Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Μπορεί το τελευταίο χρονικό διάστημα το Αιγαίο να έχει γίνει για άλλη μια φορά πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όμως, αποτελεί ακόμα μέτωπο ως επί το πλείστον σε επίπεδο συμβολισμών, καθώς αξιοποιείται για εσωτερική κατανάλωση από τον Recep Tayyip Erdogan, με στόχο τη συσπείρωση της τουρκικής κοινής γνώμης.
Αντίθετα, η ΑΟΖ στην Κύπρο είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση, το διακύβευμα της οποίας δεν είναι θεωρητικό, αλλά απολύτως απτό και συγκεκριμένο.
Η ανανέωση της NAVTEX που επεκτείνει την απαγόρευση ερευνών στο οικόπεδο 3 της ΑΟΖ σημαίνει πρακτικά ότι, εκτός απροόπτου, γεωτρήσεις, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, δεν πρόκειται να προχωρήσουν. Η Κύπρος σκοπεύει να θέσει το ζήτημα στη Σύνοδο Κορυφής την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, και μένει να δούμε τι μπορεί και τι προτίθεται να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να διασφαλίσει τα συμφέροντα δύο κρατών-μελών της, αφού και η Ιταλία εμπλέκεται στην υπόθεση μέσω της εταιρείας εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ENI.
Σε κάθε περίπτωση, διαπιστώνεται ότι το γεγονός ότι η Δύση -Αμερική και Ευρώπη- δεν είναι πια το αρραγές μέτωπο προηγούμενων εποχών, έχει δώσει πρόσθετους βαθμούς ελευθερίας και ευελιξίας σε περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία. Δεδομένης και της απρόβλεπτης φύσης του Erdogan, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις μελλοντικές εξελίξεις.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
