Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Καθημερινή», η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ανέφερε πως το σχολικό πρόγραμμα θα εμπλουτιστεί με νέες θεματικές όπως η επιχειρηματικότητα, ο εθελοντισμός, η καταπολέμηση των εξαρτήσεων, αλλά και η σεξουαλική αγωγή.
Τι είναι όμως η σεξουαλική αγωγή;
Οι περισσότεροι ανήλικες πιστεύουν ότι έχει να κάνει με μια βαρετή εκδοχή του Καμα Σούτρα βασικά. Ότι κάποιοι επιστήμονες θα τους μιλήσουν για τεχνικές και στάσεις μόνον. Η πλειοψηφία των ενήλικων πάλι θεωρούν ότι είναι ένα μάθημα μιας πιο «εξειδικευμένης, light» βιολογίας. Περί αντισύλληψης, κύησης, αναπαραγωγής και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, δηλαδή ο λόγος.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μάθημα που έχει ως στόχο τόσο την υγεία και τις δεξιότητες κριτικής επεξεργασίας της πληροφορίας για τα θέματα σεξουαλικότητας και σεξουαλικής διαφορετικότητας, όσο και τα ζητήματα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως η σεξουαλική κακοποίηση, η έμφυλη βία, η επικοινωνία και η συναίνεση στις σχέσεις.
Η Ελλάδα υπόψιν αποτελεί μία από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που δεν ακολουθεί συγκεκριμένη πολιτική στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, μαζί με τη Βουλγαρία, τη Λιθουανία, την Ιταλία και τη Κύπρο.
Στη Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη η κατάσταση είναι εξόχως διαφορετική. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης έγινε υποχρεωτικό στα σχολεία από το 1968. Στη Δανία, τη Φινλανδία και την Αυστρία από το 1970. Στην Ολλανδία μάλιστα η σεξουαλική αγωγή είναι υποχρεωτική και ξεκινά από τα 11. Στη Δανία δε από τα 12. Στη Φινλανδία με το 80% του πληθυσμού να είναι μέλη της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας, η σεξουαλική απελευθέρωση είναι πιο προχωρημένη, αφού τα παιδιά διδάσκονται σεξουαλική αγωγή από το νηπιαγωγείο. Στην Αυστρία, το μάθημα ξεκινά από το Δημοτικό. Στη Γαλλία πάλι είναι υποχρεωτικό στα σχολεία και ξεκινά από την ηλικία των 6.
Στα καθ' ημάς, τα πράγματα είναι γνωστά. Στο παρελθόν έγιναν κάποιες προσπάθειες ένταξης της σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση αλλά, λόγω αντιδράσεων, αποσύρθηκαν. Πιο χαρακτηριστική η περίπτωση το 2001 που ο Ζήσης Παπαθανασίου, διευθυντής του Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου και γυναικολόγος, και ο ψυχίατρος Κώστας Κοτζαμάνης ανέλαβαν να γράψουν και να εκδώσουν το βιβλίο που θα γινόταν διδακτικό υλικό για τη σεξουαλική εκπαίδευση. Το εν λογω βιβλίο δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ στις τάξεις. Ακολούθησαν αντιδράσεις από την Εκκλησία, με αποτέλεσμα η Ένωση Κληρικών Ελλάδας να το αφορίσει. Στάλθηκε όμως από ένα αντίτυπο σε κάθε σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για να θεωρηθεί ότι είχε προωθηθεί η διαδικασία, καθώς ο κ. Παπαθανασίου είχε δηλώσει ότι θα κινηθεί δικαστικώς.
Πλέον, εκτός από κάποιες ελάχιστες αναφορές στο αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου στο βιβλίο «Ερευνώ και Ανακαλύπτω» της ΣΤ' Δημοτικού και αντίστοιχα στο βιβλίο Βιολογίας της Α' Γυμνασίου και της Α' Λυκείου, που απέχουν από το να θεωρηθούν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής εξακολουθεί να απουσιάζει παντελώς από το σχολικό πρόγραμμα.
Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι ενόσω η Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια εθελοτυφλεί για το ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, η χώρα μας έχει από τους υψηλότερους αριθμούς αμβλώσεων στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Υπολογίζεται ότι γίνονται περίπου 150.000 αμβλώσεις ετησίως, ενώ το 25% αυτών αφορά νεαρά κορίτσια κάτω των 16 ετών. Την ίδια στιγμή, οι έφηβοι έχοντας αφεθεί να παίρνουν πληροφορίες μόνο από το διαδίκτυο γύρω από το σεξ, συνδέουν όλο και περισσότερο τη σεξουαλική συμπεριφορά με την αγωνία της σεξουαλικής επίδοσης, παρά με την προσμονή της ευχαρίστησης, ενώ αναπτύσσουν ομοφοβικές και μισογυνικές συμπεριφορές. Αυτή η πραγματικότητα κάνει ακόμη πιο επιτακτική την εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία.
Χτες το Ίδρυμα Ωνάση άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση για τη Σεξουαλική Αγωγή και προσπάθησε να αναδείξει τη σημασία της ένταξής της ως αυτοτελούς μαθήματος στο σχολικό πρόγραμμα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Για να μπορούν παιδιά και νέοι να απολαμβάνουν τη σεξουαλικότητά τους με υγεία και να νιώθουν ασφαλείς μέσα στις σχέσεις που διαμορφώνουν.
Επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, συγγραφείς, κοινωνιολόγοι, οικογενειακοί ψυχοθεραπευτές, εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και φορείς από τον Παγκόσμιο Οργανισμό για τη Σεξουαλική ΥΓΕΙΑ, τον τομέα Αντιμετώπισης του Εκφοβισμού στα Σχολεία και τον Κυβερνοχώρο της UNESCO, το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, τον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή», το Homo Evolution, το Athens Pride, το «Κέντρο Ζωής», το «Πολύχρωμο Σχολείο», τον «Τόπο Ψυχοθεραπείας», τον ΟΚΑΝΑ, μίλησαν στη ΣΤΕΓΗ σε μια ημέρα αφιερωμένη στη Σεξουαλική Αγωγή.
Ας ελπίσουμε ότι η Πολιτεία αυτή τη φορά θα ακούσει και θα προχωρήσει στις απαραίτητες πρωτοβουλίες. Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται και στο κάλεσμα της εν λόγω ημερίδας: «Η σεξουαλικότητα αποτελεί κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Παρέχοντας γνώσεις για τις συναισθηματικές, κοινωνικές, διυποκειμενικές και σωματικές όψεις της σεξουαλικότητας, η Σεξουαλική Αγωγή πρέπει να ξεκινά από νωρίς στην παιδική ηλικία και να συνεχίζεται στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή.
Σταδιακά εφοδιάζει και ενδυναμώνει τα παιδιά και τους νέους με πληροφορίες, δεξιότητες και θετικές αξίες, ώστε να καταλαβαίνουν και να απολαμβάνουν τη σεξουαλικότητά τους, να δημιουργούν ασφαλείς σχέσεις και να αντιμετωπίζουν υπεύθυνα τη σεξουαλική υγεία και ευτυχία, τόσο τη δική τους όσο και των άλλων γύρω τους. Η ποιοτική και επιστημονικά τεκμηριωμένη σεξουαλική αγωγή έχει θετικό αντίκτυπο στις στάσεις και τις αξίες και μπορεί να επιτύχει την ισορροπία στη δυναμική μιας σχέσης οικειότητας, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη της κακοποίησης και προάγοντας τις συναινετικές σχέσεις που στηρίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό».
