Η κατηγορηματική απόρριψη από τον Γιάννη Βαρουφάκη της μετεκλογικής συνεργασίας του κόμματος του με το ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τέλος σε οποιαδήποτε σκέψη για «προοδευτική» κυβέρνηση μετά τις εκλογές με απλή αναλογική. Μάλιστα ο Γ. Βαρουφάκης ήταν αφοπλιστικός στη στήριξη αυτής της δήλωσης του: «Αν επιθυμούσα να κυβερνά ο Α. Τσίπρας δε θα έφευγα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργήσαμε τη ΜέΡΑ 25 ακριβώς γιατί δε θέλουμε να ξανάρθει στην εξουσία».
Συνεπώς, ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέμειναν από αφήγημα. Δεν έχουν κάτι να πουν για να πείσουν τους πολίτες να ψηφίσουν αυτό το κόμμα στις πρώτες εκλογές. Απευθύνονται με τα γνωστά κλισέ στους ψηφοφόρους τους που, ούτως ή άλλως, θα τους ψηφίσουν. Δεν μπορούν να απευθυνθούν στο εθνικό ακροατήριο χωρίς την προοπτική επανόδου στην εξουσία. Έτσι αυτές οι πρώτες εκλογές της απλής αναλογικής καταντούν διαδικαστικού χαρακτήρα, καθώς οι επόμενες είναι αυτές που θα αναδείξουν -πλην δραματικού απροόπτου- την κυβέρνηση. Και στις δεύτερες εκλογές η Νέα Δημοκρατία -εφόσον βεβαίως επαληθευτεί αυτό που δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις- θα προσέλθει με το στόχο της αυτοδυναμίας. Το δίλημμα που θα θέσει θα είναι «αυτοδυναμία ή ακυβερνησία». Και τις εκλογές τις κερδίζει το κόμμα που διαθέτει δίλημμα, ενώπιον του οποίου τοποθετούνται οι ψηφοφόροι, καθώς θα είναι το μοναδικό κυρίαρχο.
Συγχρόνως, η κατάρρευση της προοπτικής της «προοδευτικής» κυβέρνησης θα προκαλέσει στο ΣΥΡΙΖΑ ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας, καθώς το όραμα της επανόδου στην εξουσία -έστω συνεταιρικά- θα αναδείξει τα προβλήματα στρατηγικής και τακτικής που ευθύνονται για την κακή εικόνα του κόμματος. Είναι λογικό, και εν όψει του επικείμενο συνεδρίου, αυτή η κατάσταση να οξυνθεί.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν αμφισβητείται ο Α. Τσίπρας. Το πρόβλημα είναι πως τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποκτήσει πλέον μια κακή χημεία. Το αν γι' αυτό ευθύνεται ο Α. Τσίπρας ή ο ΣΥΡΙΖΑ, έχω τοποθετηθεί. Ο συγκεκριμένος ΣΥΡΙΖΑ είναι το βαρίδι που τραβά κάτω και τον Α. Τσίπρα. Στο βαθμό που, άπραγος, παρακολουθεί την έλευση του μοιραίου θα χρεωθεί αυτός την επόμενη ήττα. Ο ηγέτης δεν έχει το μερίδιο μόνο στις νίκες. Το έχει και στις ήττες και γι' αυτόν το λόγο είθισται οι ηγέτες μετά από μιαν ήττα να παραιτούνται.
Εδώ και πολύ καιρό υποστήριζα πως η στρατηγική της «προοδευτικής» κυβέρνησης ήταν μια πομφόλυγα. Δεν έβγαιναν οι αριθμοί και πριν ακόμα τοποθετηθούν σε αυτό το ενδεχόμενο ο Γ. Βαρουφάκης και όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΚΙΝΑΛ. Ήταν ένα αφήγημα που επινόησε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να λειτουργήσει ως συγκολλητική ουσία στο εσωτερικό του κόμματος, απευθυνόμενη κυρίως στους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που έχουν μια «τρυφερή» σχέση με την εξουσία.
Τώρα που αποκλείστηκε η προοπτική της «προοδευτικής» κυβέρνησης δειλά-δειλά θα προβάλλει από συγκεκριμένους κύκλους η πρόταση για συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - ΣΥΡΙΖΑ για να μη διεξαχθούν οι δεύτερες εκλογές. Υπάρχουν δυνάμεις που επιδιώκουν να κρατήσουν τον Α. Τσίπρα παντί τρόπω μέσα στο παιχνίδι της εξουσίας.
Επ' αυτού περισσότερα λίαν προσεχώς.
