Ρητορική του μίσους και χυδαιότητες τυλίγουν την πολιτική ζωή

Ρητορική του μίσους και χυδαιότητες τυλίγουν την πολιτική ζωή

Το χειρότερο δεν είναι που ένας ηθοποιός, ονόματι Πάνος Βλάχος, προέτρεψε να δολοφονηθούν οι Άδωνις Γεωργιάδης και Άρης Πορτοσάλτε («μέσα σε ένα σάκο βάλτε Άδωνι και Πορτοσάλτε» - στον σάκο μπαίνουν πτώματα). Προφανώς δεν το έλεγε σοβαρά γιατί ίσως να μην διαθέτει το κατάλληλο επίπεδο νοημοσύνης ώστε να καταλάβει τι είπε.

Αργότερα προσπάθησε να δικαιολογήσει τη ρητορική του μίσους που εκτόξευσε, γράφοντας: «Οι στίχοι και η τέχνη μου δεν έχουν σκοπό να υποκινήσουν τη βία. Δεν είναι το χιούμορ και η σάτυρα που γεννούν τη βία. Βάλτε με και εμένα μέσα στον σάκο. Ίσως, έτσι να έρθουμε πιο κοντά» (δική του η ορθογραφία). Το γεγονός ότι την προτροπή σε φόνο την χαρακτήρισε «σάτυρα» δείχνει και το πνευματικό του μέγεθος.

Το χειρότερο όμως είναι ότι ένας ολόκληρος εσμός στα κοινωνικά δίκτυα βρήκαν καθόλα φυσιολογική την προτροπή του, επειδή οι δυο «υποψήφιοι» για δολοφονία υποστηρίζουν «την ανάλγητη κυβέρνηση Κούλη».

Ακόμη και η γνωστή αρχαιολόγος - κήρυκας της ΑΝΤΑΡΣΥΑκής εξέγερσης, μη μπορώντας να δικαιολογήσει την ουσία της «σάτυρας» του ηθοποιού, τον υποστήριξε γράφοντας ότι το «υ» στη λέξη ήταν χρήση της παλαιάς γραφής της (λες κι ο Βλάχος έγραψε τις φράσεις του με δασείες και περισπωμένες).

Από τον Δεκέμβρη του 2008 και τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από έναν ηλίθιο μπάτσο, και κυρίως από την έναρξη των μνημονίων, έγινε προσπάθεια κανονικοποίησης της αλήτικης και τραμπούκικης βίας. Χορηγός ο ΣΥΡΙΖΑ και αριστερίστικες παραφυάδες. Καθοδηγήτριες φράσεις το μαρξιστικό σλόγκαν περί τη βίας που είναι «η μαμή της ιστορίας», εκείνη του πατερούλη Μάο ότι «η ελευθερία βρίσκεται στην κάνη του όπλου σου», και το διανοουμενίστικο «η επανάσταση παράγει νέο δίκαιο».

Αυτή η νοοτροπία δικαιολόγησε κάθε είδους αλητείες και παρεκτροπές, από τις καταστροφές τον Δεκέμβρη του 2008 έως τους προπηλακισμούς και ξυλοδαρμούς πολιτικών κατά τα πρώτα χρόνια ων μνημονίων (μνημόνια που μετά υπέγραψε και ο ίδιος).

Σε αυτό το κλίμα εναρμονίστηκαν και κάποιοι «αριστερόφρονες» καλλιτέχνες, οι οποίοι βρήκαν έτοιμη πολυπληθή πελατεία στην «εξεγερμένη» νεολαία, αλλά και οι διάφορες εκπομπές της αρβύλας.

Όλοι αυτοί, με επιθέσεις κατά δεξιών πολιτικών και μη αρεστών δημοσιογράφων, εξήραν εαυτούς στη θέση των κοινωνικών ταγών, υποστηρίζοντας ότι έκαναν σάτιρα και κοινωνική κριτική (πριν λίγες ημέρες ο Βλάχος πάλι επιτέθηκε στους δημοσιογράφους λέγοντας: «Έχετε την τάση να λερώνετε κάθε τι όμορφο».

Οι δε καλλιτέχνες κατά την περίοδο της πανδημίας έγιναν και… πρωτοπόροι ιατροί και κοινωνιολόγοι, εκφράζοντας άποψη για τη μη αναγκαιότητα της καραντίνας («τι να την κάνεις τη ζωή χωρίς φιλί» δήλωνε ένας καταγγέλλοντας την συνιστώμενη αποστασιοποίηση. Ενώ ένας άλλος παρότρυνε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ρίξει την αντιδημοκρατική κυβέρνηση που μας απομονώνει. Δηλαδή στο όνομα της δημοκρατίας η Πρόεδρος να προβεί σε αντιδημοκρατικό πραξικόπημα!). Και όλοι αυτοί είχαν αριστερό ακροατήριο που τους επιδοκίμαζε και τους χειροκροτούσε!

Ναι αλλά δεν λέτε για τα άλλα, για τους Μπέους και τους Μουτζούρηδες, είναι η εύκολη κατηγορία, αφού όποιος κρίνει τις αριστερές γελοιότητες αυτομάτως είναι ύποπτος δεξιάς απόκλισης. Φυσικά λέμε και για τα άλλα, μόνο που υπάρχει ένα ειδοποιό διαφοροποιητικό στοιχείο. Ο Βλάχος εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό ρεύμα. Οι άλλοι δύο είναι μόνοι τους.

Ο Μπέος είναι… ο Μπέος! Δεδομένου παρελθόντος και συμπεριφοράς. Απάντησε σε φράση του Κασσελάκη με τρόπο άκομψο και ομοφοβικό. Αλλά ήταν ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που άνευ πρόκλησης αναφέρθηκε στον Μπέο λέγοντας «τον έχω χεσμένο»! Έκφραση αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκλεγμένο δήμαρχο, σε δημόσια θέα! Η απάντηση Μπέου ήταν αντάξια του προσώπου που ξέρουμε.

Αντιθέτως ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, Κώστας Μουτζούρης, ο οποίος αναφέρθηκε χυδαία για τον Κασσελάκη («οπισθογεμής» και «κουνίστρα»), ισχυρίζεται ότι ήταν χιουμοριστική φράση σε ιδιωτική στιγμή.

Ναι έχει δίκιο ο Κασσελάκης στο λογοπαίγνιο που έκανε με το επίθετο του Περιφερειάρχη, λέγοντας: «Δυστυχώς υπάρχει και αυτή η Ελλάδα - Μουτζούρης της Ευρώπης». Το ίδιο δίκιο και στην έκκλησή του: «Το χρέος όλων των προοδευτικών Ελλήνων είναι να μη νιώσουμε αδύναμοι μπροστά στη χυδαιότητα, να μη νιώσουμε λιγότεροι, να μη νιώσουμε ηττημένοι».

Όμως αυτή τη χυδαιότητα αγκάλιασε ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οκτώ μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου, και δύο μέλη του Συντονιστικού της οργάνωσης Μυτιλήνης, με επιστολή τους στα Κεντρικά, χαρακτήριζαν την πολιτική ταυτότητα του Μουτζούρη ως «Καραμανλική», και εξ αυτού ζητούσαν να υποστηριχθεί.

Αιτιολογούσαν ότι από τη νίκη Μουτζούρη «ο Μητσοτάκης θα στραπατσαριστεί και θα υποστεί μια μεγαλειώδη ήττα με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις». Η επιστολή διέρρευσε από Συριζαίους, που σοκαρίστηκαν από την τυχοδιωκτική πολιτική των συντρόφων τους.

Έμμεσα θέση υπέρ Μουτζούρη είχε πάρει επωνύμως και ο βουλευτής Γιάννης Μπουρνούς: «Να καταψηφιστεί ο αλεξιπτωτιστής του Μητσοτάκη» (ο Αλκιβιάδης Στεφανής). 

Τελικά μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής, επίσημη στήριξη δεν υπήρξε, αλλά σούμπιτος ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ στον δεύτερο γύρο ψήφισε Μουτζούρη, ο οποίος και εξελέγη ενώ στον πρώτο γύρο υπολείπετο του Στεφανή.

Καταδικάζουμε Στέφανε, αλλά από αυτόν που στηρίξατε για να στραπατσαριστεί ο Μητσοτάκης, τα ακούς αυτά που καταγγέλλεις!