Μόλις πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 19.09 γράφαμε πως εκτιμούμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα πάει στις εκλογές με το δείκτη της πρόθεσης ψήφου κάτω από το 10%.
Η διόλου ευκαταφρόνητη τάση δημοσκοπικής συρρίκνωσης που καταγράφεται στην προχθεσινή δημοσκόπηση της Marc δεν πρέπει να εκπλήσσει.
Το φαινόμενο μάλιστα δεν έχει καμία σχέση με τη διαχείριση του εξαιρετικά σοβαρού ζητήματος της παρακολούθησης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ.
Ούτε «κούρασε» το θέμα των υποκλοπών, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Τι σημαίνει «κούρασε»; Το ζήτημα είναι μείζον άσχετα αν δεν ιεραρχείται υψηλά ως διακύβευμα από τους πολίτες οι οποίοι συνεχίζουν να το παρακολουθούν γι αυτό και η κυβέρνηση δεν πρέπει «να πάρει αέρα» και να προχωρήσει σε όσα έχει εξαγγείλει για να διορθώσει το λάθος.
Η αιτία για τη δημοσκοπική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται αλλού.
Ο κ.Ανδρουλάκης ξεκίνησε τη θητεία του ως πρόεδρος κάνοντας ένα αδιανόητο λάθος: αρνήθηκε να συναντηθεί, ακόμα και εθιμοτυπικά, με τον Πρωθυπουργό.
Αντίθετα από τον Πρωθυπουργό που έδειξε ότι κατάλαβε ακαριαία τους κινδύνους που ενέχει για το κόμμα του η εκλογή ενός νέου προσώπου στο πολιτικά όμορο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα στο τρίτο χρόνο της διακυβέρνησής του και με τη φθορά υπαρκτή κι όταν μάλιστα κάποιοι από τους ψηφοφόρους του είναι που έδωσαν στη ΝΔ την αυτοδυναμία , ο κ.Ανδρουλάκης δεν κατάλαβε τίποτα.
Αυτό που έπρεπε να έχει καταλάβει ο κ.Ανδρουλάκης ή κάποιος από το επιτελείο του (αν έχει κάτι τέτοιο) είναι πως το αίτημα των εκλογών του 2019, να πάει η Ελλάδα μπροστά, είναι ακόμα ζωντανό και ο λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, αποφάσισε ότι αυτό θα γίνει με κάποιον Πρωθυπουργό που ξέρει και μπορεί.
Παρά τη φθορά και τις αστοχίες, οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους συνεχίζουν να θέλουν κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη Πρωθυπουργό. Την ίδια στιγμή οι κεντρώοι-προοδευτικοί-μετριοπαθείς έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με το ΠΑΣΟΚ ως δηλωμένα προοδευτικό κόμμα να ελέγχει την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη.
Ειλικρινά, μας φαίνεται απίστευτο πως αυτό ο κ.Ανδρουλάκης απέτυχε να το δει και αντί να σπεύσει να συναντηθεί με τον κ.Μητσοτάκη και να ασκήσει μια αντιπολίτευση-πρόβα συγκυβέρνησης όπου τα θετικά της κυβέρνησης θα αναδεικνύονται και τα αρνητικά θα επισημαίνονται, αντί να μας δείξει πόσο σοβαρός κεντρώος εταίρος θα μπορούσε να γίνει ώστε να τον ψηφίσουμε, εμφανίστηκε απόλυτα αρνητικός και στο ενδεχόμενο, ακόμα, μιας τέτοιας συνεργασίας, άρχισε να διαδίδει αηδίες του στυλ ότι οι γονείς του στο Ηράκλειο τον όρκισαν να μην συνεργαστεί ποτέ «με ένα Μητσοτάκη» (αλήθεια τώρα;) ενώ εσχάτως μας λέει ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός.
Ούτε πρωθυπουργό τον Νίκο Ανδρουλάκη ούτε κάποιον Συνταγματολόγο, σε στυλ κυβέρνησης Παπαδήμου θέλει η πλειοψηφία. Τι να γίνει. Έχουμε σοβαρά προβλήματα για να παίζουμε με την κάλπη.
Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση που ξέρει και μπορεί να τα διαχειριστεί. Ιδανικά θα θέλαμε να δούμε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ στο ρόλο του σοβαρού, εποικοδομητικού, προοδευτικού εταίρου αλλά αν το ΠΑΣΟΚ δεν βλέπει έτσι τον εαυτό του, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε. Γάμος με το ζόρι τον 21ο αιώνα δεν γίνεται.
Ούτε οι υποκλοπές, ούτε η διαχείρισή τους, ούτε η «μονοθεματική αντιπολίτευση» ευθύνονται για τη δημοσκοπική συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ η οποία βέβαια θα συνεχιστεί. Φταίει το σοβαρό λάθος που διέπραξε με το «καλημέρα σας» ο κ.Ανδρουλάκης.
Κάνουμε μια ακόμα πρόβλεψη: στην επόμενη δημοσκόπηση, σε λίγο καιρό που είναι εξαιρετικά πιθανό να είναι χειρότερη, στο ΠΑΣΟΚ θα ακουστούν φωνές που θα ζητούν αλλαγή αρχηγού. Και κάπως έτσι θα αρχίσει η δίνη της εσωστρέφειας και θα βρεθούν στην κάλπη με ένα 8%, με πολύ αισιόδοξους υπολογισμούς.
Τόσα χρόνια βλέπουμε ποδόσφαιρο αλλά για αυτογκόλ από τα αποδυτήρια ούτε που είχαμε ακούσει. Ο κ.Ανδρουλάκης μας έδειξε πως ακόμα κι αυτό μπορεί να συμβεί.
