Προχθές ήταν η δεύτερη φορά μετά το καλοκαίρι που μίλησα στο τηλέφωνο με φίλο της διπλανής στήλης ( Black Box), ο οποίος κατά καιρούς με ρωτά για τις μετοχές και την αγορά. Αυτήν τη φορά, όμως, δεν ήθελε χρηματιστηριακές συμβουλές. Μου εξέφρασε την άποψη πως «εμείς στον Τύπο ωραιοποιούμε την οικονομία», ενώ «ο κόσμος υποφέρει». Του αντέτεινα τα γνωστά - αυτά που γράφω εδώ και χρόνια και επικαιροποιώ συχνά. Εκείνος επέμενε: «Στη Θεσσαλία γίνεται χαμός. Χάνονται περιουσίες. Ο κόσμος βράζει».
Το καλοκαίρι, όταν μου είχε ξαναπεί τα ίδια, σκέφτηκα πως ως παραδοσιακός νεοδημοκράτης είχε προσχωρήσει στο αντι-μητσοτακικό μέτωπο των «δεξιών - καραμανλικών» που βλέπουν την καταστροφή παντού όταν δεν έχουν κυβερνητική θέση. Προχθές, όμως, του ζήτησα να μου εξηγήσει πού ακριβώς βρίσκεται η καταστροφή.
Μου εξήγησε λοιπόν πως οι φετινές τιμές των προϊόντων είναι εξευτελιστικές. Οι καλλιεργητές πουλούν σε επίπεδα που παράγουν ζημιές, ενώ το κόστος ζωής παραμένει στο Θεό. «Ο κάμπος βράζει», μου είπε.
Οι κατασχέσεις και οι μεταβιβάσεις γης έχουν φτάσει σε σημείο κορύφωσης. Αγρότες χωρίς χρέη και με γεμάτους λογαριασμούς αγοράζουν εκτάσεις «για ένα κομμάτι ψωμί» από όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τις τράπεζες. Η «παγίδα της εξολόθρευσης», όπως τη χαρακτήρισα, έχει ως εξής:
Ό,τι παράγουμε βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα πενταετία και ό,τι αγοράζουμε στα υψηλότερα.
Η Θεσσαλία παράγει κυρίως καλαμπόκι, σιτάρι, βαμβάκι. Αλλά οι ανάγκες των νοικοκυριών - μοσχάρι, καφές κ.λπ.- εξαρτώνται από εισαγωγές. Και εκεί οι τιμές «πετούν».
• Στο Λονδίνο, το σιτάρι διαπραγματεύεται στις 164 στερλίνες/τόνο, από 300 το 2022. Στον κάμπο αγοράζουν φέτος στα 19 λεπτά/κιλό αντί 28 πέρυσι. Πολλοί θα πουλήσουν με ζημιά.
• Το καλαμπόκι, με εξαιρετική εγχώρια παραγωγή, πωλείται στα 400 δολάρια/τόνο αντί 800 το ’21–’22.
• Το βαμβάκι, κάποτε στα 150 δολάρια ο τόνος, φέτος στα 64.
Αντιθέτως, το μοσχαρίσιο κρέας - με εγχώρια κάλυψη μόλις 10–20% - βρίσκεται διεθνώς στα υψηλότερα της πενταετίας. Στα ράφια, οι τιμές είναι 2-3 φορές πάνω σε σχέση με πριν από λίγα χρόνια. Στο χοιρινό, όπου η Ελλάδα παράγει περίπου το 50% της κατανάλωσης, οι διεθνείς τιμές είναι χαμηλές - αλλά αυτό ωφελεί μόνο όσους αγοράζουν, όχι όσους πουλούν.
Έτσι, η εικόνα είναι καθαρή:
Στα ελληνικά προϊόντα - ξεπούλημα.
Στα εισαγόμενα - ακρίβεια.
Στα αγροτικά εισοδήματα - συντριβή.
Στη διάθεση του κόσμου - οργή.
Τούτο βέβαια δεν οφείλεται σε κάποια κυβερνητική πολιτική. Οφείλεται κατά κύριο λόγο σε «παγίδα» που δημιουργούν οι κύκλοι των τιμών των εμπορευμάτων.
Μια κυβερνητική παρέμβαση θα επιβάρυνε τους φορολογούμενους, μεταξύ αυτών και άλλων φτωχών περιοχών προκειμένου να ενισχυθεί μια περιοχή με πολύ υψηλότερα εισοδήματα. Η πρωτεύουσα του «κάμπου» φημίζεται σαν μια από τις μεγαλύτερες τοπικές αγορές πολυτελών ειδών στην Ελλάδα.
Όμως αυτό το μείγμα, σε μια περιοχή που κρίθηκε εκλογικά σταθερή και «γαλάζια», γίνεται πλέον εκρηκτικό. Κι όπως κάθε εκρηκτικό, δεν χρειάζεται παρά μια σπίθα για να γίνει πρόβλημα πρώτου μεγέθους για την κυβέρνηση.
Το σιτάρι στο χρηματιστήριο του Λονδίνου είναι στα χαμηλότερα της 5ετίας.
Το ίδιο και το καλαμπόκι.
Τα Cotton Futures είναι συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για το βαμβάκι που διαπραγματεύονται κυρίως στο ICE (Intercontinental Exchange) και αποτελούν το παγκόσμιο ορόσημο για την τιμή του.
Τα London Robusta Coffee Futures είναι τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης για καφέ Robusta που διαπραγματεύονται στο ICE Europe (Λονδίνο) και αποτελούν το παγκόσμιο benchmark για τη συγκεκριμένη ποικιλία καφέ.
Παρά το γεγονός πως η τιμή του κακάο έχει πέσει από τα 9.000 δολ. ο τόνος στα 4.000 δολ. η τιμή παραμένει σχεδόν τριπλάσια από αυτήν πέντε χρόνια νωρίτερα.
Τα Feeder Cattle Futures είναι συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) που διαπραγματεύονται στο CME (Chicago Mercantile Exchange) και αφορούν νεαρά βοοειδή πάχυνσης (feeder cattle), δηλαδή ζώα ~650–850 λίβρες που δεν έχουν ακόμη φτάσει στο στάδιο του “live cattle” για σφαγή.
Τα Live Cattle είναι συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) στο CME και αφορούν βόειο ζώο σε τελικό στάδιο πάχυνσης, ουσιαστικά έτοιμο για σφαγή. Είναι από τα πιο διαπραγματευμένα κτηνοτροφικά συμβόλαια διεθνώς και αποτελούν “benchmark” για την αγορά βοείου κρέατος στις ΗΠΑ.
Τα Lean Hogs είναι συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) που διαπραγματεύονται στο CME και αφορούν άπαχους χοίρους έτοιμους για σφαγή. Είναι από τα βασικά συμβόλαια της αμερικανικής αγοράς αγροτικών εμπορευμάτων, μαζί με τα Feeder/Live Cattle.
Οι διεθνείς τιμές των βασικών ειδών (πρώτων υλών) ή εμπορευμάτων (commodities) καθορίζουν τις τοπικές τιμές αλλά και τις τιμές πολλών εμπορικών συσκευασιών.
📬🖊️ Επιστολές αναγνωστών
Περί συνταξιοδοτικού
Γεια χαρά πάλι.
Ένα απόσπασμα:
Η Ελλάδα είναι ένα κράτος «δανειογενές» πριν από τη σύστασή του (1824-1825).
Ενδεικτικό του μεγάλου πάρτι της κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος ήταν τα «πανωγραψίματα» (1824. Τότε, ο στρατηγός Γκούρας «όριζε» 3.000 άνδρες. Δήλωνε ότι είχε 12.000. Τους μισθούς των υπόλοιπων 9.000 ανδρών τα μοιράζονταν οι ημέτεροι!). Έτσι «θεσμοθετήθηκε» η εξυπηρέτηση των πελατειακών σχέσεων κομματικών μηχανισμών με ουρά… μέχρι σήμερα.
Αν σε μια ομήγυρη συνελλήνων πεις ότι η Ελλάς είναι ένα κράτος διεφθαρμένο, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θα συμφωνήσουν. Αν τους πεις ότι η Ελλάς είναι ένα κράτος διεφθαρμένο διότι αποτελείται από διεφθαρμένους πολίτες, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θα διαφωνήσουν.
Αν πεις στους Έλληνες του εξωτερικού που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία χρόνια να μειωθούν οι συντάξεις (τουλάχιστον αυτές που είναι πάνω από 1.500 ευρώ) θα διαφωνήσουν. Βλέπετε, οι γονείς τους που μένουν Ελλάδα, είναι συνταξιούχοι και δεν θέλουν να ακούνε παράπονα ότι με τη σύνταξη που λαμβάνουν δεν βγαίνουν ή ακόμα και να τους στέλνουν ευρώ από το εξωτερικό όπως γινόταν πολύ παλιά με τη δραχμή που οι ξενιτεμένοι έστελναν δολάρια.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν. Η Ελλάς είναι ένα κράτος με υψηλή και βαθιά διαφθορά, ριζωμένη στην παράδοση και κουλτούρα του Ρωμιού, αλλά οι πολίτες δεν είναι διεφθαρμένοι... Οι συντάξεις είναι υψηλές αντικειμενικά μιλώντας, αλλά κανείς δεν θέλει να εξυγιανθεί και εξορθολογοποιηθεί το σύστημα, ούτε οι παλιοί ούτε οι νέοι. Προφανώς, θα ήταν πολύ καλύτερα αν ο μέσος όρος σύνταξης δεν ξεπερνούσε τον βασικό μισθό, αλλά κανείς δεν θέλει.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Το συνταξιοδοτικό αποτελεί την καταβόθρα των παθογενειών της ρωμιοσύνης. Εκεί καταλήγουν όλα τα απόνερα της συστημικής διαφθοράς και κουλτούρας, από το υδροκέφαλο δημόσιο, τις άδειες από τη σημαία, τη λευκή απεργία, μέχρι τις παράνομες επιδοτήσεις και την παραοικονομία.
Για παράδειγμα, ένας δημόσιος υπάλληλος που διορίστηκε με βύσμα κάποια στιγμή θα συνταξιοδοτηθεί, σωστά; Και τι σύνταξη θα πρέπει να πάρει αν ένας δημόσιος υπάλληλος που διορίστηκε με βύσμα σε θέση που δεν τον εξέφραζε και απλά τον ενδιέφερε η καρέκλα και επιδιδόταν σε λευκές απεργίες και άδειες από τη σημαία και με παραγωγικότητα 15%;
Ταυτόχρονα το συνταξιοδοτικό αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες των σύγχρονων κοινωνιών. Μία συμφωνία μεταξύ της εκάστοτε παλιάς και της εκάστοτε νέας γενιάς. Για αυτό και πρέπει να το παίρνουμε πάρα, μα πάρα, πολύ σοβαρά.
Ένα άτομο που θέλει να αυτοβελτιωθεί πρέπει να αλλάξει, αλλιώς πώς θα αυτοβελτιωθεί; Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ή κουμπιά που τα πατάς και τσουπ! Όλα άλλαξαν γύρω μας! Και για να αλλάξει το άτομο πρέπει να κάνει αυτοκριτική. Αλλά για να κάνει αυτοκριτική πρέπει πρώτα να μειώσει τον υπέρμετρο εγωισμό του και την υπερηφάνεια του (μειώσει γράφω όχι εξαλείψει, μην αρπάζεστε!).
Πέστε το αυτό στους Ρωμιούς και ειδικά στους Κρητικούς.
Όλα αυτά είναι η θεωρία, το θεωρητικό κομμάτι. Η θεωρία είναι εύκολη να αναπτυχθεί εάν υπάρχει σεβασμός στην κοινή λογική, κάποια εμπειρία, πρόσβαση σε έγκυρες πληροφορίες και το κυριότερο: κότσια. Το δύσκολο είναι η πράξη τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, η θεωρία είναι το εύκολο.
ΥΓ1: Έγραψα ότι το κυριότερο από όλα είναι τα κότσια διότι ακόμα και ευφυείς ή ιδιοφυείς ή μεγαλοφυείς άνθρωποι δεν έχουν τα κότσια να αποδεχτούν αυτά που τους λέει η κοινή λογική και επιμένουν να ακροβατούν ή υπνοβατούν (περισσότερο για ψυχο-συναισθηματικούς λόγους και ιδεο-ψυχαναγκαστικές αγκυλώσεις) σε αλλοπρόσαλλες θεωρίες παντός είδους (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, ιατρικές). Πώς είπατε; Διαφωνείτε; Για ψάξτε το λίγο. Ψάξτε μέσα σας, όχι στον απέναντι.
ΥΓ2: «Κατά τον Τσιπόλα υπάρχουν πέντε «νόμοι» της ανθρώπινης ηλιθιότητας. Πρώτον, πάντοτε και αναπόφευκτα όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλιθίων μέσα σε έναν πληθυσμό. Δεύτερον, η πιθανότητα κάποιος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη από τη χαμηλή ή υψηλή επίδοσή του σε οποιονδήποτε τομέα. Επιπλέον, το ποσοστό των ηλίθιων είναι το ίδιο σε κάθε κοινωνική ομάδα. Όπως λέει ο Τσιπόλα, υπάρχουν ηλίθιοι τόσο μεταξύ στρατηγών όσο και μεταξύ καθηγητών πανεπιστημίου».
Δείτε εδώ
ΥΓ3: Ο Gustave Le Bon στο βιβλίο του «Η ψυχολογία των επαναστάσεων» αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Είναι γεγονός ότι οι λαοί δεν επηρεάζονται τόσο από τις αρχές και τους θεσμούς, όσο από μια θρησκεία, μια πίστη. Μια ισχυρή δοξασία είναι ικανή να ξεσηκώσει τους λαούς περισσότερο από οποιαδήποτε λογική αρχή».
«Μερικοί φιλόσοφοι μπορεί να επιθυμούν να γνωρίσουν την αλήθεια, αλλά για τον απλό λαό οι χίμαιρες φαίνονται πάντα προτιμότερες: γιατί συνθέτουν τα ιδανικά τους και δημιουργούν ισχυρά κίνητρα δράσης. Η Ζαν ντ΄ Αρκ, οι γίγαντες της Συμβατικής, η αυτοκρατορική εποποιία, όλα αυτά τα λαμπρά παραδείγματα του παρελθόντος, θα παραμείνουν πάντα δημιουργοί ελπίδων στις δύσκολες ώρες που ακολουθούν μετά από μια ήττα. Και ξέρετε τι καθοδηγεί την ιστορία; Το ιδανικό, το όνειρο, ο θρύλος, δηλαδή κάθε τι μη πραγματικό».
Μ.Μ.
