Κάτι τρέχει με τις… Γέφυρες στον ΣΥΡΙΖΑ

Κάτι τρέχει με τις… Γέφυρες στον ΣΥΡΙΖΑ

Τον Οκτώβριο του 2019 οι «γεφυροποιοί», τα πρόσωπα, εκ του ΠΑΣΟΚ και αλλού προερχόμενα, που είχαν συγκροτήσει την λεγόμενη «Γέφυρα» ως στήριγμα του Αλέξη Τσίπρα ανακοίνωναν την ένταξή του στη «διαδικασία ανασύνθεσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Περίπου 21 μήνες μετά οι «αρμοί» συγκόλλησης δείχνουν να έχουν χαλαρώσει και η τάση της… προοδευτικής συμμαχίας να παίρνει αποστάσεις, αντιδρώντας στην τακτική της ηγεσίας της Κουμουνδούρου αναδεικνύοντας και τους λόγους που ο επικεφαλής του κόμματος αποφεύγει το συνέδριο του κόμματος.

Μόνο την εβδομάδα αυτή υπάρξαν δύο παρεμβάσεις με την πρώτη να αφορά την ανάρτηση της Άννας Ελεφάντη για την Μαρία Σάκκαρη, για την οποία ουδείς εκ του ΣΥΡΙΖΑ πήρε θέση. Ο Νίκος Μπίστης εμφανίστηκε να εξαπολύει δριμύ κατηγορώ ανάλογο με αυτό που είχε εξαπολύσει κατά του Παύλου Πολάκη όταν ο τελευταίος είχε επιτεθεί με τον γνωστό ανοίκειο τρόπο στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.

Δεν είνται η πρώτη φορά που ο πιο παρεμβατικός στις εσωκομματικές εξελίξεις … γεφυροποιός λαμβάνει ανάλογη θέση, ειδικά σε ό,τι αφορά τον Παύλο Πολάκη αλλά και κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει πως χρησιμοποιεί την Προοδευτική Συμμαχία ως ένα είδος άλλοθι για να διατηρήσει ανοιχτό τον δρόμο προς το κέντρο, ενδεχομένως μετά τη στροφή προς τα «αριστερά» που προανήγγειλε (και εφαρμόζει με την κινηματική λογική των αντιδράσεων και της προσπάθειας έγερσης του θυμικού των πολιτών)

Αυτή τη φορά η παρέμβαση του εκ των γεφυροποιών προερχόμενου Νίκου Μπίστη αφορούσε μια κεντρική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενη απο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίον σημειωτέων ούτε οι της Προοδευτικής Συμμαχίας ούτε καν οι της Ομπρέλας (και των 53+) αγγίζουν σε προσωπικό επίπεδο. Απόφαση που αφορούσε ένα μείζονος σημασίας θέμα για την δημόσια υγεία, αυτό του υποχρεωτικού εμβολιασμού ειδικών επαγγελματικών κατηγοριών τον οποίο η αξιωματική αντιπολίτευσης καταψήφισε ζητώντας να είναι επί της ουσίας «υποχρεωτικός» αλλά «προαιρετικά»…

Επικαλούμενος άρθρο του Νίκου Μουζέλη στα ΝΕΑ όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «ο μη υποχρεωτικός καθολικός εμβολιασμός είναι είτε αποτέλεσμα του πολιτικού κόστους που δεν θέλουν να λάβουν οι κυβερνήσεις είτε προϊόν μιας εδραιωμένης άποψης πως τα δικαιώματα στις νεωτερικές κοινωνικές είναι απροϋπόθετα... Η τωρινή πανδημία είναι μια έκτακτη συνθήκη όπου η ελευθερία των σκεπτικιστών ή των αρνητών του εμβολίου είναι πράξη ενάντια στις ζωές των υπολοίπων. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό», ο Νίκος Μπίστης δείχνει στον ΣΥΡΙΖΑ την πραγματικότητα.

Και αυτό διότι γράφει ο ίδιος στο tvxs ότι «αυτή η κριτική που την προσυπογράφω γίνεται από θέσεις προοδευτικές και πάνω απο όλα λογικές» για να προσθέσει ότι «η μη υπερψήφιση όμως από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης του υποχρεωτικού εμβολιασμού στο νοσηλευτικό προσωπικό και τους οργανισμούς πρόνοιας δεν γίνεται κατά την γνώμη μου απο τέτοιες θέσεις».

Με απλά λόγια ο Νίκος Μπίστης κατηγορεί ανοιχτά τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η καταψήφιση του υποχρεωτικού εμβολιασμού για ειδικές κατηγορίες τις οποίες περιγράφει συμπεριλαμβάνοντας εκπαιδευτικούς και εργαζόμενους σε Μέσα Μεταφοράς, δεν αποτελεί προοδευτική θέση όπως αυτή που αναγράφει ο κ. Μουζέλης στο άρθρο του.

Οι γεφυροποιοί έσπευσαν από νωρίς να δηλώσουν στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα. Πριν τις εκλογές του 2019 βρέθηκαν δίπλα του για να στηρίξουν το υποτιθέμενο άνοιγμα στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστέρας.

Πλέον βλέπουν τον χρόνο να περνά, τη διχαστική ρητορική και τον λαΐκισμό να παίρνει «κεφάλι» και την λογική Πολάκη να καθίσταται κυρίαρχο αφήγημα στον ΣΥΡΙΖΑ που αρχίζει να αναζητεί την Προοδευτική του Συμμαχία.

Και ναι μεν η διαδικασία αναζήτησης στέγης είναι δύσκολη υπόθεση αυτή την περίοδο εν τούτοις αναμένουν, όπως μεταξύ τους δηλώνουν, το συνέδριο προκειμένου να αναδειχθεί η δυναμική τους και να οδηγηθεί στην σωστή κατεύθυνση το κόμμα. Αν και ο Αλέξης Τσίπρας τους προειδοποιήσε ανοιχτά για τη στροφή στην… αριστερά και την κινηματική λογική των αντιδράσεων σε κάθε τι που προωθείται από την κυβέρνηση.

Όπως επίσης ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεν δείχνει διατεθειμένος να προχωρήσει σε κινήσεις που θα εγείρουν πάθη στο κόμμα του προκαλώντας τριγμούς από τους οποίους ναι μεν θα βγεί νικητής παίζοντας χωρίς αντίπαλο αλλά ίσως σοβαρά τραυματισμένος σε σημείο που θα είναι αδύνατη η επούλωση των τραυμάτων ακόμη και αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει πράγματι εκλογές προς τη λήξη της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησής του.