Ο λογιστής μου με πήρε χθες (Κυριακή παρακαλώ) τηλέφωνο, για να μου αναβάλλει για τρίτη φορά το ραντεβού μας στο οποίο θα ετοιμάζαμε την φορολογική μου δήλωση. Δυο βδομάδες τώρα προσπαθώ να πάρω σειρά στο γραφείο του, πλην αδύνατο. Μου μιλά στο τηλέφωνο κι είναι πιο απελπισμένος από πυρόπληκτο στο Μάτι, πιο εξουθενωμένος κι από Ευρωπαίο πρωθυπουργό στην σύνοδο των Βρυξελλών.
Δεν έχω καμιά διάθεση να φτιάξω εδώ το πορτραίτο του ηρωικού Έλληνα λογιστή, αλλά το υπουργείο οικονομικών και η γενική γραμματεία δημοσίων εσόδων είναι καιρός να σκεφτούν ότι το συνολικό τους σύστημα χρειάζεται μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση. Αυτή την περίοδο (με δεδομένο ότι τα γήπεδα είναι κλειστά για το κοινό) η Ελλάδα αναστενάζει στα λογιστικά γραφεία. Πατείς με πατώ σε είναι στους προθαλάμους τους τα ανθρωπάκια, αφήνω στην άκρη τις προφυλάξεις για τον κορονοϊό, εδώ γελάνε.
Πίσω από τα κομπιούτερς, κάτι κάθιδροι (παρά το κλιματιστικό) τύποι παλεύουν επί δεκατετράωρο με το θεριό της τεχνολογίας που πατούν το enter αλλά η δήλωση δεν φεύγει, με τον πελάτη που κάθεται απέναντι τους και τρώει τα νύχια του μέχρι ν’ ακούσει το ποσό που θα πληρώσει. Κάθε χρόνο το βλέπω, αλλά φέτος τα πράγματα έχουν χειροτερέψει δραματικά λόγω της πανδημίας. Κάθε λογιστάκος έχει μετατραπεί σε μικρό υπουργό οικονομικών, που πρέπει να γνωρίζει έναν απέραντο όγκο παλιών και καινούριων νόμων και διατάξεων, πράγμα πρακτικά αδύνατο.
Παλιότερα λέγαμε στους ανθρώπους να μην κάνουν μόνοι τους την δήλωση, γιατί θα κάνουν λάθη και θα πληρώσουν κερατιάτικα. Τώρα τα λάθη θα τα κάνουν οι λογιστές, δεν υπάρχει περίπτωση. Μιλάμε για ανθρώπινα ράκη που δουλεύουν δεκαοκτώ ώρες την ημέρα. Θα μου πείτε ‘’ας πήγαινες νωρίτερα να φτιάξεις την δήλωση’’. Ε καλά, δεν πήγα και την 31η Ιουλίου, έναν μήνα πριν την λήξη της προθεσμίας άρχισα να ζητώ ραντεβού. Κι έχει φθάσει η 21η κι ακόμα περιμένω.
Ας μην απαριθμήσω τι έχουν στο κεφάλι τους, από τον φόρο εισοδήματος μέχρι τον ΦΠΑ και την επιστρεπτέα προκαταβολή, όλα να λήγουν στην ίδια καταληκτική ημερομηνία. Ξέρετε ότι υπήρξαν επαγγελματίες που ενώ δικαιούνταν ενίσχυση δεν την πήραν τελικά διότι ο λογιστής τους προτίμησε να τους αποτρέψει παρά να αναλάβει άλλη μια κοπιαστική δουλειά δίχως αμοιβή; Και βρίζουν οι επαγγελματίες την κυβέρνηση που δεν τους πρόσεξε, διότι δεν ξέρουν ποιος πραγματικά φταίει. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, αυτή την τελική ημερομηνία υποβολής δήλωσης δεν την καταλαβαίνω. Ας την αφήσουν ελεύθερη, απλώς να έχει καταληκτική ημερομηνία η τελευταία δόση που θα πληρωθεί.
Όποιος θέλει σώνει και καλά να πληρώσει σε οκτώ δόσεις, ας σταθεί στην ουρά για ένα εικοσιτετράωρο. Όποιος αντέχει να πληρώσει έξι δόσεις, ας υποβάλει τον Σεπτέμβρη. Αλλά στο μεταξύ, θα έχω κι εγώ την δυνατότητα να υποβάλλω ΦΠΑ τριμήνου που λήγει την ίδια μέρα με τις φορολογικές δηλώσεις, δίχως να περιμένω επί εξάωρο στην ουρά. Τι διάολο, τόσο δύσκολο είναι πια;
