Και αν κάνει την έκπληξη ο Ανδρουλάκης;

Και αν κάνει την έκπληξη ο Ανδρουλάκης;

Το πολιτικό τοπίο έχει ξεκαθαρίσει. Οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας και ο Θεός βοηθός. Υπάρχει ενδεχόμενο για εκλογές το φθινόπωρο; Ναι, αν συντρέξουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις: έχουμε μια καλή τουριστική σεζόν, δεν έχουμε μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιές, έχει αποκλιμακωθεί ο πληθωρισμός και δεν έχει υπάρξει εμφάνιση κάποιας νέας επιθετικής παραλλαγής της covid. Αν λοιπόν συμβούν όλα αυτά τα καλά πιθανόν ο πρωθυπουργός να σκεφτεί να προσφύγει στις κάλπες, προκειμένου να καταγάγει μια σίγουρη νίκη. Εξάλλου, αν διεξαχθούν εκλογές το φθινόπωρο, έξι μήνες πριν από τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης, πολύ δύσκολα θα χαρακτηριστούν πρόωρες.

Όποτε και αν γίνουν οι εκλογές αυτό που διεγείρει το ενδιαφέρον των σχολιαστών είναι η περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία δεν πετύχει την αυτοδυναμία. Επ' αυτού έχουν αναπτυχθεί σενάρια επί σεναρίων, με βασικό πρωταγωνιστή το ΚΙΝΑΛ και τον αρχηγό του, ο οποίος φρονίμως ποιών κρατά κλειστά τα χαρτιά του. Πριν δει τα εκλογικά ποσοστά γιατί να εκτεθεί;

Σχεδόν όλοι οι σχολιαστές εντοπίζουν το ενδιαφέρον τους στις δεύτερες εκλογές, καθώς οι πρώτες δεν πρόκειται να δώσουν «προοδευτική» κυβέρνηση. Το έχουμε πει πολλές φορές πως για να γίνει αυτό θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει πρώτο κόμμα. Αν το κατορθώσει, μπράβο του! Πάντως, τίποτα δεν προμηνύει τέτοιας εκτάσεως ανατροπή.

Όμως από τις πρώτες εκλογές, αυτές με την απλή αναλογική, μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση. Πώς; Αν ο Ν. Ανδρουλάκης ζητήσει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συγκυβερνήσουν για να αποφευχθούν οι δεύτερες εκλογές. Εννοείται πως στις πρώτες εκλογές, λόγω του εκλογικού συστήματος, το ΚΙΝΑΛ θα διαθέτει πιο ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία από αυτή των δεύτερων εκλογών με ενισχυμένη αναλογική. Συνεπώς, είναι λογικό να κάνει αυτήν την πρόταση στη Νέα Δημοκρατία.

Σε αυτή την περίπτωση το δίλημμα θα είναι μεγάλο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα αρνηθεί, προσδοκώντας την αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές ή μια πολύ πιο ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του λόγω της ενισχυμένης αναλογικής; Με τι δικαιολογία θα απορρίψει μια πρόταση που θα απαλλάξει τη χώρα από τη δοκιμασία μιας ακόμα προεκλογικής περιόδου; Τι θα πει στους πολίτες; Και αν την απορρίψει την πρόταση, με τι ηθικό έρεισμα θα ζητήσει τη συνεργασία του ΚΙΝΑΛ μετά τις δεύτερες εκλογές, αν δεν πάρει την πολυπόθητη αυτοδυναμία;

Το ζήτημα είναι αν ο Ν. Ανδρουλάκης θα έχει τα κότσια να πάρει τέτοια πρωτοβουλία. Να γίνει δηλαδή κυβερνητικό κόμμα με 30-40 βουλευτές, γνωρίζοντας πως στις δεύτερες εκλογές θα δεχθεί πίεση προκειμένου η χώρα να μη μείνει ακυβέρνητη. Εκτός, αν τις ευθύνες για τις δεύτερες εκλογές τις αναλάβει εξ ολοκλήρου η Νέα Δημοκρατία.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι ένα φανταστικό σενάριο. Καταγράφω ένα ισχυρό χαρτί που έχει στα χέρια του ο Ν. Ανδρουλάκης. Το τι θα κάνει τελικά, θα φανεί στο τέλος αυτής της διαδρομής.