Πόλεμος με το οργανωμένο έγκλημα

Πόλεμος με το οργανωμένο έγκλημα

Η δολοφονία της 20χρονης μητέρας στα Γλυκά Νερά ξεχειλίζει το ποτήρι. Το οργανωμένο έγκλημα, τα ειδεχθή εγκλήματα, η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζονται με αριθμητικούς προσδιορισμούς ως προς τις ποινές αλλά με δραστικά μέτρα που προϋποθέτουν πολιτική βούληση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια ως προς την προστασία και την ασφάλεια των πολιτών, ανάγοντάς τα σε ζήτημα Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου το επόμενο πεδίο σύγκρουσhς αφορά τον πόλεμο με την εγκληματικότητα, με το οργανωμένο έγκλημα, που δεν δύναται να εκτρέφεται στις παραφυάδες μιας οργανωμένης κοινωνίας.

Η ελληνική κοινωνία, μετά το ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά απαιτεί λύσεις και όχι αναλύσεις αναφορικά με το αν και κατά πόσο η ποινή ενός δολοφόνου που δεν δίστασε να σκοτώσει εν ψυχρώ μια γυναίκα μπροστά στο 11 μηνών μωρό της, θα φτάσει τα 3/4 ή τα 4/5 των ισοβίων.

Η ανασφάλεια που προκαλείται δύναται να μετατραπεί σε μπούμερανγκ για την ίδια τη χώρα αφού είναι γνωστό πως η ασφάλεια είναι αυτή που δημιουργεί τις ανάγκες για ανάταξη και ανάπτυξη.

Οι εγκληματίες, οι αποφασισμένοι ακόμη και να φτάσουν στον φόνο προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη, είτε αυτά προέρχονται από ληστείες, είτε ακόμη και από πληρωμένα συμβόλαια, γνωρίζουν τις πτυχές του νόμου.

Κυρίως γνωρίζουν πως ακόμη και η σύλληψή τους θα οδηγήσει σε ποινές που προεξοφλούν τη μη μακρά παραμονή τους στις φυλακές, οι οποίες παραμένουν και σήμερα μακριά από τον χαρακτηρισμό τους ως σωφρονιστικά ιδρύματα.

Η περίπτωση του Κώστα Πάσσαρη, ο οποίος βρίσκεται στις φυλακές της Κραϊόβα της Ρουμανίας από το 2001 με την ποινή των ισοβίων χαρακτηριστική, αν υπολογιστεί ότι ακόμη και σήμερα ζητεί να έλθει στην Ελλάδα και να δικαστεί.

Δεν αποτελεί μυστικό ότι ο νόμος Παρασκευόπουλου άνοιξε το 2015 τις φυλακές, όπως και το γεγονός ότι το 2019 δεν είναι λίγοι οι δικηγόροι που ανέβαλαν δίκες, αναμένοντας τον νέο ποινικό κώδικα που έφερε η τότε Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζοντας τα ύψη των ποινών.

Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για όσα συμβαίνουν σήμερα. Ο Πρωθυπουργός έχει προσωπικά εκφράσει την άποψη ότι ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας πρέπει να είναι και να αισθάνεται ασφαλής.

Στο πλαίσιο αυτό θεωρείται δεδομένο πως το επόμενο πεδίο σύγκρουσης θα είναι αυτό κόντρα στο οργανωμένο, με οποιαδήποτε μορφή, έγκλημα και στην εγκληματικότητα συνολικά.

Ο στόχος άλλωστε της αλλαγής σελίδας στη χώρα μετά την πανδημία περνά από την ασφάλεια των πολιτών, είτε ζουν στα αστικά κέντρα είτε στην περιφέρεια.

Και ναι μεν δεν μπορεί να φυλάει κάθε πολίτη ένας αστυνομικός, όμως το μήνυμα που μπορεί να σταλεί προς όλες τις κατευθύνσεις μπορεί να είναι σαφές και ξεκάθαρο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα βρίσκεται στη θέση του κυρίαρχου στο πολιτικό σκηνικό.

Η διαχείριση της πανδημίας παίρνει το δρόμο της και σε πολιτικό επίπεδο ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει εγκλωβισμένος στα αδιέξοδά του, είτε αφορούν το πολιτικό του μέλλον είτε τους σκελετούς που βρίσκονται στην ντουλάπα του κόμματός του.

Γι' αυτό και επιχείρησε να πολιτικοποιήσει τη δολοφονία της 20χρονης μητέρας υποστηρίζοντας πως η αστυνομία δεν κάνει τη δουλειά της αλλά ασχολείται με την «καταστολή», χωρίς όμως να βρίσκει ευήκοα ώτα.

Απαίτηση των πολιτών είναι η ασφάλεια και αποτυπώνεται ήδη στις δημοσκοπήσεις, όπου πρέπει να σημειωθεί πως καταγράφεται μια πτωτική πορεία στους δείκτες που αφορούν ακριβώς αυτή την παράμετρο.

Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός. Στο Μέγαρο Μαξίμου τίθεται πλέον ως πρώτη προτεραιότητα η αναστροφή της κατάστασης. Η άλλη πλευρά έφτασε σε ακραίες εχθρικές πράξεις και μένει να κηρυχτεί από την πολιτεία και επισήμως ο «πόλεμος».