Νίκη Μακρόν θα σήμαινε «μέτωπο» στον Πούτιν και φρένο στον λαϊκισμό
Παναγιώτης Ιωακειμίδης

Νίκη Μακρόν θα σήμαινε «μέτωπο» στον Πούτιν και φρένο στον λαϊκισμό

Ψήφος στη Λεπέν θα σήμαινε θρίαμβος του Πούτιν στην καρδιά της Ευρώπης, βέτο στην προσπάθεια εισόδου στο ΝΑΤΟ σε Φιλανδία και Σουηδία, ενθάρρυνση όλων των λαϊκιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων και απόλυτη καταστροφή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναφέρει στο Liberal ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, θυμίζοντας και τις επερχόμενες ιταλικές εκλογές το 2023. Ταυτόχρονα θα οδηγούσε σε εξασθένιση της Ελλάδας, αφού μεταξύ άλλων, θα κατέρρεε η στρατηγική συμμαχία Ελλάδας - Γαλλίας στην Αν.Μεσόγειο. Στον αντίποδα, μια νίκη Μακρόν, η οποία και συγκεντρώνει τις ισχυρότερες πιθανότητες, θα σήμαινε συνέχεια της ευρωπαϊκής ενοποίησης, μέτωπο στον Πούτιν και φρένο στον λαϊκισμό.

Μπορεί, όπως λέει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Μαρίν Λεπέν να μην επαγγέλλεται το Frexit, δηλαδή την έξοδο της Γαλλίας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, όπως έκανε πριν πέντε χρόνια, ωστόσο σκοπεύει να διαβρώσει την ΕΕ εκ των έσω με μια σειρά από προτάσεις και επιδιώξεις, όπως για παράδειγμα να διασφαλίσει την υπεροχή του γαλλικού δικαίου έναντι του ευρωπαϊκού.

«Στην πράξη θα επιστρέφαμε στα εθνικά κράτη, άποψη την οποία υποστηρίζει ανοικτά η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού, γεγονός που είναι προφανές ότι δεν θα εξυπηρετούσε καθόλου και τα εθνικά μας συμφέροντα», τονίζει ο πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν μεγάλο προβάδισμα στον Μακρόν. Ποια η εκτίμησή σας μια εβδομάδα πριν το δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών;

Σε μια εκλογική διαδικασία, όπου η διαφορά ανάμεσα στον πρώτο και το δεύτερο υποψήφιο βρίσκεται στις τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Ούτε φυσικά την εκλογή ενδεχομένως της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν. Παρ’ όλα αυτά, οι ισχυρότερες πιθανότητες δείχνουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν, με το 28% που έλαβε στον πρώτο γύρο θα είναι τελικά ο νικητής και του δεύτερου και επομένως θα έχει μια δεύτερη θητεία στο Ελιζέ ως Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Στην ανάλυση του ο Economist δίνει πιθανότητες 81% στο να επανεκλεγεί ο πρόεδρος Μακρόν. Παρά ταύτα, ουδείς μπορεί να αποκλείσει οποιοδήποτε σενάριο. Πολλοί υπενθυμίζουν το προηγούμενο της εκλογής Τραμπ, όταν μέχρι και την τελευταία στιγμή οι πάντες προέβλεπαν ότι δεν θα εκλέγετο, παρ’ όλα αυτά το 2016 συνέβη και αυτό.

Τι θα σήμαινε στην παρούσα συγκυρία, με την Ευρώπη να δοκιμάζεται από τον πόλεμο, την ακρίβεια αλλά και την έξαρση του λαϊκισμού και των άκρων, μια νίκη Μακρόν και αντίστοιχα μια νίκη Λεπέν;

Καταρχήν, μια νίκη Μακρόν θα σήμαινε ότι η Ευρώπη θα συνεχίσει τη διαδικασία εμβάθυνσης της ενοποίησης, καθώς επίσης ότι θα αντιμετωπίσει τη ρωσική επιθετικότητα με ένα συνεκτικό, δυναμικό και αποφασιστικό τρόπο.

Επίσης θα σήμαινε ότι θα τεθεί ένα φρένο στην αναζωπύρωση του λαϊκισμού, καθώς επίσης ότι η Ευρώπη μπορεί να επιδιώξει τη στρατηγική της αυτονομία, όπως επιθυμεί βαθύτατα ο πρόεδρος Μακρόν. Γενικώς θα ήταν μια φιλοευρωπαϊκή επιλογή με ευεργετικές συνέπειες για όλες τις χώρες, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα.

Αντιθέτως, μια επιλογή Λεπέν θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για την Ευρώπη. Διότι μπορεί η Μαρίν Λεπέν να μην επαγγέλεται το Frexit, δηλαδή την έξοδο της Γαλλίας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, όπως έκανε πριν πέντε χρόνια, όταν είχε ταχθεί υπέρ της οδού που ακολούθησε η Βρετανία, ωστόσο σκοπεύει να διαβρώσει την ΕΕ εκ των έσω με μια σειρά από προτάσεις και επιδιώξεις. Όπως για παράδειγμα να διασφαλίσει την υπεροχή του γαλλικού δικαίου έναντι του ευρωπαϊκού ή να αλλοιώσει το καθεστώς και το σύστημα Σένγκεν, καθώς και άλλες πολιτικές, ικανές να οδηγήσουν στη συρρίκνωση και υπονόμευση της Ευρώπης.

Στην πράξη θα επιστρέφαμε στα εθνικά κράτη, άποψη την οποία υποστηρίζει ανοικτά η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού, γεγονός που είναι προφανές ότι δεν θα εξυπηρετούσε καθόλου και τα εθνικά μας συμφέροντα. Μια ισχυρή Ελλάδα μπορεί να υπάρξει σήμερα μόνο μέσα από μια ισχυρή Ευρώπη. Στο μέτρο που εξασθενεί η Ευρώπη, εξασθενεί και η Ελλάδα. Το σενάριο που επικρατεί η Λεπέν σημαίνει το τέλος της ευρωπαϊκής ενοποίησης, όπως το γνωρίζουμε.

Η ΕΕ μπορεί να υπάρξει και να λειτουργήσει χωρίς τη Βρετανία, όπως το κάνει άλλωστε, ωστόσο δεν μπορεί να λειτουργήσει με μια Γαλλία, η οποία είναι είτε εκτός, είτε ένας εταίρος υπονομευτής και διστακτικός εντός των κόλπων της.

Η δεύτερη πτυχή είναι ότι η εκλογή Λεπέν σημαίνει ενθάρρυνση όλων των λαϊκιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρώπη, οι οποίες θα επιχειρήσουν να μιμηθούν το παράδειγμά της, προκειμένου να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, όπως για παράδειγμα το 2023 στην Ιταλία.

Τι θα σήμαινε μια νίκη Λεπέν όσον αφορά τη ρωσική διείσδυση στην Ευρώπη;

Η τρίτη πτυχή είναι ότι μια τυχόν εκλογή Λεπέν θα σήμαινε θρίαμβο των απόψεων του Πούτιν στην καρδιά της Ευρώπης.

Ας μην μας διαφεύγει ότι πρόκειται για μια πολιτικό, κατεξοχήν φίλη του Πούτιν, που χρηματοδοτήθηκε από τη Ρωσία και η οποία θέλει να αποσύρει τη Γαλλία από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, στέλνοντας μηνύματα υψηλής ικανοποίησης στον Ρώσο πρόεδρο. Ψήφος στη Λεπέν σημαίνει ψήφος στον Πούτιν στην καρδιά της Ευρώπης. Και βεβαίως η παρουσία της θα διασπάσει την ΕΕ όσον αφορά τον χειρισμό της ρωσικής επιθετικότητας, εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις Πούτιν. Διαίρεση της Ευρώπης θα σήμαινε διαίρεση της Δύσης, η οποία θα εξασθενούσε ως το ανάχωμα στην πολιτική Πούτιν.

Εννοείται πως τυχόν παρουσία της Λεπέν στο Ελιζέ, θα σήμαινε επίσης ότι η Γαλλία θα έθετε βέτο στην προσπάθεια της Σουηδίας και τη Φιλανδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Θα προωθείτο πλήρως το σχέδιο Πούτιν όσον αφορά την Ευρώπη και θα πετύχαινε πλήρως το σχέδιό του στην Ουκρανία, όπου αυτή τη στιγμή αποτυγχάνει, ακριβώς γιατί το Κίεβο έχει τη στήριξη της Δύσης και της Ευρώπης.

Όσον αφορά την Ελλάδα, η στρατηγική συμμαχία που έχει με τη Γαλλία και η οποία οικοδομήθηκε επί Μακρόν, θα καταρρεύσει. Θα ζούσαμε ένα πισωγύρισμα σε όλο του το μεγαλείο.

* Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών