Η καλή μέρα αρχίζει με… Πολάκη

Η καλή μέρα αρχίζει με… Πολάκη

Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η βαρύτητα μιας κατηγορίας που δέχεσαι είναι ανάλογη με το ποιον και το ήθος αυτού που σε κατηγορεί.

Για σκεφτείτε το λίγο...

Αναφέρομαι στην ανάρτηση που έκανε στο Facebook ο γιατρός, βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Υγείας κ. Παύλος Πολάκης, ο οποίος χαρακτήρισε τον συνάδελφο αρθρογράφο του Liberal και της Καθημερινής ως “ρετάλι” χρεώνοντάς του τη στήριξή για τη (προσωρινή ως το Εφετείο) αποφυλάκιση Λιγνάδη.

Αξίζει, όμως να θυμηθούμε τα πεπραγμένα των δυο ανδρών.

Σε ό,τι αφορά τον κ. Πολάκη όλοι θυμόμαστε ότι ο δημοσιογράφος Δ. Δουλγερίδης από το in.gr χαρακτήρισε τη στάση του ως «εμφυλιοπολεμική”, καθώς στο παρελθόν έχει εμπλακεί σε λεκτικές διαμάχες με δημοσιογράφους, με αποκορύφωμα τη γνωστή φράση του 2016 «έπρεπε να τον χώσω τρία μέτρα κάτω από τη γη», κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις.

Άλλα περιστατικά περιλαμβάνουν συχνή τριβή με πολιτικούς αντιπάλους του όπως τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Γιάννη Στουρνάρα, καθώς και μια αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία. Επίσης, έχει δηλώσει ότι το 20% των ιατρών της χώρας «τα παίρνει», το 80% λαμβάνει φακελάκια, προκαλώντας την αντίδραση του ιατρικού συλλόγου Αθηνών.Τον Οκτώβριο του 2018 βγήκε στη δημοσιότητα η δήλωσή του πως «Θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κάποιους φυλακή», αναφερόμενος στους πολιτικούς του αντιπάλους και προκαλώντας πολλές αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο.

Στις 10 Νοεμβρίου 2019, καταδικάστηκε τελεσίδικα από το Εφετείο Αθηνών για συκοφαντική δυσφήμιση του πρώην προέδρου των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ Σταμάτη Πουλή.

Του έχει ασκηθεί επανειλημμένα κριτική και για παραβάσεις του αντικαπνιστικού νόμου στη βουλή. Ενόσω διατελούσε υφυπουργός υγείας δέχθηκε επικρίσεις από τον επίτροπο υγείας της ΕΕ Βιτένις Αντριουκαΐτις διότι κάπνιζε σε συνέντευξη τύπου του υπουργείου.

Η προσωπική επίθεση του Πολάκη στον υποψήφιο ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιο Κυμπουρόπουλο για τον διορισμό του στο ΕΣΥ ως ΑΜΕΑ (πάσχων από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία) προκάλεσε αντιδράσεις.Ένα ακόμα πεδίο κριτικής αποτέλεσε η διαμάχη του Παύλου Πολάκη με τον δημοσιογράφο Γιάννη Κουρτάκη τον οποίο κατηγόρησε για είσπραξη κονδυλίων που δόθηκαν στα μέσα ενημέρωσης του από το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Σε μήνυση κατέφυγε ο δημοσιογράφος Γιάννης Κουρτάκης με αίτηση άρσης ασυλίας του βουλευτή η οποία απορρίφθηκε. Μετά την έντονη ''επίθεση'' που ακολούθησε από τον κ.Πολάκη προς τον δημοσιογράφο αποτέλεσμα είχε μία ακόμη μήνυση εις βάρος του πρώην υπουργού η οποία κατέληξε σε άρση της ασυλίας του.

Τον Ιούνιο του 2021 με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνική δικτύωσης τάχθηκε κατά του εμβολιασμού ενάντια στη COVID-19 και προέβη σε υβριστικά σχόλια κατά πανεπιστημιακών και επιστημόνων. Στις απόψεις αυτές που χαρακτηρίστηκαν ως συνωμοσιολογικές και αντιεπιστημονικές, αντιτέθηκαν τόσο πολιτικοί του αντίπαλοι όσο και στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο συνάδελφος Σάκης Μουμτζής, επιστήμονας και αυτός, κάτοχος πτυχίου Νομικής, δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στο χώρο του Ρήγα Φεραίου, στη Σπουδάζουσα και στη συνέχεια στις γραμμές της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ εσωτερικού μετέχοντας στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού “Αγώνας”.

Ο Σάκης Μουμτζής (και το λέω με ιδιαίτερη εκτίμηση) είναι συνάδελφος αρθρογράφος στο Liberal και στην Καθημερινή. Το “παράπτωμα” του είναι ότι γράφει τις τεκμηριωμένες απόψεις του με έναν τρόπο που κανείς δεν μπορεί να ψέξει αλλά ταυτόχρονα οι αλήθειες του... πονάνε.

Δεν έχει προσβάλει κανέναν με το γράψιμό του. Δεν έχει υβρίσει κανέναν. Αν πάλι κάποιος δεν συμφωνεί με τα γραφόμενα του, ο δημοκρατικός διάλογος είναι πάντα ανοικτός.

Οι λέξεις “ρετάλι” και οι απειλές του τύπου “δεν θα σας σώσει τίποτα” με την οποία ο κ. Πολάκης σχολιάζει τον κ. Μουμτζή όχι μόνο δεν προάγουν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθεροτυπία και την ελευθερία του λόγου αλλά, αντίθετα, παράγουν υποπροϊόντα μιας πολιτικής κουλτούρας ξεπερασμένης, αν όχι φασιστικής. Η καθ΄ όλα σεβαστή “αριστερή” τοποθέτηση σε θέματα πολιτικά, κοινωνικά ή οικονομικά που άπτονται της επικαιρότητας δεν είναι η “κολυμπήθρα του Σιλωάμ” που ξεπλένει ύβρεις και απαράδεκτους για τη δημοκρατία χαρακτηρισμούς.

Κάποτε, σε παλαιότερο άρθρο μου, όταν το Facebook ήταν ακόμη στα σπάργανα, είχα αποτολμήσει την έκφραση ότι πέραν όλων των άλλων σωστών χρήσεων είναι και ένα “εργαλείο ξεκατινιάσματος”.

Θα πρότεινα και θα παρακαλούσα να διατηρηθεί το πολιτικό ήθος στον δημοκρατικό διάλογο και να μην έχουμε παρόμοια φαινόμενα στο μέλλον. Όχι μόνο στο Facebook και στα λοιπά μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά στο σύνολο του δημόσιου λόγου.