Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Η θύελλα αντιδράσεων για την αποφυλάκιση του Δημήτρη Κουφοντίνα συνεχίζεται, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις τόσο του Αμερικανού πρέσβη, ο οποίος ένωσε τη φωνή του με όσους εκφράζουν τη λύπη τους για την απόφαση του Συμβουλίου των Φυλακών, όσο και του State Department, που καταδίκασε την απόφαση.
Τι άλλαξε άραγε από όλες τις προηγούμενες φορές που το Συμβούλιο είχε αρνηθεί στον Κουφοντίνα τη σχετική άδεια; Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα του 2017 που να ζητωκραυγάζουν έναν δολοφόνο; Είναι δυνατόν ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας, που τόσες φορές έχει αποδοκιμάσει τις αποφάσεις της δικαιοσύνης όταν με αυτές δεν συμφωνεί (βλ. υπόθεση Ηριάννας), να υπερασπίζεται -όπως και σύσσωμος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ- την απόφαση του Συμβουλίου ως κόρη οφθαλμού; Και μάλιστα, να επιτίθεται με υβριστικό τόνο από το βήμα της Βουλής σε μια πολιτική του αντίπαλο, που υπήρξε σύζυγος ενός εκ των θυμάτων και μητέρα των ανήλικων τότε παιδιών του; Βρήκα αυτό το τελευταίο σχεδόν τόσο σοκαριστικό όσο και το στιγμιότυπο της εξόδου του τρομοκράτη από τις φυλακές Κορυδαλλού, χαμογελαστού και άνετου, να γίνεται δεχτός με ενθουσιασμό ως "μάρτυρας για τη δημοκρατία".
"Μην ξαναμιλήσετε έτσι κυρία Μπακογιάννη γιατί σέβομαι ότι είσαστε γυναίκα. Θα πείτε ''δεν ντρέπεσαι''. Να ντρέπεσαι εσύ. Να ντρέπεσαι εσύ! Για την πορεία σου και τη διαδρομή σου!", φώναζε χθες ο Σταύρος Κοντονής στη χήρα του Παύλου Μπακογιάννη. Βλέπετε, η ευαισθησία και η αλληλεγγύη εξαντλούνται στον "μάρτυρα" τρομοκράτη. Δεν περισσεύει ούτε λίγη για τα παιδιά, τις μανάδες, τους πατεράδες, τις συζύγους που άφησαν πίσω τους οι 11 άνθρωποι που βρήκαν το θάνατο από τα χέρια του αμετανόητου δολοφόνου.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
