Το δύσκολο καλοκαίρι του 2021 με βαριά τη σκιά της πανδημίας, ο Λάκης Λαζόπουλος πρωτοέδειξε ζωγραφική του στη Νάουσα της Πάρου. Πλοηγός στο παρθενικό του ταξίδι ήταν ο Βαγγέλης Καπόπουλος, πολύπειρος γκαλερίστας που μοιράζεται με τον Λαζόπουλο την ίδια αγάπη για το νησί και τον κόσμο του. Φέτος, το ταξίδι αυτό συνεχίζει, φέρνοντας δίπλα στα έργα του Λάκη Λαζόπουλου, ένα κοσμαγάπητο όνομα στα εικαστικά μας πράγματα: τον αγέραστο Γιώργο Σταθόπουλο.
«Το γεγονός ότι παρουσιάζω τα έργα μου στο νησί του αρχαίου λυρικού, ερωτικού και με σατιρικά στοιχεία ποιητή Αρχίλοχου, με χαροποιεί καθώς τα θέματα μας έχουν συνάφεια» λέει ο ωραίος ζωγράφος και εξηγεί το νήμα των έργων που ταξιδεύει στο κυκλαδονήσι: «Στα έργα μου ενυπάρχουν εικόνες της καθημερινότητας της πόλης, βυζαντινά, λαϊκά, κλασικά, ελληνικά μοτίβα και αρχιτεκτονικά στοιχεία, στα οποία συχνά προστίθεται το ανθρώπινο στοιχείο. Με απασχολεί η αρμονία του έργου, καθώς πιστεύω ότι η ζωγραφική είναι ο χώρος που αναπαύονται οι ψυχές των ανθρώπων από τα ταξίδια της φαντασίας».
Έργο του Γιώργου Σταθόπουλου
Ο Γιώργος Σταθόπουλος συνεχίζει ακαταπόνητα να ζωγραφίζει στο εργαστήριο του Αγίου Αρτεμίου, να σκηνογραφεί «απτές», γνώριμες πολιτείες όπου το άναρχο της τέχνης του προβάλλει, χωρίς να καταγγέλλει, την καθημερινή τρέλα. Διότι πάντα στο κέντρο των παραστάσεών του, πρωταγωνιστεί ο έρωτας, είτε στη μορφή αγγέλου, είτε ως νεαρό ζευγάρι.
Ο Σταθόπουλος συνεχίζει το όνειρο της ελληνικής τέχνης τραβώντας την ίδια γραμμή από τον αρχαίο δημιουργό, σε μια εποχή που τα εθνικά και πολιτισμικά σύνορα γίνονται όλο και πιο αχνά.
Έργο του Γιώργου Σταθόπουλου
Αυτόν τον προβληματισμό φαίνεται να σκηνοθετεί στη διάσταση του τελάρου ο Λάκης Λαζόπουλος: «Έχουμε μπει σε μία εποχή απρόσωπη. Βλέπουμε πρόσωπα τα οποία δεν τα θυμόμαστε μετά.
Μπορεί να μοιάζει ότι η αιτία είναι η πλαστικοποίηση των προσώπων και η επανάληψη ίδιων χαρακτηριστικών στα πρόσωπα, αλλά ίσως αυτή η απροσωπία σημαίνει κάτι βαθύτερο. Ότι ο άνθρωπος αποχωριζόμενος την ίδια του την εικόνα με μη φυσικό τρόπο, αποστασιοποιείται και πνευματικά, διότι καταργείται η φυσική συνεννόηση του εαυτού μας προς την εικόνα του» εξηγεί ο Λαζόπουλος.
Έργο του Λάκη Λαζόπουλου
Σε αυτό το δείγμα δουλειάς γίνεται αμέσως σαφής η πρόθεσή του για το σπάσμα της ανθρώπινης μορφής. Ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά: «Σαν αποτέλεσμα αυτής της καινούργιας απρόσωπης κοινωνίας είναι ότι τα δύο μάτια του ανθρώπου, έχουν ενσωματωμένα δύο διαφορετικά βλέμματα. Είναι πλήρως διαχωρισμένα. Δύο μάτια χωριστά τα οποία ενώνονται σε κοινό βλέμμα μόνο σε υλικές επιθυμίες και σαρκικές απολαύσεις.
Έτσι, βλέποντας τους ανθρώπους στην νέα αυτή εποχή της απρόσωπης κυνικότητας, προσπαθώ να διερευνήσω και το ένα βλέμμα και το άλλο. Όταν λοιπόν βλέπετε έναν πίνακα, άλλα θέλει να σας πει το ένα βλέμμα και άλλα το άλλο. Αν εσείς τα συντονίζετε σημαίνει ότι ζείτε μέσα σας αρμονικά. Αν τα πρόσωπα είναι απρόσωπα σκεφτείτε πόσους ανθρώπους βλέπετε και προσπαθείτε να θυμηθείτε ποιοι είναι».
Έργο του Λάκη Λαζόπουλου
«Μάτια χωριστά κλειστά» τιτλοφορείται η καλλιτεχνική συνάντηση των δύο, που θα βρίσκονται στην Πάρο για τα εγκαίνια της έκθεσης (14 Ιουλίου, στις 21.00). Έως 23/7
Κεντρική φωτ.: Έργο του Γιώργου Σταθόπουλου
