Του Γιάννη Σιδέρη
Ως αντιστάθμισμα στην 11μηνη κυβερνητική αποτυχία, ο πρωθυπουργός επιχειρεί την καθιερωμένη σε περιόδους κυβερνητικών κρίσεων φυγή προς τα μπρος (manual όλων των κυβερνήσεων είναι αυτό, και αριστοτέχνης του είδους ήταν ο Αντρέας).
Με «πρωτοβουλίες και εξελίξεις που θα είναι καταιγιστικές», όπως είπε ο πρωθυπουργός, θέτει, ως προμετωπίδα, το κυνήγι της διαφθοράς, είτε πρόκειται για μαύρο χρήμα, (όπως συνάγεται από την συνάντηση Καλογήρου - Φαλτσιανί, και τις κινήσεις λογαριασμών που ενεχείρισε ο δεύτερος στον πρώτο), είτε για το νόμο που θα καταπολεμήσει το λαθρεμπόριο καπνικών προϊόντων, είτε για την υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί τον Φεβρουάριο και θα καθορίσει τις προδιαγραφές (ένα χρόνο ζωής η κυβέρνηση, τώρα οι προδιαγραφές!), που θα πρέπει να έχει το σύστημα ηλεκτρονικού ελέγχου εισροών –εκροών και το σύστημα εντοπισμού θέσης GPS, στα πλωτά μέσα μεταφοράς καυσίμων για να καταπολεμηθεί το λαθρεμπόριο.
Επιπροσθέτως: η έκκληση για οικειοθελή κάλυψη της φοροδιαφυγής, αλλά και η εκ νέου σύσταση της διυπουργικής επιτροπής για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Σύμφωνα με πληροφορίες θα μετέχουν οι κ. Αλεξιάδης, Κουίκ, Βασιλειάδης, Καλογήρου (ενδεχομένως και ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού κ. Τζανακόπουλος), υπό την προεδρία του κ. Παπαγγελόπουλου.
Να μην «αφυδατωθούν» οι νόμοι
Οι πρωτοβουλίες φυσικά αυτές καθ' εαυτές είναι θετικές και ευχής έργον θα ήταν να αποδώσουν. Ωστόσο μια πρωτοβουλία δεν κρίνεται αυτόνομα, άλλα μέσα στο πολιτικό πλαίσιο που κυοφορείται και με βάση τις γενεσιουργές της αιτίες. Και αυτές τις αποκάλυψε ο πρωθυπουργικός λόγος όταν είπε:
Όταν ο ελληνικός λαός έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια, μια λεηλασία, δε μπορεί κάποιοι να μένουν στο απυρόβλητο». Εδώ εντοπίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι εντυπώσεων, να νιώσει δηλαδή ο χειμαζόμενος πολίτης ότι εκτός από αυτόν θα πληρώσουν κι άλλοι. Μα σε ένα κράτος Δικαίου, ο πολίτης δεν θα έπρεπε να μένει ποτέ στο απυρόβλητο όταν παρανομεί, και όχι μόνο όταν ο λαός έχει υποστεί λεηλασία.
Να θυμίσουμε ότι επικοινωνιακά τρυκ με το κυνήγι των κακών, τα επιχείρησαν άλλοι, τις πρώτες καυτές μέρες του μνημονίου, όπως τότε με τους «γιατρούς του Κολωνακίου», και έκτοτε ουδέν...
Επίσης ο χρόνος θα είναι μετρήσιμος, η κυβέρνηση καλείται να αποδείξει τάχιστα ότι οι λίστες θα έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Αν οι ελεγκτές χαθούν στον λαβύρινθο των διεθνών διαδρομών που έχει διέλθει το ελεγχόμενο χρήμα, αν μακρηγορήσει ο εντοπισμός του μαύρου χρήματος, θα καταπέσουν και οι κατηγορίες που η νυν κυβέρνηση εκτόξευε στις προηγούμενες, ότι σκοπίμως αδιαφορούσαν ή κωλυσιεργούσαν, προκειμένου να μην αποδοθούν στην δικαιοσύνη οι εκλεκτοί «εντιμότατοι φίλοι» τους.
Όπερ, το θέμα δεν είναι μόνο η νομοθέτηση των πρωτοβουλιών αλλά η υλοποίησή τους, καθώς στο παρελθόν υπήρξαν εξαγγελίες που ουδέποτε υλοποιήθηκαν και νομοθετικές πρωτοβουλίες που στην πορεία αφυδατώθηκαν, με αποτέλεσμα οι αδικίες να μεγαλώνουν, οι ανισότητες να αυξάνονται, η καθήλωση της χώρας να μετατρέπεται σε οικονομική και κοινωνική γάγγραινα.
Σιγουριά για το ασφαλιστικό και τις τηλεοπτικές άδειες
Κατά τα άλλα, αν κανείς ξεπεράσει, ως μη χρήζουσες κριτικής, τις πρωθυπουργικές αναφορές για την επιτυχή οικονομική πολιτική κυβέρνησης (τα capital controls είναι ακόμη εδώ), τα σημεία αιχμής του υπουργικού συμβουλίου που αξίζουν προσοχής, ήταν το ασφαλιστικό και οι τηλεοπτικές άδειες.
Στο ασφαλιστικό, σε συνομιλίες με εμπλεκόμενους υπουργούς, διαβλέψαμε μια περίεργη σιγουριά, ότι δεν θα γίνει μείωση κύριων συντάξεων, και ότι τελικά θα γίνουν δεκτές οι ελληνικές θέσεις, καθώς ήδη υπάρχει επικοινωνία με τους θεσμούς και έχουν υποβληθεί προκαταρκτικά οι ελληνικές προτάσεις, (βέβαια μια παρόμοια σιγουριά είχαμε δει και στο «παράλληλο πρόγραμμα»).
Στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών η κυβέρνηση διακρίνεται από μία ανυποχώρητη αποφασιστικότητα. Έτσι κι αλλιώς το θέμα ήταν προσφιλές στους καιρούς του αντιπολιτευτικού ΣΥΡΙΖΑ και διαχέετο μία «πολεμική» διάθεση εναντίον των καναλαρχών.
Η τελική κατάληξη, ο τρόπος, ο λόγος και τα συμφέροντα στα οποία θα παραχωρηθούν οι άδεις, θα αποτελέσουν αντικείμενο κριτικής στον κατάλληλο χρόνο. Ωστόσο ενδεχομένως πρόβλημα υπάρχει στον φορέα της παραχώρησης των αδειών. Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι, επικαλέστηκε το άρθρο 15/2 του Συντάγματος, βάσει του οποίου διεκδικεί το δικαίωμα παραχώρησης των αδειών να μετακινηθεί από το ΕΡΣ στο υπουργείο Επικρατείας, δηλαδή στον ίδιο - οπότε δεν αποκλείονται νομικές περιπλοκές με τις αναμενόμενες ενστάσεις των ενδιαφερόμενων...
Ας τελειώσουμε με μια παραδοχή: Σε κάτι έχει απόλυτο δίκιο ο πρωθυπουργός: «Η κυβέρνηση, είπε, τρείς φορές (25/1 - 5/7 – 20/9) πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τους Ελληνες Πολίτες, από τον ελληνικό λαό. Και αυτό δεν δικαιούται κανείς να το ξεχνά». Φυσικά μιλούσε στους υπουργούς και δι' αυτών προειδοποιούσε τους κυβερνητικούς βουλευτές ενόψει των δοκιμασιών που έρχονται - αλλά δεν παύει να είναι και μια υπενθύμιση προς τον λαό. Αυτός επέλεξε!
