Χθες, στην παραλία Bondi της Αυστραλίας, δύο ισλαμιστές-τρομοκράτες δολοφόνοι άνοιξαν πυρ σε ένα beach party για το Χανουκά. Πυροβολούσαν αδιάκοπα για είκοσι λεπτά. Δεκαπέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν.
Οι ισλαμιστές-τρομοκράτες δολοφόνοι δεν ρώτησαν ποιος ήταν Σιωνιστής, ποιος ήταν Ισραηλινός, ποιος διαφωνούσε με την κυβέρνηση Νετανιάχου ή ποιος ήταν άθεος. Δεν τους ενδιέφερε. Ήταν εκεί για να σκοτώσουν Εβραίους. Οποιονδήποτε Εβραίο.
Ο στόχος τους δεν ήταν μια ιδεολογία. Ήταν άνθρωποι. Και όσο οι ελίτ της Δύσης - πολιτικές, ακαδημαϊκές, δημοσιογραφικές - συνεχίζουν να παρουσιάζουν τον αντισημιτισμό ως «πολιτική άποψη» ή «δικαιολογημένη οργή», τόσο περισσότερο χώρο δίνουν στη βία. Η δειλία και η απραξία τους μεταφράζεται σε αίμα.
Βλέπετε, ο αντισημιτισμός δεν επιστρέφει ποτέ αθόρυβα. Πάντα προηγείται η σχετικοποίηση. Μετά έρχεται η ανοχή και η κανονικοποίηση. Και στο τέλος, η βία. Όποιος πιστεύει ότι πρόκειται για υπερβολή ή μεμονωμένο γεγονός, απλά αγνοεί την ιστορία.
Μετά τις 7 Οκτωβρίου και τη νόμιμη απάντηση του Ισραήλ στη φρίκη της Χαμάς, ξεδιπλώθηκε ένα παγκόσμιο κύμα προπαγάνδας. Όχι, απλώς κατά της ισραηλινής πολιτικής, αλλά κατά της ίδιας της εβραϊκής ταυτότητας. Δηλητηριάστηκε η νεολαία της Δύσης, νομιμοποιήθηκε το μίσος, και δόθηκε ιδεολογικό άλλοθι στους πάντα έτοιμους αντισημίτες να διασπείρουν το δηλητήριό τους.
Φυσικά, ο αντισημιτισμός δεν περιορίζεται ποτέ στους Εβραίους. Είναι το πρώτο σύμπτωμα μιας κοινωνίας που σαπίζει. Δεν είναι σύμπτωση ότι κάθε φορά που ένας πολιτισμός ξεκινά την παρακμή του, το πρώτο του θύμα είναι οι Εβραίοι.
Η στήλη προειδοποιούσε από το 2018 ότι οι Εβραίοι είναι τα «καναρίνια στο ανθρακωρυχείο» της Δημοκρατίας. Όπως οι ανθρακωρύχοι έπαιρναν καναρίνια μαζί τους για να ανιχνεύσουν τοξικά αέρια - και όταν το καναρίνι σωπαίνει, ξέρεις ότι πλησιάζει ο θάνατος - έτσι και οι Εβραίοι γίνονται οι πρώτοι στόχοι όταν οι κοινωνίες χάνουν το οξυγόνο της ελευθερίας, της λογικής και του νόμου.
Αυτό το είχε επισημάνει πρώτα ο ραβίνος και αρθρογράφος της Jerusalem Post, Warren Goldstein, λέγοντας η στοχοποίηση των Εβραίων είναι πάντα το πρώτο στάδιο της κατάρρευσης του φιλελεύθερου κόσμου. Το σήμα κινδύνου για κάτι πολύ πιο σκοτεινό που έρχεται.
Η σημερινή Δύση, αντί να ακούσει το καναρίνι, κοιτάει το κλουβί. Αντί να πολεμήσει τον αντισημιτισμό, τον βαφτίζει «κριτική». Αντί να υπερασπιστεί τις αξίες της, τις παραδίδει στον ισλαμικό φανατισμό και την ψευδοπροοδευτικότητα.
Όμως, ο κίνδυνος είναι πλέον εδώ. Δεν είναι θεωρητικός, δεν είναι μακρινός. Είναι στα πανεπιστήμια, στα ΜΜΕ, στα σχολεία, στα κοινοβούλια. Είναι στα μυαλά των νέων ανθρώπων που μεγαλώνουν με την ιδέα ότι το Ισραήλ είναι κακό και οι Εβραίοι υπεύθυνοι για όλα τα στραβά του κόσμου. Και όταν το πιστέψεις αυτό, όταν το ακούς παντού γύρω σου, το επόμενο βήμα δεν είναι τόσο αδιανόητο. Όλο και κάποιος παρανοϊκός θα βρεθεί να πάρει ένα όπλο και το νόμο στα χέρια του.
Η ποινική ευθύνη για τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση μπορεί να ανήκει αποκλειστικά στους ισλαμιστές - τρομοκράτες δολοφόνους και τους συνεργούς τους. Αλλά η πολιτική ευθύνη βαραίνει και όσους σιωπούν. Βαραίνει τις πολιτικές ηγεσίες που τηρούν στάση ίσων αποστάσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τους τζιχαντιστές που θέλουν να το εξαφανίσουν από προσώπου γης. Βαραίνει εκείνους που, από φόβο ή ιδεοληψία, επιτρέπουν στο δηλητήριο του αντισημιτισμού να εισβάλει στον δημόσιο λόγο, στα σχολεία, στις πλατείες και στις καρδιές των νέων ανθρώπων χωρίς ουσιαστική αντίσταση.
Όμως αν δεν αντιδράσουμε τώρα, πιθανότατα να μην υπάρχει επόμενη ευκαιρία. Ο δυτικός πολιτισμός δεν θα πεθάνει από οικονομική κρίση. Θα πεθάνει από ηθική χρεοκοπία. Και η άνοδος του αντισημιτισμού είναι η απόδειξη ότι αυτή η χρεοκοπία έχει ήδη ξεκινήσει.
Αν δεν αντιδράσουμε, το καναρίνι θα σωπάσει. Και μαζί του, ο πολιτισμός μας.
