Του Γιάννη Σιδέρη
Αρκούντως σαρκαστικός έως προσβλητικός ο Βασίλης Λεβέντης απέναντι στο… ανήθικο φλερτ των κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, έδειξε να ανθίσταται λέγοντας «αν κάνω τη βλακώδη συναλλαγή να δώσω ψήφο στον κύριο Τσίπρα, θα έχω καταρρακώσει τα οράματα της νεολαίας που μας ψήφισε (ραδιόφωνο ΣΚΑΙ).
Καθόλου δεν άρεσε αυτό σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με δόση πικρού χιούμορ, απάντησαν θυμοσοφικά σε ερώτηση του γράφοντος... «ανθ' ημών Λεβέντης»!
Τα ίδια στελέχη, παρεπιδημούντα στο Μέγαρο Μαξίμου, εξέφραζαν έκπληξη για τα επιθετικό φλερτ προς τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων, και θεωρούσαν ότι η συνέχισή του είναι αποτέλεσμα… χρονοκαθυστέρησης!
Εξηγούσαν ότι αρχικά υπήρξε η σκέψη να προσελκύουν τις ψήφους του κ. Λεβέντη, πριν αυτός τόσο επίμονα και εμφατικά συνεχίσει να μιλάει για οικουμενική κυβέρνηση και πριν ζητήσει από τον κ. Τσίπρα… να παραιτηθεί για το καλό του! (Υπενθύμιση: Ο κ. Λεβέντης, κατά την συζήτηση επί των προαπαιτούμενων, είχε πει επί λέξει στη Βουλή: «Επειδή αγαπώ τον Πρωθυπουργό του ζητώ να μην έχει το τέλος των δύο προηγούμενων, του Γιωργάκη και του Σαμαρά, και τον παρακαλώ να με ακούσει. Τον παρακαλώ να με ακούσει και να ανέβει στο Προεδρικό Μέγαρο, να υποβάλει την παραίτησή του. Είναι η μόνη γενναία λύση»!)
Έκτοτε ο πρωθυπουργός και κάποιοι σύμβουλοί συνειδητοποίησαν ότι η στήριξη από Λεβέντη θα είδε δύο αποτελέσματα αλληλοεξαρτώμενα: α) Η ψήφος του κόμματος Λεβέντη θα παρείχε σιγουριά και θα απελευθέρωνε κυβερνητικούς βουλευτές να μην ψηφίσουν το ασφαλιστικό, επιδεικνύοντας -εκ του ασφαλούς - αντιμνημονιακό σθένος! Θα ήταν κάτι σαν επανάληψη της ψήφισης του μνημονίου, όπου η ψήφος των υπολοίπων κομμάτων, έδωσε την δυνατότητα στην αριστερή πλατφόρμα να «αντισταθεί» αφού δεν θα έμενε στην πολιτική ιστορία με την «καταισχύνη» ότι έριξε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση.
Η δεύτερη συνειδητοποίηση ήταν ότι αν κυβερνητικοί βουλευτές, και δη οι Συριζαίοι, δεν ψήφιζαν τα μέτρα, η κυβέρνηση επ΄ ουδενί θα μπορούσε να σταθεί στην εξουσία. Θα βρισκόταν στην ουσία εν κοινοβουλευτικώ κενώ και θα ήταν υποχρεωμένη να αποσυρθεί - ασυζητητί!
Ασφαλιστικό
Ούτως ή άλλως η ενδεχόμενη υπερψήφιση της Κυβέρνησης από μέρους της Ένωσης Κεντρώων, θα ήταν μια καρικατούρα αυτοδυναμίας και δεν θα ελάφρυνε τον σταυρό που (δική της υπαιτιότητι) καλείται να επωμισθεί η κυβέρνηση. Δίνει μάχες οπισθοφυλακών υπερασπιζόμενη την «κύρια σύνταξη» 2,6 εκ συνταξιούχων, όταν ήδη αυτή την έχει περικόψει μέσω της αύξησης των εισφορών, ενώ κύρια και επικουρική ως άθροισμα δεν θα υπερβαίνουν το 65% του μισθού – στην Ελλάδα που έφτανε και το 120% του μισθού!
Ηχούν κενά νοήματος τα λόγια της κυβερνητικής εκπροσώπου κας Γεροβασίλη «Η λύση στο ασφαλιστικό είναι η αύξηση εσόδων και όχι η περικοπή των συντάξεων - και ότι η κυβέρνηση εξετάζει εναλλακτικές προτάσεις». Αν οι εναλλακτικές προτάσεις είναι σαν αυτές που είδαν το φως της δημοσιότητας για συμπλήρωση του «κουμπαρά» με τις κλήσεις της τροχαίας», κατανοεί κανείς το μέγεθος της οικονομικής στενότητας και της πολιτικής απελπισίας…
Η στήλη δεν αναλύει το ασφαλιστικό. Το πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου θα κληθεί να το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση «ψαύει», βλέποντάς το να συμπληρώνεται με την φορολογία των αγροτών, την απελευθέρωση επαγγελμάτων, τις περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Και όλα αυτά «εμπροσθοβαρή» κατά την κυβερνητική ορολογία, το πρώτο εξάμηνο του '16.
Αυτό το εξάμηνο θα αποτελέσει και το εξάμηνο της… Μαρμότας για την κυβέρνηση, ελπίζοντας… να μη δει τη σκιά της.
ΥΓ: Παρεμπιπτόντως είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο πρωθυπουργός θα συμμετάσχει στο Νταβός. Προς το παρόν διεξάγονται συνεννοήσεις σχετικά με τα πάνελ συζητήσεων στα οποία θα συμμετάσχει. Εκεί είναι ένας άλλος κόσμος, ενός άλλου είδους παγκοσμιοποίηση, μακράν εκείνης των κινημάτων της Γένοβας ή του Πόρτο Αλέγκρε, όπου συμμετείχε. Θα κριθεί στο Νταβός με διαφορετικά κριτήρια, και θα κριθεί και η χώρα μαζί του...
