Είναι αστείο να συζητά κανείς σήμερα για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όταν αυτή δεν έγινε ούτε καν το καλοκαίρι του 2015, όταν η χώρα δοκιμάστηκε σκληρά από τους τυχοδιωκτισμούς Τσίπρα – Βαρουφάκη. Ωστόσο, η συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας δεν είναι ένα καινούργιο σχέδιο. Προωθήθηκε στα χρόνια των μνημονίων από τους Γερμανούς. Γι αυτό άλλωστε εγκαταλείφθηκε η κυβέρνηση Σαμαρά. Για να μπει στο κάδρο και ο ΣΥΡΙΖΑ!
Η χώρα έχει ισχυρή κυβέρνηση. Οι εξουσιολάγνοι που επιχειρούν να υφαρπάξουν την κυβέρνηση από τα χέρια των νόμιμων εντολοδόχων επιχειρούν το τελευταίο χρονικό διάστημα να καλλιεργήσουν ένα περίεργο κλίμα για τον «ανίκανο Κυριάκο», ο οποίος παρεκκλίνει, κατ’ αυτούς, από τα συνταγματικά του όρια και επιχειρεί να φέρει στην χώρα μία «χούντα»! Πέρα από το παράλογο της επιχειρηματολογίας, είναι φανερή η εκδήλωση μιας επιχειρησιακής δράσης και με προφανή σκοπό την πρόκληση πολιτικού αποτελέσματος. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας προβάλλει από συγκεκριμένα κανάλια του πολιτικού συστήματος ως μία λογική εξέλιξη μετά από την… «προβλεπόμενη αποτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα και στην υγειονομική κρίση».
Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συμβαίνει. Οι χειρισμοί Μητσοτάκη στα εθνικά θέματα έχουν αποτρέψει τα χειρότερα και η Ελλάδα στην επιδημία επιδεικνύει αντανακλαστικά που ακόμη την φέρουν μεταξύ των χωρών που έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα απέναντι στον COVID-19. Να πρόκειται άραγε για αντιπολιτευτικό και μόνο μένος ή για κάτι περισσότερο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να προωθεί το αίτημα μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Με τον τρόπο αυτόν πετυχαίνει δύο πράγματα: Το πρώτο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας αναστέλλει τη δράση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, η οποία και ζητάει εξηγήσεις για τη δημοσκοπική καταπόντιση του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος έχει διάθεση για εσωκομματική αντιπολίτευση, όταν μπορεί αύριο να είναι μέλος σε μία κυβέρνηση… εθνικής ενότητας; Το δεύτερο μετρήσιμο αποτέλεσμα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι με τον τρόπο αυτόν αφήνει ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας με ένα κομμάτι της Δεξιάς, με το οποίο έχει κτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης από την εποχή της συνεργασίας με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ. Το πράγμα είναι απλό! Μία κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» δεν μπορεί να γίνει χωρίς την συμμετοχή και ενός κομματιού της Δεξιάς. Κι επειδή ο Πάνος θεωρείται «καμένο χαρτί», θα πρέπει να αναζητηθούν νέα «αστέρια». Το κοινό το ίδιο, θα αλλάξει ο ποιμένας.
Όνειρα θερινής νυκτός; Το σχέδιο ήταν γερμανικής έμπνευσης. Η έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ απαιτούσε μία οικουμενική διάσταση. Η πρόταση έγινε δύο φορές απ’ ότι έγινε γνωστό στην συνέχεια. Ποιος μας πείθει ότι έχει εγκαταλειφθεί;
Και ενώ όλα ήταν «έτοιμα» να το δούμε να εξελίσσεται το καλοκαίρι του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας το «γύρισε», αιφνιδιάζοντας και στενούς του ακόμη συνεργάτες. Αντιλήφθηκε σε εκείνη τη φάση ότι ο ίδιος θα διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο αν αποδεχόταν ένα τέτοιο αυτοκτονικό σχέδιο. Το ερώτημα είναι ποιες άλλες παραμέτρους είχε αυτό σενάριο, πέραν από το θέμα του ευρώ. Αν είχε και εθνική διάσταση, μέσα από μία συμφωνία «πακέτο» με την Τουρκία. Τι ήταν τελικά εκείνο που είδε και φοβήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας;
Το 2015 ένα σενάριο οικουμενικής κυβέρνησης θεωρήθηκε λάθος από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Τι είναι αυτό που ξαναφέρνει τον Αλέξη Τσίπρα σε… γερμανική τροχιά; Η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τότε είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι πρωθυπουργός, δεν έχει την ευθύνη των κρατικών υποθέσεων. Δεν θα χρεωθεί αυτός μία αποτυχία σε ένα από τα ανοικτά μέτωπα της χώρας. Ο κ. Τσίπρας, ένας έξυπνος άνθρωπος, ξέρει ότι το σενάριο της Οικουμενικής δεν είναι για τώρα. Η χώρα έχει ισχυρή κυβέρνηση. Για να έχει απήχηση μία τέτοια πρόταση θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το πολιτικό τοπίο. Ποντάρει, λοιπόν, στην «επόμενη ημέρα».
Το πρόβλημα για αυτούς που ανακάλυψαν ότι υπάρχει και… εθνική ενότητα δεν είναι μόνο ότι έχουν κάνει καριέρα στην υποκρισία. Η ευόδωση των σχεδίων τους προϋποθέτει μία εθνική καταστροφή. Και κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί! Ούτε η Οικονομία θα καταρρεύσει, ούτε τα σχέδια της Τουρκίας θα στεφθούν από επιτυχία. Ακόμη και στο μέτωπο της πανδημίας κάνουν «φιλότιμες» προσπάθειες, αλλά κι εκεί η κυβέρνηση είναι παρούσα και αποφασισμένη να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα.
Δυστυχώς υπάρχουν δύο Ελλάδες. Σωστά το είπε ο κ. Τσίπρας: «Ή αυτοί ή εμείς». Κι επειδή «αυτοί» δεν πεθάναμε, επιχειρεί τώρα να μας … εξοντώσει δια τεχνασμάτων, όπως μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Σαν να λέμε ότι ο βόας μας υπόσχεται μία αξέχαστη νύκτα, έτσι και αποφασίσουμε να μας κάνει παρέα στο κρεβάτι.
Θανάσης Μαυρίδης