Τα σχόλια που γίνονται καθημερινά στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, κάνει κάποιον να αναρωτιέται αν είμαστε ήδη σε πόλεμο με την Τουρκία. Διαμορφώνεται ένα κλίμα που οδηγεί σε σύγκρουση, ως μέρος μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Την ορχήστρα διευθύνει ο Ταγίπ Ερντογάν με το «θα έρθουμε ξαφνικά βράδυ», με οργανοπαίκτες αναλυτές και συμβούλους της κυβέρνησης που απειλούν ανοικτά την Ελλάδα και λένε ότι «είναι πολύ εύκολο να διασχίσουμε το Αιγαίο». Τι λέτε; Διαλύουμε τώρα την ΕΥΠ;
Η Τουρκία βαδίζει σε εκλογές. Θα μπορούσε, λοιπόν, κάποιος να υποστηρίξει ότι αυτή η ρητορική γίνεται για εσωτερική και μόνο κατανάλωση. Και θα μπορούσαμε να το αποδεχτούμε, αν και εφόσον επρόκειτο για μια «στιγμιαία έκρηξη» του Ταγίπ. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Είναι μία ενορχηστρωμένη εκστρατεία που αν δεν προσφέρει στο φιλοθεάμον κοινό της γειτονικής μας χώρας το «μάθημα» που υπόσχεται η τουρκική κυβέρνηση στους «κακομαθημένους Έλληνες», θα μετατραπεί σε μπούμεραγκ για το καθεστώς του Ερντογάν και θα έχει ως αποτέλεσμα πολλούς και δυσαρεστημένους ψηφοφόρους στις κάλπες. Είναι σαν να βρίσκεται κάποιος κλειδωμένος σε ένα κλουβί με κροκόδειλους και να τους υπόσχεται ένα λουκούλλειο γεύμα. Αν δεν το προσφέρει, τότε αυτός θα γίνει το γεύμα των πεινασμένων. Έτσι και στους πολίτες της Τουρκίας υπόσχονται τώρα ότι σε μερικά χρόνια θα κάνουν διακοπές στα ελληνικά νησιά, όπως κάνουν τώρα στα παράλια της Ιωνίας…
Κάτι άλλο που είναι ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι αλλάζουμε συχνά επίπεδο στην προκλητικότητα. Ξεκίνησε ένα απόγευμα του 2016 με τον Ταγίπ Ερντογάν να μιλάει στους νομάρχες και να λέει για πρώτη φορά τα περί αναθεώρησης της συμφωνίας της Λωζάνης. Ήταν τότε που το ελληνικό πολιτικό σύστημα αιφνιδιάστηκε και άρχισε να ψελλίζει κάτι περί εσωτερικών υποθέσεων της Τουρκίας. Έπειτα περάσαμε στα περί δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο, ύστερα στα περί αφοπλισμού των νησιών και τώρα όλο αυτό αναβαθμίστηκε σε ευθείες απειλές για εισβολή στα νησιά μας. Το επόμενο θα είναι να τους δούμε πάνω σε μία βραχονησίδα…
Η Τουρκία είναι εκνευρισμένη. Για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με την ισχυροποίηση της Ελλάδας στην διεθνή πολιτική σκακιέρα. Και ο δεύτερος για το γεγονός ότι στο τιμόνι της Ελλάδας βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα ήθελε κάποιον άλλον για πρωθυπουργό. Κάποιον που να υποχωρεί εύκολα και να μην αντιστέκεται, όπως συνέβη με τον Μητσοτάκη στον Έβρο. Κάποιον που να σκιάζετε στην απειλή του πολέμου και να μην τρέχει να εξοπλίσει την χώρα του με νέα όπλα. Κάποιον που να μην πιστεύει ότι οι χώρες έχουν σύνορα. Σε κάθε περίπτωση ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θέλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και δεν το κρύβει. Μιλάει γι αυτόν με τα χειρότερα λόγια...
Η Τουρκία έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα όσα διαδραματίζονται στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό και εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις εκείνες που βρισκόμαστε σε αδυναμία. Αυτό συνέβη με τα Ίμια. Δεν αλλάζουν τακτική. Αυτό κάνουν και σήμερα. Η συζήτηση στην Ελλάδα για το αν θα πρέπει να διαλυθεί η ΕΥΠ δημιουργεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για την Τουρκία. Ή τουλάχιστον έτσι το αντιμετωπίζουν στην Άγκυρα.
Θανάσης Μαυρίδης
