Γιατί οι επενδυτές δεν «αγόρασαν» το  αφήγημα περί κανονικότητας;

Γιατί οι επενδυτές δεν «αγόρασαν» το αφήγημα περί κανονικότητας;

Του Κώστα Μήλα*

Παρά την επιστροφή στην «κανονικότητα» την οποία εξυμνεί ο κ. Τσίπρας μετά και την έξοδο μας από τα Μνημόνια (sic), η ανεργία εξακολουθεί να παραμένει στο 18,5%, το υψηλότερο δηλαδή ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι τελευταίες εκτιμήσεις της κυβέρνησης κάνουν λόγο για ανάπτυξη 2,3% το 2019 και το 2020 και μικρότερη ανάπτυξη 2,0% το 2022. Καθώς η ανάπτυξη θα παραμείνει στην περιοχή του 2%, η κυβέρνηση εκτιμά ότι το ποσοστό ανεργίας θα μειωθεί στο 14,2% το 2022.

Από την άλλη πλευρά, το Δ.Ν.Τ., εκτιμά ότι το ποσοστό ανεργίας θα παραμείνει στο υψηλότερο 15% το 2022 και τούτο επειδή η ανάπτυξη των επόμενων ετών θα είναι πολύ χαμηλότερη (ήτοι στο 1,2%) σε σχέση με το τις προβλέψεις της κυβέρνησης.

Προφανώς οι περισσότερο αισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης σχετίζονται, μεταξύ άλλων, και με τις εκτιμήσεις της ότι οι επενδύσεις θα «ξεκολλήσουν» από το τραγικό -12,2% το 2018 στο +3,9% το 2019 και στο ακόμα ισχυρότερο 12,9% το 2020.

Εδώ λοπόν δημιουργείται το ακόλουθο ερώτημα: Από την στιγμή που η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι επιστρέψαμε στην κανονικότητα το 2018, πώς εξηγείται ότι οι επενδυτές δεν «αγόρασαν» το κυβερνητικό αφήγημα με αποτέλεσμα την επενδυτική καθίζηση;

Σε κάθε περίπτωση η αύξηση των επενδύσεων και συνεπώς η μεγάλη αποκλιμάκωση της ανεργίας προϋποθέτουν τα ακόλουθα:

1. Mεγάλη μείωση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων (από το 29% σήμερα) κατά τουλάχιστον 5 ποσοστιαίες μονάδες έτσι ώστε να βρεθεί στο ίδιο επίπεδο με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ και να τονωθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον.

2. Ακόμα πιο σημαντική, όμως, είναι η μείωση του πολιτικού ρίσκου. Πράγματι, το σημερινό 10-ετές spread, στο 3,30%, παραμένει πολύ παραπάνω από το 0,36% της προ κρίσεως εποχή (ήτοι στις αρχές του 2008). Συνεπώς, για να «δούμε» επενδύσεις και μεγάλη μείωση της ανεργίας πρέπει να επιλύσουμε το πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

Πιστεύει κανείς ότι μία «άτυπη» προεκλογική περίοδος μέχρι και το φθινόπωρο του 2019 θα «συμπιέσει» το πολιτικό ρίσκο;

* Ο Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής και Πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool