Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Δυσκολεύομαι να βρω τα λόγια για να γράψω σήμερα για τον άτυχο σμηναγό Γιώργο Μπαλταδώρο, ο οποίος σκοτώθηκε χθες, όταν το αεροσκάφος του κατέπεσε στη θάλασσα ανοιχτά της Σκύρου, υπό αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες.
Λίγο νωρίτερα, το Μιράζ του 34χρονου είχε συμμετάσχει σε επιχείρηση αναχαίτισης δύο τουρκικών F-16 που είχαν παραβιάσει τον εθνικό εναέριο χώρο.
Ένα τραγικό συμβάν, χωρίς αμφιβολία, ήταν όμως ο αδικοχαμένος σμηναγός θύμα της κακής στιγμής ή ενός ακήρυχτου πολέμου που εμείς, από την ασφάλεια του σπιτιού μας, αντιλαμβανόμαστε επιφανειακά; Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι παραβιάσεις, οι αναχαιτίσεις και τα μικροεπεισόδια στο Αιγαίο δεν είναι ένα παιχνίδι. Αφήνουν το σημάδι τους στην ψυχολογία και στην πραγματικότητα αυτών που εμπλέκονται σε αυτές.
Οι ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες κήρυξαν τριήμερο εθνικό πένθος, βρίσκονται σε καθημερινή βάση υπό πιέσεις που αδυνατούμε να φανταστούμε. Ας ελπίσουμε, η τραγική αυτή εξέλιξη να μας αφυπνίσει και να σημάνει την έναρξη μιας νηφάλιας και σοβαρής συζήτησης για τις συνθήκες υπό τις οποίες καλούνται να υπερασπιστούν την ελευθερία μας.
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
