«Δεν πρόκειται να έρθουν ξένες επενδύσεις εάν προηγουμένως δεν κινητοποιηθούν εγχώρια κεφάλαια», δηλώνει στο liberal.gr o καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας, προσθέτοντας πως αυτό είναι θέμα εμπιστοσύνης. Υπογραμμίζει δε ότι η χώρα έχει ανάγκη από «έναν υγιή, εξωστρεφή, καινοτόμο και ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα που σέβεται τους κανόνες του κράτους και το δημόσιο συμφέρον», ενώ σημειώνει πως η μείωση της φορολογίας και τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν αποκαθιστούν και την κανονικότητα
Σύμφωνα με τον καθηγητή στην έδρα Jean Monnet στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, τα προβλήματα επιλύονται και το ελληνικό επιχειρείν πρέπει να δραστηριοποιηθεί προειδοποιώντας όμως ότι «δεν πρέπει επιστρέψουμε σε αυτό που είχαμε πριν από την κρίση: έναν κρατικοδίαιτο, εσωστρεφή και ολιγοπωλιακό ιδιωτικό τομέα».
Χαρακτηρίζει θετικά τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ειδικά ως προς τη μείωση των φόρων υπενθυμίζοντας ότι από το 2013 Το γραφείο προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή στο οποίο ήταν επικεφαλής, επεσήμανε πως οι Έλληνες υπερφορολογούνται με αποτέλεσμα την εφαρμογή στη συνέχεια μιας επιδοματικής (ψηφοθηρικής) πολιτικής που διαιώνιζε τις ανισότητες και την φτώχεια.
Τέλος αναφέρει ότι είναι εφικτή η διεύρυνση της φορολογικής βάσης λέγοντας πως «εάν μειωθούν οι φόροι και ταυτόχρονα αυξηθεί το κόστος της φοροδιαφυγής με βαριές ποινές για όσους την ασκούν, η φορολογική βάση, να είστε σίγουροι, θα διευρυνθεί».
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Τον τόνο αυτή την στιγμή στην οικονομία δίνει η βούληση της κυβέρνησης να ξεμπλοκάρει επενδύσεις και να προσελκύσει νέες. Συμφωνείτε ότι τον τόνο σε αυτή την προσπάθεια, θα πρέπει πρώτοι να δώσουν τα εγχώρια κεφάλαια, ότι μόνο όταν αυτά στείλουν το θετικό σήμα, τότε θα έρθουν και τα ξένα, και όχι το ανάποδο;
Ναι, συμφωνώ. Δεν πρόκειται να έρθουν ξένες επενδύσεις εάν προηγουμένως δεν κινητοποιηθούν εγχώρια κεφάλαια. Είναι θέμα εμπιστοσύνης. Δεν πας, πολύ δε περισσότερο, δεν επενδύεις σε μια χώρα, εάν οι ίδιοι οι κάτοικοι δεν την εμπιστεύονται. Και για να έρθουμε στα δικά μας, θα πρέπει πρώτα το κράτος να επενδύσει. Διαθέτει ένα σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, το οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση δυστυχώς δεν αξιοποίησε. Συστηματικά, από το 2016, το ΠΔΕ υποεκτελούνταν συμβάλλοντας στα υπερ-πλεονάσματα, που στη συνέχεια δίνονταν ως «κοινωνικό μέρισμα», για να εξυπηρετηθούν προφανείς πολιτικές επιδιώξεις της κυβέρνησης.
Το ρωτώ γιατί η μόνιμη επωδός των αναλυτών όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι αν δεν ενεργοποιηθεί δυναμικά το ελληνικό επιχειρείν, η ανάπτυξη θα αργήσει να έρθει...
Στα μνημονιακά χρόνια, οι πολιτικές λιτότητας με κύριο χαρακτηριστικό την υπερφορολόγηση και την αναποτελεσματική λειτουργία του κράτους στέκονταν απέναντι στο ελληνικό επιχειρείν. Τώρα που τα προβλήματα αυτά σταδιακά βελτιώνονται, θεωρώ ότι θα ενεργοποιηθεί και το ελληνικό επιχειρείν. Προσέξτε όμως. Δεν πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό που είχαμε πριν από την κρίση: έναν κρατικοδίαιτο, εσωστρεφή και ολιγοπωλιακό ιδιωτικό τομέα. Η χώρα έχει ανάγκη από έναν υγιή, εξωστρεφή, καινοτόμο και ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα που σέβεται τους κανόνες του κράτους και το δημόσιο συμφέρον.
Σχολιάστε μας τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στο μέτωπο των φόρων, τόσο σε επίπεδο Πρωθυπουργού, όσο και εκείνες του υπ. Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα...
Είδα πολύ θετικά τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού στο μέτωπο των φόρων. Από το 2013 υποστηρίζαμε στο Γραφείο προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή ότι οι Έλληνες υπερφορολογούνται. Η υπερφορολόγηση συνεχίστηκε και εντάθηκε τα τελευταία τρία χρόνια με σκοπό τη δημιουργία υπερ-πλεονασμάτων και την εφαρμογή στη συνέχεια μιας επιδοματικής (ψηφοθηρικής) πολιτικής που διαιώνιζε τις ανισότητες και την φτώχεια. Αυτό έπρεπε να σταματήσει και να δώσει τη θέση του στην ανάπτυξη και στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Για να χρησιμοποιήσω μια κινέζικη ρήση, «αν θες να βοηθήσεις κάποιον, μη του δίνεις έτοιμο ψάρι αλλά μάθε τον να ψαρεύει».
Πώς σχολιάζετε την δήλωση Ρέγκλινγκ ότι πίσω από τον όρο, «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», που ανέφερε στο συνέδριο του Economist, εννοούσε την μείωση του αφορολογήτου, καθώς και ότι η ακύρωσή του, απογοήτευσε τους θεσμούς;
Θεωρώ ότι αυτό που ενοχλεί τους ευρωπαίους πιστωτές μας είναι η αθέτηση των δεσμεύσεών μας. Σας θυμίζω ότι η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν αυτή που συμφώνησε τη μείωση του αφορόλογητου με τους Θεσμούς. Προεκλογικά, όμως ακύρωσε μονομερώς αυτή τη συμφωνία. Δεν χτίζεις έτσι εμπιστοσύνη. Όμως, ας δούμε και την ουσία. Σαφώς και υπάρχει ζήτημα με τη μικρή φορολογική βάση, δηλαδή με το γεγονός ότι ένα μικρό ποσοστό φορολογούμενων συμβάλει σε ένα μεγάλο ποσοστό φορολογικών εσόδων. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί με τη διεύρυνση της φορολογικής ύλης. Δηλαδή πολλοί φορολογούμενοι φοροδιαφεύγουν και αυτό οφείλεται στην υψηλή φορολογική επιβάρυνση. Εάν μειωθούν οι φόροι και ταυτόχρονα αυξηθεί το κόστος της φοροδιαφυγής με βαριές ποινές για όσους την ασκούν, η φορολογική βάση, να είστε σίγουροι, θα διευρυνθεί.
Συμφωνείτε ότι έχει έρθει η ώρα για πλήρη άρση των capital controls, όπως είπε ότι θα εισηγηθεί ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Ι. Στουρναρας ; Έχει εξαλειφθεί δηλαδή εντελώς ο κίνδυνος για φυγή κεφαλαίων;
Αν κρίνουμε από την τελευταία επιτυχή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές όπου κατάφερε να αντλήσει 2,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο κάτω από 2% και υπερπροσφορά κεφαλαίων περίπου 3 δισ. ευρώ, θα βγάλουμε το συμπέρασμα ότι η εμπιστοσύνη έχει πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα. Θυμηθείτε τους φόβους που είχαμε πριν μερικά χρόνια για Grexit ή τον αποκλεισμό μας από τις αγορές. Σήμερα υπάρχουν θετικές προσδοκίες καθώς η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο της την εντατικοποίηση των μεταρρυθμίσεων, την ενίσχυση της ασφάλειας και τον διπλασιασμό του ρυθμού μεγέθυνσης. Δεν υπάρχει πλέον λόγος να υφίστανται capital controls.
Στο καλό σενάριο, τι μηνύματα στέλνουν στις αγορές οι εξαγγελίες των παραπάνω; Δηλαδή η ψήφιση του μίνι φορολογικού και του αναπτυξιακού νομοσχεδίου μέσα στο καλοκαίρι, μια δημοσιονομική πολιτική που δεν θα θέτει εν αμφιβολω τους στόχους των πλεονασματων, μαζί με μια ενδεχόμενη άρση των capital controls; Αρκούν για να φέρουν επενδυτές ή αυτοί θα περιμένουν να δουν όλα τα παραπάνω πρώτα να εφαρμόζονται, και μετά να τοποθετηθούν;
Όλες οι εμπειρικές έρευνες έχουν δείξει ότι η προσέλκυση κεφαλαίων εξαρτάται από συνδυασμό παραγόντων. Μια μείωση της φορολογίας χωρίς τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις δεν είναι αρκετή για να προσελκύσει νέα κεφάλαια. Όλες οι συνέργειες είναι απαραίτητες. Από την άλλη πλευρά, οι αγορές περιμένουν να δουν δείγματα γραφής καθώς πολλές φορές στο παρελθόν ακυρώσαμε ή δεν εφαρμόσαμε μεταρρυθμίσεις παρά το γεγονός ότι τις ψηφίζαμε στο εθνικό κοινοβούλιο. Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι σωστά κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και εφαρμόζει ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα ώστε να πείσει όσο πιο γρήγορα γίνεται τους ιδιωτικούς φορείς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό..
