Ευτυχώς, και οι άνδρες κλαίνε, καταρρίπτοντας ό,τι τους μαθαίνουμε από παιδιά. Τυχαίνει τότε να τους προσέξουμε, να δώσουμε σημασία στα πρόσωπα και στους λόγους. Αλλά κατόπιν, η κοινωνία μας ξανά προς τη δόξα του Lifestyle τραβά, ακόμα και αν τα δάκρυα καμία σχέση με ανάλογα φαινόμενα και γεγονότα είχαν. Όμως έτσι την έχουμε διδάξει όλοι, ιδίως, δε, εμείς οι δημοσιογράφοι. Να αντιμετωπίζει τα πάντα με αβάσταχτη ελαφρότητα- και όχι όπως το εννοούσε ο Κούντερα.
Ο Θοδωρής Ιακωβίδης, συντετριμμένος μετά τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έκλαιγε όταν έλεγε πως εγκαταλείπει την άρση βαρών, γιατί δεν υπάρχουν πια τα μέσα ώστε να υπηρετήσει σωστά το άθλημα. Γράφτηκε αριστερά-δεξιά, αλλά δεν έγινε αυτό που έπρεπε. Τα ρεπορτάζ για το πόσο σκληρό άθλημα είναι η άρση βαρών. Οι συνθήκες προπόνησής του. Οι συνθήκες διαβίωσής του. Το ότι δεν έχει καν φυσικοθεραπευτή, για οικονομικούς λόγους. Η ΕΡΤ έχει ένας Θεός ξέρει πόσους στους Ολυμπιακούς του Τόκυο, δεν φάνηκε κάποιος να είχε την ιδέα να συναντήσει τον αθλητή και να κάνει μια συζήτηση μαζί του, η οποία να μεταδοθεί.
Αν όμως έκλαιγε ο Σάκης και ο κάθε Σάκης (Αλέξης, Τριαντάφυλλος, Ηλίας) από το Survivor ειδικά η τηλεόραση και τα κουτσομπολίστικα σάιτ θα είχαν ρεπορτάζ επί ρεπορτάζ. Δεν ξέρω αν ενδιαφέρεται πιο πολύ η κοινωνία, ή αν την κάναμε εμείς να ενδιαφέρεται για θέματα δεύτερης σημασίας. Ξέρω πως το επάγγελμά μας ρέπει προς την «κλειδαρότρυπα» και ότι έτσι είτε ταΐζουμε την όρεξη του κοινού μας, είτε και τη δημιουργούμε.
Δεν είναι τυχαίο πως αθλητές που διακρίθηκαν, όπως ο Στέφανος Ντούσκος, ο χρυσός Ολυμπιονίκης μας στην κωπηλασία, είναι παντελώς άγνωστοι στον κόσμο. Διότι δεν περιφέρονται σαν σταρ ή σταρλετίτσες από μέσου μαζικής ενημέρωσης σε μέσο μαζικής ενημέρωσης. Διότι για να τους προσεγγίσεις πρέπει να είσαι σοβαρός. Θα μιλήσουν για το άθλημά τους, δεν θα γαργαλίσουν τα γούστα του κοινού. Αν όμως είσαι σοβαρός, δεν έχεις και τόση τηλεθέαση/ επισκεψιμότητα σε τέτοια θέματα.
Προς τα πού βαδίζει η κοινωνία, αλλά και η δημοσιογραφία, που εθίζονται στην «κλειδαρότρυπα»; Δεν γνωρίζω. Σαράντα τρία χρόνια φουρνάρισσα, όμως, ξέρω πως ένα είναι αναγκαίο: το «κάνε ένα άλμα πιο γρήγορο απ’ τη φθορά» που λέει και ο ποιητής. Με αυτό τον τρόπο θα σπάσει ο φαύλος κύκλος: κοινό με χαμηλά γούστα- δημοσιογραφία που το ακολουθεί ή δημοσιογραφία με χαμηλά γούστα- κοινό που την ακολουθεί. Η ευκολία πρέπει εδώ και τώρα να νικηθεί.
