Τα επιχειρηματικά πάρκα και τα πράσινα άλογα

Ευτυχώς που οι συμπρωταγωνιστές της πολυπόθητης «προοδευτικής διακυβέρνησης» που επιδιώκουν να αναδειχθεί μέσα από τις εκλογές του 2023, δίνουν καθημερινά απτά δείγματα γραφής, για το τι πιστεύουν και για το τι σκοπεύουν να πράξουν όταν βρεθούν στην εξουσία. Και λέμε ευτυχώς, διότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται τι τους περιμένει, από μια πιθανή κυβέρνηση με πράσινα άλογα.

Κραυγαλέο παράδειγμα αποτελεί η στάση τους, στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την ίδρυση, ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία των Επιχειρηματικών Πάρκων.

Η ίδρυση και λειτουργία Επιχειρηματικών Πάρκων αποτελεί εργαλείο ανάπτυξης για τις επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δημιουργούσε ένα ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο για τους φορείς που λειτουργούν σαν υποδοχείς μεταποιητικών και άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Στόχος του νομοσχεδίου ήταν η τόνωση της περιφερειακής ανάπτυξης, της βιομηχανικής παραγωγής και της πράσινης επιχειρηματικότητας, μέσω της εγκατάστασης νέων μονάδων εντός των Επιχειρηματικών Πάρκων, η παροχή κινήτρων εγκατάστασης νέων μονάδων και η ενοποίηση του νομικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία τους.

Το αποτέλεσμα θα είναι η μεγαλύτερη ανάπτυξη, η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης και η προσφορά νέων δυνατοτήτων στους νέους επιχειρηματίες και εργαζόμενους της περιφέρειας. Με δυο λόγια, περισσότερη ευημερία και λιγότερη ανεργία. Υπό αυτήν την έννοια, όλοι θα περιμέναμε ότι το νομοσχέδιο θα υπερψηφιζόταν από το σύνολο των κομμάτων που εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο. Κι όμως όχι. 

Μόνο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπερψήφισε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, με τη λογική ότι ο νόμος θα επιτρέψει στη χώρα να αξιοποιήσει περισσότερο τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, να προσελκύσει νέες επενδύσεις και να αναπτυχθεί περισσότερο βιομηχανικά, τεχνολογικά και στον τομέα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Ο Σύριζα καταψήφισε το νομοσχέδιο, με τη λογική ότι αυτό «εξυπηρετεί τις επιθυμίες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος της ασφάλειας των χειριστών μηχανημάτων έργου» και ότι «εξυπηρετεί τους λίγους εις βάρος της δημόσιας ωφέλειας». Το γνωστό κλασσικό μοτίβο που έχει βαθιές ρίζες στις παλαιές ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, με τον τίμιο πτωχό εργαζόμενο και τον διεφθαρμένο εύπορο επιχειρηματία.

Ο δεύτερος εταίρος της «προοδευτικής διακυβέρνησης», το κόμμα ΜέΡΑ25 καταψήφισε επίσης το νομοσχέδιο, υποστηρίζοντας πως ήταν «βαθιά τοξικό κοινωνικά, βαθιά τοξικό περιβαλλοντικά» και πως ήταν «βούτυρο στο ψωμί των επιχειρηματιών».

Το ΚΚΕ, που σύμφωνα με το σενάριο της «προοδευτικής διακυβέρνησης» θα δίνει ψήφο ανοχής στη νέα κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Ανδρουλάκη, καταψήφισε επίσης το νομοσχέδιο, διότι «ήταν αντιλαϊκό και ευνοούσε μόνο τα συμφέροντα των κολοσσών και των μεγάλων επιχειρήσεων».

Τέλος, ο τρίτος εταίρος δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ο επονομαζόμενος και μικρός Σύριζα ψήφισε «παρών», εκτιμώντας πως « το νομοσχέδιο ήταν ελλιπές, δεν προωθούσε ούτε τον ολοκληρωμένο, ούτε τον καινοτόμο πολεοδομικό αστικό και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και δεν προήγαγε το αμοιβαίο συμφέρον και την κοινή ανάπτυξη των φορέων διαχείρισης και των εγκατεστημένων επιχειρήσεων».

Εκτιμήσεις που δεν είναι τίποτα περισσότερο από αγωνιώδεις προσπάθειες δικαιολόγησης της μη θετικής ψήφου, με σκοπό την περιχαράκωση του χώρου της κεντροαριστεράς απέναντι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι προφανές ότι οι υποψήφιοι εταίροι της «προοδευτικής διακυβέρνησης», περιμένουν να πέσουν οι θέσεις απασχόλησης με κάποιο μαγικό τρόπο από τον ουρανό. Χρησιμοποιώντας μια σειρά από επιχειρήματα και λογικές από άλλες εποχές, προτιμούν στη θέση των Επιχειρηματικών Πάρκων να υπάρχουν εκτάσεις για να καλπάζουν ξέφρενα τα πράσινα και ροζ άλογα των αγωνιστικών τους ονειρώξεων.

Αν αυτό είναι το δείγμα γραφής τους, σε ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως είναι η προώθηση των επενδύσεων στη χώρα μας, τι άλλο χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε το τι μας περιμένει στην περίπτωση που αυτό το ετερογενές συνονθύλευμα, συγκροτήσει κυβέρνηση; 

Μόνο κοινό σημείο αναφοράς των επίδοξων συγκυβερνητών, η αντίδραση απέναντι στην ευημερία και στην ανάπτυξη που επιδιώκει η σημερινή κυβέρνηση. Και απ’ ό,τι φαίνεται αρκεί αυτό το ελάχιστο σημείο αναφοράς, για να σύρουν τα ροζ και πράσινα άλογα το άρμα της χώρας με ανεύθυνο τρόπο σε επικίνδυνα μονοπάτια.