Του Σάκη Μουμτζή
Είναι πρόωρο, θα μου πείτε. Το φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, απαντώ.
Είναι γεγονός πως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα κληθεί να λύσει έναν γρίφο. Η στρατηγική της είναι η διακυβέρνηση με προοπτική τετραετίας. Εντελώς άλλο προγραμματισμό θα κάνει και εντελώς άλλη συμπεριφορά θα έχει, αν γνωρίζει πως έχει μπροστά της τέσσερα χρόνια και διαφορετικά θα κινηθεί αν σε λίγους μήνες θα υπάρχει το ενδεχόμενο εκ νέου προσφυγής στις κάλπες και μάλιστα με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Συνεπώς, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι το γεγονός που θα καθορίσει την πορεία της χώρας. Η Νέα Δημοκρατία αν δεν έχει την αυτοδυναμία θα είναι υποχρεωμένη να συγκυβερνήσει με ένα κόμμα του δημοκρατικού τόξου, κατά πάσα πιθανότητα το ΚΙΝΑΛ. Αυτό πολύ απλά σημαίνει πως ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα είναι κοινής αποδοχής από τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού. Αυτό με την σειρά του σημαίνει πως κάποια πρόσωπα αποκλείονται ευθύς εξ αρχής. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα για την Νέα Δημοκρατία.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι σε μια κεντρώα ή κεντροαριστερή υποψηφιότητα, προτείνει πρόσωπο του συντηρητικού χώρου ή της κεντροδεξιάς; Η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας θα πειθαρχήσει, χωρίς απώλειες, στην κομματική γραμμή; Και αν υπάρξουν δείγματα –όχι κρούσματα—απειθαρχίας, τότε τι κάνει η ηγεσία του κόμματος;
Η λογική απάντηση του αναγνώστη είναι «ας φτάσουμε μέχρι εκεί και τότε βλέπουμε». Ένας πολιτικός όμως δεν πρέπει να σχεδιάζει μόνον το επόμενο βήμα, αλλά και το μεθεπόμενο, ανάλογα με τις εξελίξεις.
Προφανώς, αν η Νέα Δημοκρατία επιλέξει να στηρίξει υποψήφιο από τον δικό της χώρο, από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε διαλύεται η συγκυβέρνηση με το ΚΙΝΑΛ, καθώς η Κεντροαριστερά δεν υπάρχει περίπτωση να συμπράξει σε παρόμοια λύση.
Τα γράφω όλα αυτά, γιατί πίσω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας υφαίνονται τα σενάρια της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας—ΣΥΡΙΖΑ που προωθούν Έλληνες ολιγάρχες και κέντρα των Βρυξελλών. Δηλαδή, να υπερψηφίσουν τα δύο κόμματα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος βεβαίως θα εκλεγεί πανηγυρικά, και στην συνέχεια να εξαντλήσουν την τετραετία, καθώς θα διαθέτουν μια πανίσχυρη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ας μην λησμονεί ο αναγνώστης πως κάποιες κινήσεις θα είναι υποχρεωτικές για την Νέα Δημοκρατία, καθώς οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν, ως γνωστόν, με την απλή αναλογική. Ο Κ.Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως θα αλλάξει αμέσως τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής και θα διεξάγει δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Όμως, αν δεν έχει αυτοδυναμία, τότε ο νέος εκλογικός που θα ψηφισθεί μαζί με το ΚΙΝΑΛ θα είναι αναλογικότερος του ισχύοντος σήμερα, σύμφωνα με τις θέσεις του Κινήματος, και έτσι το πρόβλημα αντί να λυθεί θα ανακυκλωθεί.
Επιπροσθέτως, αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλεγεί από την βουλή που θα συγκροτηθεί με το σύστημα της απλής αναλογικής, για να συγκεντρωθεί ο αριθμός 151, πιθανόν να απαιτηθεί η σύμπραξη και τεσσάρων κομμάτων ακόμα. Δύσκολα τα πράγματα.
Ο Κ.Μητσοτάκης ίσως κληθεί να επιλύσει άλυτα προβλήματα. Πρέπει όμως κι εμείς να τον βοηθήσουμε δίνοντας στην παράταξη μεγάλη και κυρίως συμπαγή πλειοψηφία.
