Του Ανδρέα Λοβέρδου
Οι νεκροί της συμφοράς στην Ανατολική Αττική είναι «φυσικά θύματα» της προκλητικά ανίκανης και ανεύθυνης πολιτικής ομάδας που κυβερνά την χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η παραπάνω διατύπωση μπορεί να φαίνεται υπερβολικά σκληρή αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από τη λογική συνέπεια της κάλπικης πολιτικής ευθύνης που, προπετώς και χωρίς επίγνωση των συνεπειών της, ανέλαβε ο Πρωθυπουργός.
Και η πρωθυπουργική ανάληψη των ευθυνών δεν συνοδεύτηκε από παραίτηση όπως επιβάλλεται από την συνταγματική και κοινοβουλευτική τάξη, αλλά και από την στοιχειώδη πολιτική ευθιξία που οφείλει να διαθέτει ένας πολιτικός άνδρας.
Έχουμε λοιπόν το θλιβερό προνόμιο της διακυβέρνησης από έναν ανεύθυνο-δήθεν υπεύθυνο Πρωθυπουργό. Γιατί σε όποιον αναλαμβάνει ευθύνες μόνο με λόγια και όχι με πράξεις, η βασική πρωταρχική πολιτική αρετή της ευθύτητας και της υπευθυνότητας καθίσταται είδος «εν προφανή ανεπαρκεία».
Όμως δεν πρόκειται μόνο περί αυτού. Δεν περνάει μέρα χωρίς ένα ή περισσότερα μέλη της κυβέρνησης ή/και της κομματικής νομενκλατούρας να καταθέτει τη δική του συμβολή σ΄αυτό το κυνικό σκηνικό της αποποίησης ευθυνών, που άρχισαν να οικοδομούν την ώρα που ο Μολώχ της φωτιάς κατέκαιε τα θύματά του.
Με απύθμενο θράσος έριχναν τις ευθύνες στα στοιχεία της φύσης, στα ΜΜΕ, στην αυθαίρετη δόμηση ακόμη και στα ίδια τα θύματα, αλλά σε καμία περίπτωση στις δικές τους ελλείψεις και παραλείψεις. Φυσικά πρόκειται για ύβρη και ασέβεια στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων.
Στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι οι απομακρύνσεις των «αλάνθαστων» δεν είναι τίποτε άλλο από μικροπολιτικούς τακτικισμούς που επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την πιο χρεωκοπημένη πολιτικά και πλέον και ηθικά κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα.
Δεκάδες νεκροί, εθνική τραγωδία, ατελείωτη σειρά λαθών και παραλείψεων και δύο εβδομάδες μετά κατάλογος νεκρών δεν υπάρχει. Κι ίσως δεν έχει προσεχθεί, αλλά πρέπει να αξιολογηθεί: οι ανεπαρκείς και ίσως θανατηφόρες καθυστερήσεις και παραλείψεις του Λιμενικού, άρα και του εποπτεύοντος υπουργού και της κυβέρνησης. Όπως καταθέτουν οι πολίτες που ρίχτηκαν στη θάλασσα για να σωθούν, τα σκάφη του Λιμενικού δεν εμφανίστηκαν στον τόπο της συμφοράς. Τους ανθρώπους μάζευαν οι βάρκες. Και την τιμή του Σώματος έσωσαν ακόμη μια φορά οι πρωτοβουλίες αξιωματικού των ΟΥΚ. Με το Λιμενικό τρίτωσαν τα λάθη. Μην ξεχνάμε τον Σαρωνικό, καθώς και τη μη σύλληψη των λαθρεμπόρων ναρκωτικών, νότια της Κρήτης, όταν ακυρώθηκε με διαταγή το ρεσάλτο της ομάδας των ΟΥΚ. Και παρ'' όλα αυτά ο Πρωθυπουργός επανέλαβε χθες τα γνωστά σ΄αυτόν «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» με τις γνωστές και χιλιοειπωμένες σ΄αυτόν εξαγγελίες και υποσχέσεις. Αυτή την φορά όμως δεν πρόκειται για την πολιτική αγυρτεία στην οποία διαπρέπει, αλλά για ύβρη και προσβολή της μνήμης των αδικοχαμένων νεκρών.
Είναι προφανές ότι η κατά βάση ολοκληρωτική κοσμοθεωρία των κυβερνώντων τους παρασύρει στο να υποβαθμίζουν και να δικαιολογούν τα λάθη τους και να αντιμετωπίζουν το θάνατο δεκάδων ανθρώπων σαν παράπλευρες απώλειες, σαν μία «στραβή στη βάρδια». Έτσι κατάντησαν την πολιτική επικοινωνιακή διαχείριση με κακοσυστημένα και προκλητικά σκετσάκια. Πρόκειται για κατάσταση που δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι ευθύνες σε οποιαδήποτε μορφής πρέπει να αποδοθούν, οι υπαιτιότητες να καταλογιστούν και οι ένοχοι να λογοδοτήσουν.
