Η μεγάλη διαφορά των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ είναι ότι αν τα έργα του Ταμείου δεν γίνουν στον χρόνο τους, τότε δεν πρόκειται να γίνουν! Δεν υπάρχουν, δηλαδή, διαδικασίες που λειτουργούν ως «γέφυρα» και μεταφέρουν τα χρήματα από την μία χρήση στην άλλη. Ανακεφαλαιώνουμε! Όποιος πιστεύει ότι θα ανακατευτεί η τράπουλα μέσα από μία πιθανή πολιτική κρίση, κάνει λάθος. Δεν έχει μελετήσει σωστά το θέμα. Όχι ότι ήταν επιμελής στο παρελθόν!
Στην χώρα αυτή υπάρχουν πέντε ως δέκα (βία δέκα) ισχυρές οικονομικά οικογένειες που διαφεντεύουν τα πάντα. Το κακό είναι ότι οι περισσότεροι έμαθαν τον καπιταλισμό με το σχέδιο Μάρσαλ και έτσι αναζητούν διαρκώς ένα νέο ανάλογο σχέδιο. Δεν έχει σημασία το πως θα λέγεται. Ντελόρ ή Ταμείο Ανάκαμψης. Σημασία έχει από ποια τσέπη βγαίνουν τα λεφτά για τις δουλειές. Άλλο είναι να βγαίνουν από τα ευρωπαϊκά ταμεία και άλλο από τους δικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Το πρόβλημα με το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ότι υπήρξε ένας Χριστιανός, ο Θόδωρος Σκυλακάκης, που έβαλε κανόνες στο παιγνίδι, αποσπώντας τα εύσημα της Ευρώπης! Πρόβλημα! Μεγάλο πρόβλημα! Έκτοτε ο κ. Σκυλακάκης είδε το όνομά του αρκετές φορές σε πρωτοσέλιδα. Όχι για το έργο που έχει κάνει, αλλά για διάφορους λάθος λόγους κάθε φορά. Τελευταίως φιγουράρισε το όνομά του δίπλα σε αυτό του κ. Πιερρακάκη, ότι δήθεν αγοράζεται με λεφτά του Ταμείου παράνομο λογισμικό για … παρακολουθήσεις. Έπος!
Και πώς θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτοί οι νέοι κανόνες; Να μην το κουράζουμε το θέμα! Οι κανόνες αυτοί δεν αλλάζουν. Μπορεί η Ευρώπη να είναι το ιδανικό πεδίο για ανατολίτικα παζάρια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση όποιος παίξει σε αυτή την προοπτική θα χάσει. Τα έργα αυτά εγκρίθηκαν ένα - ένα από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες, όπως και τα χρονοδιαγράμματά τους. Έτσι, δεν μπορεί κανείς να καταργήσει ένα έργο που προβλέπει να γίνουν έργα στην Ενέργεια και να βάλεις την θέση τους παιδικές κατασκηνώσεις. Κι ακόμη αν δεν τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα τα λεφτά χάνονται. Το κακό δεν είναι ότι θα χάσει μόνο αυτός που θα ήθελε να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, αλλά θα χάσει και η χώρα. Όχι μόνο δεν θα επιτευχθεί ο στόχος της «αλλαγής» (και όχι μιας απλής εναλλαγής), αλλά θα χαθούν και εντελώς τα χρήματα.
Ακολουθήστε το χρήμα και θα μάθετε την αλήθεια. Και αν αναρωτιέστε για την φύση και τον χαρακτήρα του ελληνικού καπιταλισμού, κάντε μια βουτιά στον χρόνο και προσπαθήστε να δείτε πόσοι είχαν συνταχτεί το 2015 με το «Όχι» και με την προοπτική της δραχμής. Και τότε θα έχετε την απάντηση αν το ελληνικό κεφάλαιο υπήρξε μελετηρό ή όχι στο παρελθόν. Οπότε, μην έχετε υπερβολικές απαιτήσεις και για το μέλλον…
Θανάσης Μαυρίδης
