Του Γιάννη Μαντζίκου
Αντιμέτωπος με την πραγματικότητα βρίσκεται πλέον ο Πέδρο Σάντσεθ ο οποίος αναλαμβάνει τη θέση του Πρωθυπουργού της Ισπανίας, μέσα από μια διαδικασία που θα μείνει ιστορία της χώρας καθώς είναι η πρώτη φορά που το κοινοβούλιο «εκλέγει» πρωθυπουργό μέσω του μηχανισμού της πρότασης μομφής.
Το χρονικό της αποπομπής
Μετά τις εκλογές του 2016, ο Μαριάνο Ραχόι είχε καταφέρει να εκλεγεί πρωθυπουργός κυβέρνησης μειοψηφίας με την στήριξη του κόμματος των Πολιτών (Θιουδαδάνος). Παρόλα αυτά, το Λαϊκό Κόμμα του οποίου ηγείται, ταλανιζόταν από το σκάνδαλο Γκουρτέλ, ένα εκτεταμένο σύστημα υπεξαίρεσης δημόσιων κεφαλαίων που από το 1999 έως το 2005 ανήλθαν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρω. Η δε καταδίκη του πρώην ταμία του κόμματος Λουίς Μπάρθενας σε 33 χρόνια φυλακή, αποτέλεσε την θρυαλλίδα των εξελίξεων και έδωσε την ευκαιρία στον Πέδρο Σάντσεθ να υποβάλλει πρόταση μομφής.
Μετά την πρόταση μομφής ακολούθησαν παρασκηνιακές ζυμώσεις, οι Πολίτες με τις 32 ψήφους τους αρνήθηκαν να συμπλεύσουν με τους Σοσιαλιστές αφού ζητούσαν άμεσα εκλογές, έτσι ο Σάντσεθ στράφηκε στα μικρά εθνικιστικά κόμματα τα όποια με τις 15 ψήφους που είχαν στο σύνολο έγιναν οι βασικοί ρυθμιστές των εξελίξεων. Χθες λοιπόν έγινε γνωστό ότι η ηγεσία του PNV - του Βασκικού Εθνικιστικού Κόμματος αποφάσισε να ψηφίσει υπέρ της πρότασης δυσπιστίας, η οποία έδωσε το φιλί της ζωής στον Σάντσεθ και μαζί τις απαιτούμενες 176 (180 ήταν τελικά) ψήφους για την απόλυτη πλειοψηφία.Την πλειοψηφία αυτή ο Ραχόι που εν τέλει δεν παραιτήθηκε, την αποκάλεσε Φρανκενστάιν, αφού εκτός από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, την πρόταση μομφής στήριξαν οι Ποδέμος, το Καταλανικό Δημοκρατικό Κόμμα, το Βασκικό Ενωτικό Κόμμα, οι Βάσκοι εθνικιστές και το Αριστερό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της Καταλωνίας.
Με φόντο τα παραπάνω, ο ηγέτης των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, πρότεινε στον Σάντσεθ να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να σχηματίσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έτσι ώστε η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά την πρόταση μομφής να μη στηρίζεται μόνον στους 84 σοσιαλιστές βουλευτές, αλλά στους 156 που θα συγκεντρώνει μαζί με τους Unidos Podemos. Ο Ιγκλέσιας έθεσε ως όρο να μην εφαρμόσει ο Σάντσεθ τον προϋπολογισμό του Ραχόι. Ωστόσο ο ηγέτης των Σοσιαλιστών έχει δεσμευτεί για την πιστή τήρηση του κάτι που ανακουφίζει μεταξύ άλλων και τις Βρυξέλλες.
Τα δύσκολα έπονται
Ο Σάντσεθ έχει αφήσει ανοικτή την ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών και μόλις εγκατασταθεί στον πρωθυπουργικό θώκο θα πρέπει άμεσα να αρχίσει τα παζάρια με όσους τον στήριξαν για να σχηματίσει κυβέρνηση και να συγκεράσει διαφορετικές απόψεις. Με δεδομένο ότι οι Ποδέμος δεν θα είναι συμπαραστάτες του, ο Σάντσεθ θα στραφεί στα μικρά κόμμα των Βάσκων και Καταλανών. Την ίδια στιγμή κύκλοι του Λαϊκού Κόμματος δηλώνουν πως εξετάζεται το ενδεχόμενο να κατατεθούν μία σειρά από τροποποιήσεις για τον προϋπολογισμό, προκειμένου να καταστεί δύσκολη η έγκρισή του, εκμεταλλευόμενες όλες τις επιμέρους διαφορές μεταξύ των κοινοβουλευτικών ομάδων που αρχικά τον υπερψήφισαν.
Τέλος, αίνιγμα αποτελεί το πολιτικό μέλλον του Μαριάνο Ράχοι, ο οποίος εκτός των άλλων αφήνει την Ισπανική οικονομία σε καλύτερη κατάσταση από ότι την παρέλαβε, η ανεργία βρίσκεται στο 17% από 26%, η ανάπτυξη προβλέπεται στο 2,7% ενώ το έλλειμμα του προϋπολογισμού έχει πέσει στο 2,5% από 10,5% το 2012. Αυτό και μόνο τροφοδοτεί έναν ιδιότυπο εμφύλιο στο Λαϊκό Κόμμα αφού εθνική επιτροπή του κόμματος, υποστηρίζει πως ο Ραχόι εξακολουθεί να αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για την ενότητά του, ενώ εσωκομματικοί δελφίνοι τονίζουν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για αποχώρηση του μέχρι πρότινος απόλυτου πολιτικού survivor της χώρας. Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική...
