Εντάξει, είναι προφανές πως ο Τσαϊκόφσκι δεν ψήφισε Πούτιν. Μήπως νομίζει όμως κάποιος ότι ψήφισε Λένιν; Ότι ήταν υπέρμαχος της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης που έγινε 24 χρόνια μετά τον θάνατό του; Πώς όχι; Δεν θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος και να το προβλέψει; Και ύστερα οι… καπιταλιστές όλου του Κόσμου να του την έχουν φυλαγμένη και μόλις η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία να τον απαγορεύουν από όλες τις κρατικές σκηνές των Δυτικών Χωρών;
Δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα. Οδηγίες να μην εμφανιστούν σε κρατικούς πολιτιστικούς οργανισμούς καλλιτέχνες από κρατικά ρωσικά ιδρύματα έδωσαν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ελλάδα διαφωνούμε. Διότι δεν γίνεται κυρία υπουργέ Λίνα Μενδώνη να απαγορεύεται ένας… αριστερός καλλιτέχνης όπως ο Τσαϊκόφσκι. Αυτό, περίπου, απάντησε ο βουλευτής και συν-υπεύθυνος πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρολιάκος στην υπουργό Πολιτισμού, τοποθετούμενος επί του θέματος στη Βουλή:
«Ήρθε αυτή η Κυβέρνηση με σκοπό, όπως διακηρύχθηκε και από τους υπουργούς, να τελειώνει με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Πώς θα τελειώνει με την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς; Απαγορεύοντας τον Τσαϊκόφσκι; Δυστυχώς, η χώρα μας έγινε για άλλη μια φορά ρεζίλι διεθνώς» είπε.
Ήτο λοιπόν ο Τσαϊκόφσκι αριστερός; Είναι, έστω… κρατικό ρωσικό ίδρυμα; Τίποτα από τα δύο. Προφανώς όμως ο βουλευτής, (και καλλιτέχνης ο ίδιος) δεν μπορεί να συλλάβει τη σκηνή: στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα Μπολσόι (ρωσικός κρατικός οργανισμός βεβαίως - βεβαίως) ερμηνεύουν σε ζωντανή μετάδοση από τη Μόσχα τη «Λίμνη των κύκνων» του Τσαϊκόφσκι (βεβαίως - βεβαίως). Και οι Έλληνες τι κάνουν; Χειροκροτούν τα Μπολσόι ενώ η Ρωσία βομβαρδίζει αμάχους, ακόμα και μαιευτήρια, και νοσοκομεία, και ψυχιατρικές κλινικές και σκοτώνονται άνθρωποι; Μα τι ξέπλυμα δια της τέχνης θα ήταν αυτό!
«Δεν μπορούμε να είμαστε θεατές σε αυτά που συμβαίνουν», είπε η υπουργός. «Κύριε Βουλευτά, το ανάθεμα οφείλατε να το ρίξετε στη βιαιότητα και την απανθρωπιά του πολέμου που κήρυξε το ρωσικό κράτος κατά του ανεξάρτητου κράτους και της Δημοκρατίας της Ουκρανίας, όχι να εκτοξεύετε παραληρηματικούς μύδρους και παραπλανητικά ψεύδη για αντιπολιτευτικούς και μόνο σκοπούς. Ελάτε στην πραγματικότητα, αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα του πολέμου.» Προφανώς, όμως η αντιπολεμική του συνείδηση κοιμόταν εκείνη τη στιγμή, όπως και όλου του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε. Ο Πάνος Σκουρολιάκος αντί να διαμαρτυρηθεί για τα λόγια που άκουσε, έκλεισε τη συζήτηση λέγοντας: «Με λογοκρισίες πορεύεστε;»
Μήπως τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει Πούτιν;
Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στα στενογραφημένα πρακτικά της Βουλής, στον υπόλοιπο κόσμο οι προοδευτικοί καλλιτέχνες, όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται, είχαν ήδη ετοιμάσει τον αγώνα: Μια μεγάλη συναυλία στη Μυτιλήνη, τις ερχόμενες εβδομάδες. Αλλά όχι, δεν ξύπνησαν οι μετέχοντες σε κάθε ανάλογη συναυλία και διαπίστωσαν πως έχουν σφαλίσει ερμητικά τα μάτια μπροστά στο δράμα του ουκρανικού λαού.
Οι μετέχοντες (μαζί τους και ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου) οργανώνουν τη συναυλία ως συμπαράσταση προς κάποιους ξένους, που έχουν καταδικαστεί σε 50 χρόνια φυλάκισης ως διακινητές και τώρα δικάζονται σε δεύτερο βαθμό. Ο καθένας έχει δικαίωμα να υποστηρίζει με την τέχνη του όποιον θέλει και πότε θέλει. Από το πού είμαστε παρόντες και πού απόντες κρινόμαστε όλοι πάντως.
Ως κατακλείδα του κειμένου τους, μια διαπίστωση με ξύλινο λόγο και χωρίς κανένα συναίσθημα: «Η συναυλία πραγματοποιείται την ώρα που τα προσφυγικά κύματα αυξάνονται λόγω και του πολέμου στην Ουκρανία. Οι καλλιτέχνες της πρωτοβουλίας ενώνουν τη φωνή τους με το αίτημα για αλληλεγγύη και Δικαιοσύνη για κάθε πρόσφυγα- προσφύγισσα». (Ας αντιπαρέλθουμε το «προσφύγισσα». Ο πόλεμος στην Ουκρανία, δεν φαίνεται να έχει επιτιθέμενο, τελικά. Προφανώς αυτό είναι που ψηφίζει ο Πούτιν…)
Μέσα στον ορυμαγδό των ημερών, το κερασάκι στην τούρτα ήταν, περίπου, αναμενόμενο. Θυμάστε που τις προάλλες βγήκαν στην Εθνική Λυρική Σκηνή 15 συνδικαλιστές πριν από το ξεκίνημα της δεύτερης πράξης και διαμαρτυρήθηκαν γιατί τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για την Ουκρανία; Και είπαν κάτι περί παγκόσμιας ειρήνης κα συμφιλίωσης με όλους τους λαούς; Ε, λοιπόν, ο πρόεδρος ενός από τα σωματεία της ΕΛΣ βγήκε σε κάποια εκπομπή. Και όταν τον ρώτησαν πώς είναι δυνατόν να τηρούνται ίσες αποστάσεις εφόσον κάποιος άρχισε τον πόλεμο, είπε πως όλοι οι λαοί είναι αδέρφια και νοιαζόμαστε για όλους.
Επέμεινε ο συνάδελφος και τον ρώτησε αν αυτό θα ίσχυε και κατά την εισβολή στην Κύπρο. Ο συνδικαλιστής δεν απάντησε ευθέως, είπε, όμως πως ναι, είμαστε με όλος τους λαούς και με τον ελληνικό και με τον τουρκικό.
«Γη του λίβα, τ' άδικου χαμού/ Τ' άγριου καιρού, των ηφαιστείων/ (….) Κύπρο, της αγάπης και του ονείρου» τώρα σε αδικούν και οι δικοί σου… Ή, για να το πω σωστά, και οι Αριστεροί σου…
