Το σχέδιο του Τσετσένου προέδρου Καντίροφ στην Μαριούπολη

Το σχέδιο του Τσετσένου προέδρου Καντίροφ στην Μαριούπολη

Η απρόβλεπτη πορεία της ρωσικής εισβολής και η αδυναμία εκτέλεσης του αρχικού σχεδίου έχει αναγκάσει το Κρεμλίνο να βασίζεται όλο και περισσότερο στα ακραία στοιχεία του ρωσικού καθεστώτος. Οι θορυβώδεις εμφανίσεις του Καντίροφ, με φόντο τη Μαριούπολη αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Στην κατάσταση ανάγκης για μία επιτυχία στο έδαφος, το καθεστώς του Πούτιν είναι διατεθειμένο να ανεχθεί τις βάναυσες πρακτικές των τσετσενικών δυνάμεων ή ακόμα και να εκτιμήσει τη συνεισφορά του. Στη μάχη προπαγάνδας και τρομοκράτησης των Ουκρανών αντιπάλων τους, ώστε να παραδοθούν, με τα ρωσικά τελεσίγραφα, ο τρόμος της μεταφοράς των βιαιοτήτων της Γεωργίας και της Τσετσενίας ενδεχομένως να φαίνεται χρήσιμος στον σχεδιασμό του Κρεμλίνου.

Επιπρόσθετα, οι Σύροι μαχητές που υποτίθεται πως θα έρχονταν στην Ουκρανία για να σπείρουν τον πανικό, θα ήταν μάλλον αμφίβολης αποτελεσματικότητας, εάν όντως υφίστανται η προοπτική μεταφοράς τους και δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Οι Τσετσένοι στρατιώτες ωστόσο θα έχουν πραγματική επίδραση με τραγικά αποτελέσματα για εκείνους που αποτελέσουν στόχο τους, είτε σε οδομαχίες είτε σε πολιορκίες.

Για τον Καντίροφ άλλωστε η κάθε κρίση αποτελεί και μία ευκαιρία. Εξαρχής ανακοίνωσε τη στήριξη του στην ολομέτωπη εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν, ελπίζοντας να κερδίσει περισσότερο την εύνοια του. Τη στιγμή που η ρωσική κοινωνία σέρνεται αμήχανα στην προπαγάνδα του πολέμου, ο Καντίροφ διαγκωνίζεται με τις πιο ακραίες φωνές στο εσωτερικό της Ρωσίας, κραδαίνοντας την επιτόπια παρουσία του στο μέτωπο του πολέμου, ήδη ως λάφυρο, για την υστεροφημία του.

Αν Τσετσένοι μαχητές είχαν επιτύχει στο να δολοφονήσουν Ουκρανούς ηγέτες τις πρώτες ώρες της εισβολής, όπως ανέφεραν οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες πως ήταν ο σκοπός τους, ενδεχομένως να είχε κάτι παραπάνω να περηφανεύεται. Προς το παρών, προσφέρει τις φονικές υπηρεσίες του στην πολιορκία της Μαριούπολης, παράλληλα με τις ρωσικές δυνάμεις που συνεχίζουν τις επιθέσεις τους. Άλλωστε, ο ίδιος επιθυμεί να ξεπεράσει τον πατέρα του στην ιστορία της Ρωσίας, ταυτίζοντας το όνομα του, με τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία.