Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Δεν το χωράει ο νους μου: ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο εκτελεστής της 17 Νοέμβρη, που καταδικάστηκε 11 φορές ισόβια για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, βγήκε πριν λίγες ώρες από τη φυλακή του Κορυδαλλού, με 48ωρη άδεια, η οποία του χορηγήθηκε μετά από αίτημα που υπέβαλε στο Συμβούλιο των Φυλακών. Η μόνη του υποχρέωση; Να εμφανίζεται δύο φορές την ημέρα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του τόπου όπου θα διαμείνει.
Η υφιστάμενη νομοθεσία θέτει ως μόνη προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας την καλή της χρήση, που προκύπτει και από την αξιολόγηση της συμπεριφοράς του κρατούμενου στις φυλακές και την εν γένει προσωπικότητά του. Είναι συνεπώς απορίας άξιον, πώς χορηγήθηκε η άδεια, δεδομένης της παντελούς έλλειψης μεταμέλειας του Κουφοντίνα, τα χέρια του οποίου έχουν βαφτεί με το αίμα των 11 ανθρώπων που δολοφόνησε εν ψυχρώ. Όσο για το αν αποτελεί δημόσιο κίνδυνο ένας αμετανόητος τρομοκράτης, μη ξεχνάμε και την περίπτωση του Χριστόδουλου Ξηρού, ο οποίος διέφυγε χρησιμοποιώντας μια τέτοια άδεια και επανέλαβε τις εγκληματικές του πράξεις. Προκλητικές αν όχι θρασείες ήταν και οι δηλώσεις της δικηγόρου του Κουφοντίνα, η οποία έκανε λόγο για μια προσωπικότητα "σεβαστή και εκτιμητέα από μεγάλο μέρος της κοινωνίας".
Πέρα όμως από το αν πληρούνται ή όχι οι σχετικές προϋποθέσεις, τίθεται και άλλο ένα ζήτημα το οποίο οφείλει να μας απασχολήσει. Σε πόσες φορές ισόβια πρέπει να καταδικαστεί κανείς για να αποφασίσουμε ότι δεν έχει δικαίωμα να βγει από τη φυλακή, έως ότου ολοκληρωθεί η έκτιση της ποινής του;
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
