Muddy Waters

Muddy Waters

Της Μαριάννας Σκυλακάκη

16 ώρες, αν όχι παραπάνω, θα διαρκέσει αύριο το επικοινωνιακό σόου που ετοιμάζει η κυβέρνηση για την υπόθεση Novartis στη Βουλή - είναι προφανές ότι η υπόθεση "πουλάει". Αποσπά μαεστρικά την προσοχή της κοινής γνώμης από άλλα ζητήματα (λέγε με Μακεδονικό, αναβολή εκταμίευσης δόσης από το Εurogroup, κακή πορεία ελληνικού ομολόγου,  ελληνοτουρκικά...), εξισώνει τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης σε ένα λασπωμένο σύνολο και χαρίζει θεάματα σε μια εποχή που ο άρτος δεν περισσεύει.

Οι 10 κάλπες, αν τελικά στηθούν, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες εκτόνωσης - 10 στόχοι, 10 πρόσωπα, 10 διαφορετικές ευκαιρίες να λερωθούν συλλήβδην, με μια κίνηση, αθώοι και ένοχοι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ότι στο συλλογικό μας υποσυνείδητο έχουμε ήδη αποφασίσει ότι οι πολιτικοί είναι "γενικά υπεύθυνοι" για όσα συνέβησαν στον τόπο μας τις τελευταίες δεκαετίες. Έχουμε ήδη καταδικάσει τους πάντες και τα πάντα, χωρίς να έχουμε κρίνει ποτέ επί του συγκεκριμένου. Βγάζουμε το θυμό μας γενικά, γιατί κάπου πρέπει να τον βγάλουμε, και ο θυμός αυτός ο αόριστος χειραγωγείται εύκολα. Σε αυτό ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας.

Όσο πιο κοντά θα πλησιάζουμε στις εκλογές, τόσο πιο πολύ φως θα ρίχνει στα "βαρίδια" των παλαιών κομμάτων, των μοναδικών, κατά τον ίδιο, υπευθύνων για την αδυναμία της κυβέρνησής του να κάνει "αυτά που πραγματικά ήθελε". Και κάθε φορά που θα μας λέει ότι υπαίτιο για όλα τα δεινά μας είναι το παλιό πολιτικό σύστημα, παρά τον παραλογισμό του να εκστομίζει κάτι τέτοιο ο πρωθυπουργός εδώ και μια τριετία, τόσο περισσότερο θα πέφτει το βάρος στα κόμματα αυτά να αποδείξουν ότι δεν είναι... ελέφαντες. Το τεκμήριο της αθωότητας, άλλωστε, θεωρείται πια στη χώρα μας ξεπερασμένο...

Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.