Τρεις παρατηρήσεις

Τρεις παρατηρήσεις

Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου *

Δείχνει ότι είναι για κλάματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι για γέλια η έκπληξη κάποιων κεντροαριστερών με την απροθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να διαλύσει τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ. Και είναι για γέλια, γιατί νομίζουν ότι υπάρχει ακόμα κόσμος που θα λυπηθεί που εξαπατήθηκαν για άλλη μία φορά αυτές οι «αγνές και άβγαλτες κορασίδες» της προόδου.

Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Ας χωνέψουμε, επιτέλους, ότι τις φαντασιώσεις της κεντροαριστερής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ τις διατηρούν μόνον οι παροπλισμένοι της πολιτικής, τα «κουρασμένα παλικάρια» που τους είναι αδιανόητο να κατεβούν στον δρόμο για να χτίσουν από την αρχή ένα βιώσιμο, εκλογικά, πολιτικό φορέα, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχουν και το κουράγιο να αποσυρθούν στο σπιτάκι τους, να παίξουν με τα εγγόνια τους, να ταΐσουν τις γάτες τους, βρε αδελφέ. Η συγκυβέρνηση των εθνολαϊκιστών θα πορευτεί μέχρι το τέλος, γιατί τους ενώνει η ιδεολογία και όχι μόνο η καρέκλα.

Το δεύτερο που πρέπει να κρατήσουμε από τον ανασχηματισμό είναι η κατάρρευση του μύθου περί ύπαρξης ομάδας σημιτικών, η οποία επιδιώκει, σύμφωνα με τις θεωρίες συνωμοσίας κάποιων, να αλώσει τη Νέα Δημοκρατία. Δεν υπάρχει εδώ και καιρό αυτή η ομάδα. Απόδειξη ότι ο καθένας από τους κεντρικούς παίκτες λειτουργεί αυτόνομα, ενώ όσοι αρέσκονται να διατηρούν τον επιθετικό προσδιορισμό «σημιτικός» το κάνουν μπας και γλιτώσουν τη χλεύη που προκαλεί το επίθετο «συριζαίος».

Δηλαδή, τι σόι σημιτική είναι η Μυρσίνη Ζορμπά, που μόλις είδε καρέκλα έτρεξε να υπηρετήσει τον Τσίπρα μαζί με τον Καμμένο και την Παπακώστα; Έτσι είναι οι σημιτικοί; Δεν υπάρχουν σημιτικοί, λοιπόν, και μόνον εκ του πονηρού τους επικαλούνται οι γνωστοί εθνικιστικοί κύκλοι.

Υπάρχει ένας κόσμος ορθολογιστών και εκσυγχρονιστών που επιζητούν να αλλάξουν τα πάντα στη χώρα και τους εξέφρασαν πολιτικά πρώτα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μετά ο Κώστας Σημίτης και σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και αν ενοχλεί.

Υπάρχει και μία τρίτη παρατήρηση με αφορμή τον ανασχηματισμό, που θα κάνουμε γνωρίζοντας ότι θα δυσαρεστήσουμε όλες τις πλευρές, αλλά θα το αποτολμήσουμε. Πιστεύουμε ότι παρ' όλα τα λάθη του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είναι ένας σημαντικός άνθρωπος κι ένας πολύ καλός πολιτικός.

Εκτιμούμε δε ότι ο όρος «συριζοκαραμανλισμός» δεν πρέπει να περιλαμβάνει εκείνον, αλλά να περιορίζεται «στην παρέα» του σημερινού ΠτΔ. Μόνο που «Καραμανλή» λένε εκείνον και κανένα άλλον. Ούτε τον Προκόπη Παυλόπουλο λένε Καραμανλή, ούτε τον Αντώναρο, ούτε την Παπακώστα.

Δικό του είναι το όνομα που χρησιμοποιούν οι χειρότεροι του δήμου. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνει κάτι για να το προστατεύσει πριν αυτό συνδεθεί οριστικά και αμετάκλητα με την πλέον σκοτεινή περίοδο της πολιτικής ιστορίας της χώρας σε περίοδο δημοκρατίας;

* Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της 31ης Αυγούστου

Φωτογραφία intime news