Γράφει ο Insider
Πιθανά να μην ενοχλούσε πολλούς, παρά μόνον τις οικογένειες των θυμάτων που δολοφόνησε άνανδρα ο Σάββας Ξηρός, αν κάποια περιθωριακή σκηνή ανέβαζε τις περιπέτειες του καταδικασμένου τρομοκράτη.
Σίγουρα όμως ενοχλεί τους πάντες όταν το Εθνικό Θέατρο αναλαμβάνει να ανεβάσει στη σκηνή το «βιβλίο» του Σάββα Ξηρού που περιγράφει τις εμπειρίες του. Και ενοχλεί τους πάντες γιατί το Εθνικό Θέατρο χρηματοδοτείται από τα λεφτά των Ελληνων φορολογουμένων. Χρηματοδοτείται όχι μόνον απ΄όλους εμάς, αλλά και από τους φόρους της οικογένειας Μομφεράτου, την κομμένη σύνταξη της μάνας του Θάνου Αξαρλιάν, από τον ιδρώτα εκατομμυρίων πονεμένων (αλλά αξιοπρεπών) Ελλήνων.
Ενοχλεί επίσης ότι μέσα από δεκάδες πονήματα, το κρατικό θέατρο επί υπουργίας Μπαλτά επέλεξε να αναδείξει το βιβλίο ενός δολοφόνου. Εκείνου του δολοφόνου, που πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση που υπηρετεί ο κ. Μπαλτάς επιχείρησε με ειδική - φωτογραφική διάταξη να αποφυλακίσει.
Είναι η ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ εκείνη που οδηγεί τις αποφάσεις τους; Είναι μήπως η ειδική σχέση στελεχών του κυβερνώντος κόμματος μαζί τους, όπως άλλωστε αποκάλυψε ο δικός τους υπουργός Γιάννης Πανούσης;
Ή τελικά αποτελεί κεντρική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ κάποια ειδικού τύπου σχέση με τα μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων;
Η τέχνη ασφαλώς και δεν οριοθετείται. Ούτε πολύ περισσότερο λογοκρίνεται. Όμως, τέχνη δεν μπορεί να παράγεται μέσα από αίμα αθώων. Γιατί η τέχνη παράγει ήθος και αναδεικνύει πρότυπα.
Και δυστυχώς τα πρότυπα που αναδεικνύονται (έστω εμμέσως) από την παράσταση αυτή είναι αρνητικά πρότυπα.
Γι'' αυτό και η κυβέρνηση είναι υπόλογη. Και θα πρέπει αμέσως να απαντήσει αν θεωρεί προαγωγή του πολιτισμού τα πονήματα ενός παρανοϊκού δολοφόνου.
Όπως θα πρέπει να απαντήσει αν το Εθνικό Θέατρο χρηματοδότησε απευθείας τον Σάββα Ξηρό, για τα δικαιώματα του «έργου» του.
Και να μας διαφωτίσει για το πόσο μας κόστισε ως φορολογουμένους πολίτες αυτή η απίστευτη ιδέα του Εθνικού μας Θεάτρου...
