Ο Μινχάουζεν και η δύναμη της πίστης

Ξέρετε δα ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Το ήξερε πολύ καλά και ο βαρόνος Μινχάουζεν που σε κάποια από τις περιπέτειες του, έχοντας βουλιάξει σ’ έναν βάλτο στην ερημιά, άρπαξε την κοτσίδα του με το ίδιο του το χέρι, τράβηξε το κορμί του έξω απ’ τα λασπόνερα κι έτσι γλύτωσε από τον φρικτό θάνατο. Κι αφού λοιπόν σώθηκε ολόκληρος αξιωματικός του ρωσικού στρατού μ’ αυτή την απλή συνταγή, γιατί να μην σωθεί αντιστοίχως και ο δικός μας Αλέξης, όσο κι αν η σύγκριση του με τον συγκεκριμένο βαρόνο είναι άστοχη (για ποιον απ’ τους δυο άραγε); 

Θα αναρωτηθείτε τι μ’ έπιασε και θυμήθηκα τον Μινχάουζεν, τον μεγαλύτερο παραμυθά όλων των εποχών. Και επίσης σε τίνος τα μαλλιά αναφέρομαι. Ε ναι, τον θυμήθηκα όταν διάβασα το απίστευτο σενάριο που διακινεί τις τελευταίες δυο μέρες η Κουμουνδούρου. Ότι όπως ο Γιώργος Παπανδρέου έχασε δυο απανωτές φορές από τον Καραμανλή, το 2004 και το 2007, αλλά στην τρίτη μονομαχία μεταξύ τους (το 2009) τον κέρδισε με 11 μονάδες διαφορά, έτσι και ο Αλέξης όχι μόνο δεν πρέπει να θεωρείται τελειωμένος αλλά αντιθέτως πρέπει να λογίζεται ως μελλοντικός νικητής. 

Αυτοί που μου το μετέφεραν δεν στάθηκαν ικανοί να με διαφωτίσουν αν αυτό το εκπληκτικής σαφήνειας και λαμπρού σχεδιασμού σενάριο αφορά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου του 2023, τις δημοτικές του Οκτωβρίου του 2023, τις ευρωεκλογές του 2024 ή τις εθνικές του 2027, πάντως όποια κι αν είναι η καταληκτική του ημερομηνία πρόκειται για ένα θαύμα αισιοδοξίας και θετικής σκέψης. Ακόμα πιο σημαντική όμως είναι η συνειδητοποίηση πως όταν ξεδιπλώνονται τέτοια υπερβατικά σχέδια, ο συμβατικός πολιτικός αναλυτής νιώθει άχρηστος και σηκώνει τα χέρια. 

Είναι πια η πίστη που παίρνει το παιχνίδι στα χέρια της, μακριά από τους νόμους της πολιτικής ή της επικοινωνίας ή της ίδιας της λογικής. Διότι αγαπητοί μου, καμία λογική με τα πεπερασμένα της εργαλεία δεν είναι ικανή να τα βγάλει πέρα με το μεταφυσικό φρόνημα ενός πιστού. Η πίστη σώζει, μετακινεί βουνά, ανατρέπει εκλογικές διαφορές, μεταμορφώνει ηττημένους σε νικητές και τσαλακωμένους σε θριαμβευτές. Και εις ανώτερα εύχομαι…