Του Γιώργου Παυλόπουλου
Πώς θα περνούσε το Σαββατοκύριακο εάν ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έδινε στον κόσμο και τα ΜΜΕ τροφή για μερικά ακόμη σενάρια; Κάπως έτσι φαίνεται πως σκέφθηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ και αποφάσισε να χτυπήσει – αυτή τη φορά, αφήνοντας ανοιχτό να είναι ο επίτιμος προσκεκλημένος του Βλαντιμίρ Πούτιν στην μεγάλη στρατιωτική παρέλαση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου, στην Κόκκινη Πλατεία, για την επέτειο της αντιφασιστικής νίκης κατά των Ναζί!
«Εκτιμώ την πρόσκληση. (Η εκδήλωση) είναι ακριβώς στο μέσο της πολιτικής περιόδου, έτσι πρέπει να δω εάν θα μπορέσω να ανταποκριθώ. Όμως, θα ήθελαν πολύ να πάω εάν μπορέσω», είπε την Παρασκευή ο Τραμπ στους δημοσιογράφους, αναχωρώντας από τον Λευκό Οίκο. Και άφησε τους πάντες – τους παρευρικόμενους, τους πολιτικούς φίλους και αντιπάλους του, καθώς και τους συμμάχους και εχθρούς των ΗΠΑ – να αναρωτιούνται εάν πρόκειται για ένα ακόμη από τα γνωστά πυροτεχνήματα ή υπάρχει κάτι περισσότερο.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν απίθανη η παρουσία του Τραμπ στο πλευρό του Πούτιν έξι μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, θα πρόσφερε ακαταμάχητα επιχειρήματα στους Δημοκρατικούς και τον υποψήφιό τους για την προεδρία (που μέχρι τότε πρέπει λογικά να έχει ξεκαθαρίσει ποιος ή ποια θα είναι) ώστε να ισχυριστούν ότι οι έρευνες για τον «ρωσικό δάκτυλο» στις εκλογές του 2016 και γενικότερα στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ κάθε άλλο παρά «κυνήγι μαγισσών» είναι.
Παρ'' όλα αυτά, οφείλουμε να μην παραπλανηθούμε και να μην οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. Καλές είναι οι θεωρίες συνωμοσίας περί των σχέσεων του νυν προέδρου με τη Μόσχα και προσωπικά με τον Πούτιν, όμως θα πρέπει κανείς να είναι τουλάχιστον αφελής για να ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το στοιχείο που καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του αποτελέσματος των εκλογών.
Η ώρα του Μάικλ Μπλούμπεργκ;
Ειδικά οι Δημοκρατικοί πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και μετρημένοι. Κι αυτό επειδή γνωρίζουν, αυτοί περισσότερο από τον καθένα, ότι το αδύνατο σημείο τους βρίσκεται αλλού: Στην ανυπαρξία (μέχρι στιγμής, τουλάχιστον) τόσο ενός κοινά αποδεκτού υποψηφίου που θα μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τον Τραμπ και να τον στείλει από εκεί που ήρθε όσο και μιας ρεαλιστικής, πειστικής και καθαρής πολιτικής πρότασης προς την αμερικανική κοινωνία.
Διότι πώς να το κάνουμε, άλλωστε – άλλο πρεσβεύει ο Τζο Μπάιντεν και άλλο η Ελίζαμπεθ Γουόρεν. Και προφανώς, κάτι διαφορετικό και από τους δύο έχει να πει ο 77χρονος Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης (από το 2002 ως το 2013) ο οποίος και δημοφιλής είναι και πολλαπλάσια περιουσία διαθέτει από τον Τραμπ και μεγάλα στηρίγματα στην αμερικανική ελίτ.
Τι δουλειά έχει σε αυτή την υπόθεση ο Μπλούμπεργκ, θα ρωτήσει κανείς; Μα αυτήν που ο ίδιος άνοιξε, διαρρέοντας ότι σκέφτεται σοβαρά να συμμετέχει στα προκριματικά των Δημοκρατικών. Αναγκάζοντας, έτσι, τον Τραμπ να ασχοληθεί μαζί του, λέγοντας μισοσοβαρά και μισοαστεία: «Δεν θα τα πάει καλά, αλλά πιστεύω ότι θα πλήξει τον Μπάιντεν. Πάντως, δεν υπάρχει κάποιος που θα ήθελα περισσότερο για αντίπαλό μου από τον μικρό Μάικλ».
Για να δούμε, ωστόσο, ποιος θα γελάσει τελευταίος...
AP Photo/Susan Walsh
