Τα, κατά Λαζόπουλο, δικαιώματα

Τα, κατά Λαζόπουλο, δικαιώματα

Του Βενέδικτου Καν

Από την Τρίτη το βράδυ το διαδίκτυο έχει πάρει φωτιά από αυτήν τη δήλωση του Λάκη Λαζόπουλου που έκανε κατά τη διάρκεια της εκπομπής του: «Ο Σόιμπλε έχει δύο εμμονές. Όσο και αν φανεί σκληρό αυτό που θα πω, όταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μία καρέκλα σιγά-σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα, εγώ το λέω παράνοια, το λέω παραφροσύνη».

Μετά και την αντίδραση του Προέδρου της Ε.Σ.Α.μεΑ, Ιωάννη Βαρδακαστάνη, ο Λ. Λαζόπουλος έδωσε μία διευκρινιστική απάντηση που ανάμεσα σε όλα τα άλλα λέει: «Η αναφορά μου είχε να κάνει με το συγκεκριμένο πρόσωπο. Δεν μίλησα ούτε γενικά, ούτε αφηρημένα, ούτε σε πληθυντικό αριθμό. Μην επεκτείνετε λοιπόν τη σκέψη σας, σας παρακαλώ, διότι εγώ δεν επεκτάθηκα πέραν του εν λόγω πολιτικού». Γνωρίζοντας τις απόψεις του εν λόγω “καλλιτέχνη” για τον Σόιμπλε, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η αναφορά στην αναπηρία του έγινε για να εξηγήσει την εμμονική, όπως υποστηρίζει, συμπεριφορά του. Χρησιμοποίησε, δηλαδή, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Γερμανού πολιτικού, όπως τη σωματική αναπηρία, για να τεκμηριώσει (ως ειδικός;) τους λόγους που θεωρεί ότι αυτός ο άνθρωπος είναι “κακός”. Θεωρεί μάλιστα εαυτόν μη ρατσιστή αφού αναφέρεται μόνο (!) σε ένα άτομο και όχι σε όλους όσοι έχουν σωματικές αναπηρίες.

Τί λέει, όμως, το Άρθρο 2 της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων; «Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση». Τί λέει το Άρθρο 7 της ίδιας Διακήρυξης; «''Όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. ''Όλοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση».

Κ. Λαζόπουλε, τα ανθρώπινα δικαιώματα ΔΕΝ αφορούν μάζες, πλειοψηφίες και καλούς -κατά τη δική σας κρίση- χαρακτήρες. Αφορούν όλους τους ανθρώπους και κάθε έναν ξεχωριστά. Όσοι θέλουν να επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν νοείται να κάνουν διακρίσεις ως προς αυτά.

Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι εξ ορισμού ρατσιστής.

Θα παραθέσω, όμως, και το Άρθρο 19 της Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο». Με βάση αυτό, ο Λ. Λαζόπουλος μπορεί να εκφράζει όποια άποψη θέλει, εφόσον δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση ή κάτι άλλο για το οποίο κάποιος μπορεί να καταφύγει στην δικαιοσύνη για την προστασία του ιδίου και των δικαιωμάτων του. Ο Λ. Λαζόπουλος, επίσης, μπορεί να εργάζεται για οποιονδήποτε επιλέγει να τον πληρώνει για τις εκπομπές του. Μπορεί να ακουστεί από όσους επιλέγουν να τον ακούσουν. Και από την άλλη, καθένας μπορεί να κρίνει την εκπομπή του ανάλογα με την αντιληπτική του ικανότητα.

Προσωπικά, δεν βλέπω την εκπομπή του Λαζόπουλου. Στην πραγματικότητα δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση. Στον 21ο αιώνα που έχω την τύχη να ζω, μπορώ πλέον να ενημερώνομαι, ψυχαγωγούμαι, επιμορφώνομαι με πολλούς άλλους τρόπους και σίγουρα η τηλεόραση δεν είναι αυτός που επιλέγω. Όμως, σε μια ελεύθερη κοινωνία είναι σημαντικό να υπάρχουν επιλογές και ο καθένας να μπορεί να αποφασίζει μόνος του -χωρίς περιορισμούς- και να διαλέγει αυτόν τον τρόπο που θεωρεί κατάλληλο για τον ίδιο.