Ο Κυριάκος λοιπόν αποφάσισε να μην αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Κι αφού αυτός αποφάσισε, ό,τι κι αν πούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι είναι άνευ ουσίας. Η ιστορία θα αποδείξει αν έκανε καλά ή άσχημα. Έτσι και του βγει να ξαναγίνει πρωθυπουργός, θα λέμε «κοίτα ρε τι πέτυχε ο μεγάλος και μάλιστα με το σπαθί του χωρίς να καταφύγει σε κόλπα». Έτσι και βρεθεί η χώρα σε καμιά δίνη ακυβερνησίας και απανωτών εκλογών για δυο-τρεις βουλευτές, θα τραβάμε όλοι (κι ο Κυριάκος μαζί) τα μαλλιά μας και θα λέμε «ρε πως την πάτησε».
Θα μου πείτε, έτσι είναι η πολιτική. Άγνωστο μέσα στο άγνωστο, ρίσκο πάνω στο ρίσκο. Πάντως, άπαντες οφείλουν να του αναγνωρίσουν ότι είναι εμμονικός με τα θεσμικά. Προτιμά να ρισκάρει μια ολόκληρη πρωθυπουργία, παρά να τον πουν κωλοτούμπα. Εντάξει, στα θετικά του πιστώνεται αυτό, αλλά πάλι απ’ αυτούς που έτσι κι αλλιώς θα τον ψήφιζαν και θα τον υποστήριζαν. Οι εχθροί και πολέμιοι του, έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να του αναγνωρίσουν τίποτα.
Υπάρχει βέβαια και το μεσαίο ακροατήριο. Αυτό που δίνει σημασία στη σοβαρότητα και στην αξιοπιστία. Αυτό που σκέφτεται και συγκρίνει. Αυτό που δεν κινείται με βάση το θυμικό του ή τις φαντασιώσεις του, αλλά κινείται πάνω στις ράγες τους ρεαλισμού. Και το ακροατήριο αυτό από την ΔΕΘ πήρε καλά μηνύματα για τα κριτήρια με τα οποία κρίνει τους πολιτικούς.
Στα μάτια αυτών των μεσαίων, ο Κυριάκος δεν καταφεύγει σε πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς, κρατάει καλά τα γκέμια της οικονομίας, μοιράζει αλλά δίχως να υπάρχει φόβος εκτροχιασμού, στα ελληνοτουρκικά είναι σθεναρός αλλά δεν επιδιώκει εξαλλοσύνες, τέλος πάντων παρά τα λάθη του οδηγεί ικανοποιητικά το εθνικό καράβι μέσα στη φουρτούνα της πολλαπλής κρίσης. Οπότε ο σκεπτόμενος Έλληνας, επιβεβαίωσε πάλι στην ΔΕΘ ότι ο Κυριάκος που ψήφισε το 2019 παραμένει πάνω-κάτω ο ίδιος και πιθανότατα θα του δώσει δεύτερη ευκαιρία.
Υποθέτω ότι αυτόν τον σκεπτόμενο μέτρησε ο Κυριάκος και τελικά αρνήθηκε ν’ αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Θεμιτό. Απλώς να του υπενθυμίσω τον περίφημο διάλογο που είχε μια Αμερικανίδα με κάποιον υποψήφιο Αμερικανό Πρόεδρο, μάλλον τον Τζέφερσον, αλλά δεν παίρνω και όρκο. Μετά το τέλος κάποιας εμπνευσμένης ομιλίας του, τον πλησίασε και του είπε «μετά απ’ αυτή την ομιλία, θα σας ψηφίσει κάθε σκεπτόμενος Αμερικανός». Και κείνος της απάντησε «ξέρετε κυρία μου, εμείς θέλουμε την πλειοψηφία».
