο έδαφος της  ανάγκης κυβερνησιμότητας της χώρας.  

Μετά τις επόμενες εκλογές: με ποιους;  Το ερώτημα βέβαια – και προσχηματικά –τίθεται στην βάση δυο μειωτικών παραδοχών: με όποιον πας  θα είσαι συμπλήρωμα (αρα Ανελ) με σκοπό την νομή εξουσίας  αλλά  ταυτόχρονα  και μοιραία, ετεροπροσδιορίζεσαι.

Με Σύριζα ,παραβλέπεις όλες τις προσβολές και ακραίες πρακτικές εναντίον σου , την περίοδο της κρίσης, στην επίκληση μιας  θολής σύγκλισης απόψεων- που δεν προκύπτει από πουθενά- διατηρώντας μια «αριστεροσύνη». Με την ΝΔ επαναλαμβάνεις το 12-14 ,για την σωτηρία –ξανά – της πατρίδος, ανεξάρτητα της πιθανότητας  επανάληψης μιας νέας συρρίκνωσης, που μπορεί να ΄ναι και οριστική και καταστροφική

Η  υπάκουη μνημονιακή διαδρομή του Σύριζα μέσα σε μια πλήρη μεταρρυθμιστική  ακινησία, δεν  έχει καταγράψει παρά μια παρωχημένη αναδιανομή επιδομάτων ,και επιμέρους σπασμωδικές και ασύνδετες πολιτικές που εξαντλούνται συνήθως σε ρητορικές. Η οικονομιστική υπερβολή της ΝΔ παραπέμπει πάλι σε μια προοπτική επιστροφής των ισχυρότερων και των κληρονόμων χωρίς ακριβοδίκαια χωρίς ευκαιρίες για τους ασθενέστερους, χωρίς έγνοια για τις ανισότητες. Το κοινό τους έδαφος, η ανομολόγητη αναπαραγωγή της εθνικής παθολογίας: πλατειασμός των ημετέρων και  επιβολή της  εφήμερης και βολικής  ακραίας πόλωσης στην δημόσια σφαίρα.

Το Κίνημα Αλλαγής μόλις συγκρότησε ένα πλήρη σχηματισμό,με σκοπό μια παράλληλη πορεία αναδιατύπωσης νέων καινοτόμων και μεταρρυθμιστικών προτάσεων  και εθνικού διαλόγου πάνω σε αυτές. Μιας ρεαλιστικής σύγχρονης σύνθεσης πολιτικών μεταξύ  κράτους και αγοράς που μπορεί πάλι να κινητοποιήσει μια παγωμένη απ την κρίση και την ύφεση, κοινωνία. Η προστιθέμενη αξία του κεντροαριστερού χώρου ,αυτήν την περίοδο είναι η διαμόρφωση ενός τολμηρού σχεδίου εξόδου που επαναφέρει μια πολιτική  με επίγνωση, βαθειά κατανόηση του τι συνέβη και απόφαση για ανάκαμψη.

Είναι η συνεχεία μιας πορείας τόσο του 16 ( με ΔΗΜΑΡ ) όσο και του 17 (με Ποτάμι), σε μια χωρά που τα προγράμματα ποτέ δεν δεσμεύουν και δεν εφαρμόζονται, από στελέχη αποφασισμένα που ξέρουν και μπορούν