Δε γνωρίζω τι πραγματικά συνέβη και καρατομήθηκαν οι κύριοι Παπασταύρου - Μπρατάκος, πάντως το γεγονός εγγράφεται ως μια απώλεια. Θα μπορούσα να μιλήσω και για ήττα που συνέβη σε μια δύσκολη περίοδο για την κυβέρνηση.
Βέβαια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διαχειριστεί ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις, όμως κάποια στιγμή υπάρχει το λεγόμενο σημείο της μη επιστροφής. Και άλλες φορές είχαμε αναρωτηθεί μήπως είχε υπερβεί αυτό το σημείο, όμως η ικανότητά του να αντιδρά ακαριαία αποδείχθηκε σωτήρια. Μένει να φανεί αν αυτό θα συμβεί και τώρα.
Ως εκ τούτου κρίνω τις κυβερνητικές θριαμβολογίες για την όντως πολύ καλή εμφάνιση του πρωθυπουργού στη Βουλή, πρόωρες και πολιτικά επικίνδυνες. Όσοι πιστεύουν ότι η τραγωδία των Τεμπών έφυγε από το προσκήνιο με την καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας είναι βαθιά νυχτωμένοι και θα πέσουν για μια ακόμα φορά από τα σύννεφα.
Γιατί επανήλθε δριμύτερη αυτή η τραγωδία; Διότι η κυβέρνηση άφησε, επί οκτώ μήνες, τον κάθε συνωμοσιολόγο - αγύρτη πολιτικό και δημοσιογράφο να λέει τις ανοησίες του χωρίς καμιά απάντηση. Όλα τα μικρά ψέματα, όλες οι μικρές ψεκασμένες θεωρίες συνενώθηκαν κάτω από την πιασάρικη λέξη «συγκάλυψη».
Συνεπώς, όταν κάποιο νοήμον άτομο γνωρίζει για ποιο λόγο περιήλθε σε μια δύσκολη θέση, τεκμαίρεται ότι γνωρίζει και τι θα πρέπει να κάνει από εδώ και μπρος για να μην επαναληφθεί αυτή η κατάσταση.
Η κυβέρνηση άμεσα θα πρέπει να συγκροτήσει μια τριμελή διυπουργική - Μαρινάκης, Σταϊκούρας, Φλωρίδης - που θα απαντά αμέσως και εμπεριστατωμένα σε κάθε καταγγελία σοβαρή ή και ανόητη ακόμα που θα διατυπώνεται από κάθε πλευρά. (Να μη λησμονούμε πως μικρές ανοησίες παράγουν για ένα συγκεκριμένο, ευμέγεθες κοινό μια αλήθεια.). Δε θα πρέπει να αφήσει να αιωρείται κανένα τοξικό νέφος για την τραγωδία των Τεμπών.
Συγχρόνως οφείλει η κυβέρνηση να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με τους συγγενείς των θυμάτων. Να τους δώσει να καταλάβουν πως είναι δίπλα τους και δεν τους αντιμετωπίζει σαν αυτοί να είναι απέναντι της. Κάτι που δεν έκανε μέχρι σήμερα και που έδωσε λαβή για πολιτική εκμετάλλευση από διάφορα κόμματα.
Αυτά τα κόμματα κάλυψαν το κενό - με αισχρό τρόπο - που άφησε η κυβέρνηση. Οι τρεις υπουργοί θα είναι επιφορτισμένοι και με την άμεση ενημέρωση των συγγενών για κάθε νέο στοιχείο που θα προκύπτει, αν προκύπτει. Είναι πονεμένοι γονείς και θέλουν ζεστασιά και συμπαράσταση. Τόσο δύσκολο είναι;
Δε γνωρίζω αν οι διυπουργικές συμβαδίζουν με το αποκαλούμενο επιτελικό κράτος, μόνο που από αυτό το επιτελικό κράτος το μόνο που έχει απομείνει είναι τρείς καρατομήσεις κορυφαίων εκπροσώπων του. Τίποτα άλλο. Έχει σμπαραλιαστεί.
Η Νέα Δημοκρατία έχει σε μια εβδομάδα το Συνέδριο της. Είναι μια καλή ευκαιρία για επανεκκίνηση. Η πρόταση δυσπιστίας, όπως και το όλο πολιτικό κλίμα της όξυνσης λειτούργησε συσπειρωτικά - όχι γιατί το προκάλεσε η κυβέρνηση, όπως βλακωδώς υποστηρίχτηκε - και αν δε γίνουν άλλα τζάμπα λάθη, μπορεί η Νέα Δημοκρατία να ανακάμψει. Να δούμε με τι ονόματα θα συμπληρωθεί το ευρωψηφοδέλτιο και επίσης αν θα γίνει ανασχηματισμός πριν από τις ευρωεκλογές.
Με τη ροή των γεγονότων, οι 70 μέρες που μας χωρίζουν από την 9η Ιουνίου είναι πολύ μεγάλος πολιτικός χρόνος.
