Της Μαριάννας Σκυλακάκη
Η παραίτηση του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου καθιστά πλέον αναγκαστικό τον άμεσο ανασχηματισμό, υπό κακές συνθήκες για την κυβέρνηση, αφού μέσα σε τρεις μήνες έχει εξαντλήσει τα πιο ισχυρά πυρομαχικά της. Από τα τέλη Νοεμβρίου επιστράτευσε το "κοινωνικό μέρισμα", την επίσκεψη Erdogan, το αφήγημα της καθαρής εξόδου, το άνοιγμα του θέματος των Σκοπίων, το σκάνδαλο Novartis χωρίς να καταφέρει να αλλάξει θεαματικά τα δημοσκοπικά δεδομένα.
Σε ό,τι αφορά την ειδικότερη υπόθεση Αντωνοπούλου-Παπαδημητρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη σοβαρό πλήγμα στο λεγόμενο "ηθικό πλεονέκτημα" της αριστεράς. Γιατί, για έναν παράδοξο λόγο που συνδέεται άμεσα με τον ανορθολογισμό που χαρακτηρίζει τα εκλογικά σώματα ανά τον πλανήτη και εξόχως το ελληνικό, τέτοιες μικρές υποθέσεις έχουν πολλές φορές πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο σε σχέση με τις μεγάλες.
Εν μέρει γιατί ο απλός πολίτης καταλαβαίνει βιωματικά και συνεπώς νιώθει πολύ περισσότερο τα 12 χιλιάδες ευρώ από τα 12 εκατομμύρια. Εν μέρει γιατί είναι πεπεισμένος ότι οι πολιτικοί, ούτως ή άλλως, έχουν τον τρόπο να εκμεταλλεύονται τη θέση τους απαρατήρητοι, συνεπώς, η συμπεριφορά τους στα μικρά και φανερά είναι -για τον απλό άνθρωπο- μια ασφαλής ένδειξη και για τη συμπεριφορά τους στα μεγάλα και κρυφά.
Τέλος, γιατί ο μέσος άνθρωπος αποφεύγει να αντιμετωπίζει κατάματα την αλήθεια για την πραγματική φύση της πολιτικής. Όταν λοιπόν τον εξαναγκάζεις να την αντικρίσει, αντιμετωπίζει τη νέα πραγματικότητα με ποιοτικά μάλλον (καλοί/κακοί), παρά ποσοτικά (12 χιλιάδες ή 12 εκατομμύρια) κριτήρια, με αποτέλεσμα την αγανάκτηση που περιγράφεται στη γνωστή αγγλοσαξονική φράση που αναφέρουμε στον τίτλο του σημερινού editorial...
Για περισσότερα άρθρα από το αθηΝΕΑ, επισκεφθείτε το www.a8inea.com.
