Μπορεί να το μην το θυμόμαστε πια, διότι έχουν περάσει περισσότερα από 74 χρόνια, όμως το κτίσιμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκίνησε με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα η οποία αποτελείτο από το Βέλγιο, τη Δυτική Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία, στις 18 Απριλίου του 1951. Σκοπός της συμφωνίας, ήταν να τεθεί η παραγωγή και εμπορία του άνθρακα και του χάλυβα, δηλαδή των δύο κύριων πρώτων υλών της πολεμικής βιομηχανίας μέχρι και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό την κοινή διαχείριση των πρώην εμπολέμων κρατών.
Από τότε μέχρι σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, ο χάλυβας εξακολουθεί να αποτελεί την ψυχή και την καρδιά της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής. Και έχει επανέλθει το προσκήνιο της επικαιρότητας, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η επιβολή δασμών για τον εισαγόμενο στις ΗΠΑ χάλυβα και ο δεύτερος είναι αναμενόμενη κατάληξη της συμφωνίας ανάμεσα στην US Steel που αποτελεί μια εταιρεία σύμβολο για τις ΗΠΑ και στη Nippon Steel η οποία είναι ο βασικός ανταγωνιστής της.
Η ετήσια παραγωγή χάλυβα στις ΗΠΑ, ανήλθε το 2024 περίπου στα 88 εκατ. μετρικούς τόνους συνολικής αξίας $120 δισ. Η δυνατότητα παραγωγής χάλυβα των ΗΠΑ υπερβαίνει τα 100 εκατ. μετρικούς τόνους. Παράλληλα οι ΗΠΑ εισάγουν άλλους 26 εκατ. μετρικούς τόνους από το εξωτερικό. Κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Καναδά, την Βραζιλία, την Ιαπωνία, την Κίνα, το Μεξικό και άλλες. Με την αξία τους να πλησιάζει τα $33 δισ. Η αξία των εξαγωγών χάλυβα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τις ΗΠΑ, παρουσίασε σημαντική αύξηση της τάξης του 51% μέσα στο 2024.
Οπότε όπως αντιλαμβανόμαστε, η επιβολή των επιπλέον δασμών από την πλευρά των ΗΠΑ, που πλέον βρίσκονται στο 50%, γεννά μια σειρά προβλημάτων τόσο στα χυτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και στους βιομηχανικούς καταναλωτές εντός ΗΠΑ. Ωστόσο, το βάρος του Λευκού Οίκου επικεντρώνεται περισσότερο στην παραγωγή χάλυβα στην Αμερική, παρά στις εισαγωγές. Στόχος του προέδρου Τραμπ είναι η διασφάλιση και η αύξηση των επιπέδων παραγωγής χάλυβα στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στον εισαγόμενο χάλυβα που αντιστοιχεί στο 20% των συνολικών αναγκών της αμερικανικής οικονομίας.
Έτσι παρατηρείται μια στροφή 1800 στην πολιτική αντιμετώπιση του βασικού προβλήματος σχετικά με τον αμερικανικό χάλυβα, που ακούει στο όνομα US Steel. Η US Steel δεν είναι μια τυχαία εταιρεία. Ιδρύθηκε το 1901 και διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στην οικονομία των ΗΠΑ για μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα, παρέχοντας στη βιομηχανία τον απαιτούμενο χάλυβα για την κατασκευή οχημάτων, υποδομών, γεφυρών και ουρανοξυστών, καθώς και προϊόντων αμυντικής βιομηχανίας. Και μάλιστα ήταν η πρώτη εταιρεία της Wall Street που είχε ξεπεράσει σε χρηματιστηριακή αποτίμηση το $1 δισ.
Παρά την παρακμή στην οποία έχει περιέλθει η US Steel, δεν παύει να αποτελεί μια εταιρεία σύμβολο με βαρύ «εθνικό» και πολιτικό αποτύπωμα. Η αρνητική πορεία της US Steel, απαίτησε την εμφάνιση λευκών ιπποτών. Από την μια πλευρά εμφανίστηκε η Cleveland-Cliffs με τη συνεργασία της Nucor και από την άλλη η Nippon Steel.
Και κατά τη διάρκεια των τελευταίων 52 εβδομάδων η μετοχή της US Steel (X) παρακολουθούσε με διακυμάνσεις τις εξελίξεις των διαπραγματεύσεων.
H αμερικανική πρόταση δεν ευοδώθηκε και στο τραπέζι των λύσεων έμεινε μόνο η ιαπωνική πρόταση. Η οποία είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις τόσο στους Δημοκρατικούς όσο και στους Ρεπουμπλικάνους. Ο προηγούμενος πρόεδρος Τζο Τραμπ, την είχε μπλοκάρει λίγο πριν από τη λήξη της θητείας του. Ο τότε υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε χαρακτηρίσει την πρόταση της Nippon Steel, ως «εθνική καταστροφή» και είχε υποσχεθεί ότι θα αντιταχθεί με σθένος απέναντι σε αυτήν στην επιχειρηματική συνεργασία, ώστε να μην παραδοθεί ο αμερικανικός χάλυβας στα ιαπωνικά χέρια. Υπερτονίζοντας ότι αν δεν έχεις χάλυβα, δεν έχεις χώρα, δεν μπορείς να φτιάξεις στρατό και ότι η ισχυρή βιομηχανία χάλυβα δεν είναι απλώς θέμα αξιοπρέπειας, ευημερίας και υπερηφάνειας. Αλλά είναι πάνω απ' όλα θέμα εθνικής ασφάλειας.
Τον περασμένο Μάρτιο η αμερικανική κυβέρνηση είχε ζητήσει παράταση της προθεσμίας εκδίκασης την υπόθεσης που αφορά το deal US Steel και Nippon Steel, απέναντι στην Επιτροπή Ξένων Επενδύσεων των Ηνωμένων Πολιτειών (CFIUS), η οποία εξετάζει τις ξένες επενδύσεις επί αμερικανικού εδάφους με κριτήριο την εθνική ασφάλεια.
Σαν αποτέλεσμα η μετοχή της US Steel κατέγραψε κέρδη της τάξης του +42,60%.
Σήμερα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος έχει μεταβάλει ξεκάθαρα την στάση του. Παρ’ όλο που τα βασικά οικονομικά δεδομένα της συμφωνίας δεν έχουν αποκαλυφθεί και η νέα μετοχική σύνθεση δεν έχει ξεκαθαρίσει, ο πρόεδρος Τραμπ δεσμεύεται πλέον υπέρ της συμφωνίας. Υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία είναι «μεγάλη και υπέροχη».
Η US Steel ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει αμερικανική, ότι θα μεγαλώσει και ότι θα ενισχυθεί με τη συνεργασία με τη Nippon Steel, η οποία θα προχωρήσει σε τεράστιες επενδύσεις μέσω νέων τεχνολογιών με αποτέλεσμα τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων απασχόλησης. Αναφέρθηκε μάλιστα σε συνεργασία και όχι σε εξαγορά.
Οι χρηματιστηριακοί αναλυτές εμφανίζονται επιφυλακτικοί ως προς τις εξελίξεις στην US Steel και την πορεία της μετοχής της. Η JP Morgan και η Jefferies θέτουν ως τιμή στόχο τα $55,00 από τα $53,76 που ήταν χθες, συστήνοντας Hold / διακράτηση, η Morgan Stanley τα $38 αναμένοντας πτώση της τάξης του -29%, η Bank of America Exane και BNP Paribas τα $40 και η BMO Capital τα $45.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το οικοσύστημα γύρω από τον χάλυβα κάθε άλλο από σταθεροποιημένο είναι. Με τους δασμούς και τις εταιρικές εξελίξεις να δημιουργούν ανησυχίες στα βιομηχανικά προϊόντα που βασίζονται στον χάλυβα. Δηλαδή στην ψυχή και στην καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας.
