Ένας 73χρονος πωλητής εφημερίδων, με καταγωγή από το Πακιστάν, πρόκειται να τιμηθεί με μία από τις πιο υψηλές διακρίσεις της Γαλλίας, ύστερα από περισσότερα από 50 χρόνια πώλησης εφημερίδων στις ταράτσες καφέ και εστιατορίων στο κομψό Καρτιέ Λατέν του Παρισιού.
Ο Αλί Ακμπάρ άρχισε να πουλάει εφημερίδες όταν μετακόμισε στη Γαλλία το 1973, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό χιούμορ και ενέργειας για να γοητεύει τους ντόπιους και να αντιστέκεται έτσι στην πτώση των πωλήσεων, σύμφωνα με το Reuters.
Τον Σεπτέμβριο, ο Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα τον ανακηρύξει ιππότη του Εθνικού Τάγματος Αξίας (Ordre national du Mérite), τιμώντας την εξαιρετική του προσφορά στη Γαλλία, είτε σε πολιτικό είτε σε στρατιωτικό επίπεδο.
Κατάγεται από τη Ραουαλπίντι, πόλη του βόρειου Πακιστάν, και ξεκίνησε πουλώντας το σατιρικό εβδομαδιαίο περιοδικό Charlie Hebdo σε φοιτητές της Σορβόννης και των γύρω σχολών.
Ήδη από τη δεκαετία του 1970, οι πωλητές εφημερίδων στον δρόμο εξαφανίζονταν σταδιακά στο Παρίσι, καθώς η τηλεόραση έπαιρνε τη θέση του έντυπου Τύπου ως βασική πηγή ειδήσεων - μια τάση που επιταχύνθηκε με την έλευση του διαδικτύου.
Όμως ο Ακμπάρ, ο τελευταίος πλανόδιος πωλητής εφημερίδων στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας, κατάφερε να κρατήσει ζωντανή την παράδοση με το χαμόγελό του, το χιούμορ του και την αφοσίωσή του.
«Αγαπώ την αίσθηση του χαρτιού», λέει ο Ακμπάρ. «Δεν μου αρέσουν τα τάμπλετ και όλα αυτά. Αλλά μου αρέσει να διαβάζω. Ό,τι είδος και να είναι. Πραγματικά βιβλία. Ποτέ σε οθόνες», αναφέρει.
«Έχω έναν συγκεκριμένο τρόπο να πουλάω εφημερίδες. Κάνω αστεία. Κάνω τους ανθρώπους να γελούν. Προσπαθώ να είμαι θετικός και να δημιουργώ ατμόσφαιρα... Θέλω να μπω στις καρδιές των ανθρώπων, όχι στις τσέπες τους.»
Ωστόσο, η δουλειά του έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη στην ψηφιακή εποχή.
«Πουλάω περίπου 20 φύλλα της Le Monde σε οκτώ ώρες. Όλα είναι πλέον ψηφιακά. Ο κόσμος απλώς δεν αγοράζει εφημερίδες πια», λέει.
Παρά τις δυσκολίες, ο Ακμπάρ δηλώνει ότι θα συνεχίσει να πουλάει εφημερίδες όσο του το επιτρέπει η υγεία του.
Σε μια συνοικία όπου μπουτίκ υψηλής ραπτικής και μοντέρνα εστιατόρια έχουν αντικαταστήσει τα βιβλιοπωλεία που κάποτε ενέπνευσαν μερικούς από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, πολλοί ντόπιοι θεωρούν πως ο Ακμπάρ είναι αυτό που κρατά ζωντανή την αυθεντικότητα του Καρτιέ Λατέν.
«Ο Αλί είναι θεσμός», λέει η πιστή πελάτισσα Μαρί-Λορ Καριέρ. «Αγοράζω κάθε μέρα τη Le Monde από εκείνον. Στην πραγματικότητα, κάνουμε κάτι παραπάνω από το να αγοράζουμε την εφημερίδα. Πίνουμε μαζί καφέ, και μερικές φορές τρώμε και μεσημεριανό μαζί».
