Η διαπραγμάτευση της κλειδαρότρυπας και ο ελέφαντας στο δωμάτιο

^{«Ιδρύσεις εταιριών στην Βουλγαρία»}

Του Παναγιώτη Γκλαβίνη

Όχι! Στο βανάκι της φωτογραφίας, την οποία τράβηξα ο ίδιος λίγες εβδομάδες πριν σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης, δεν βρίσκεται ο σούπερ κοριός που παγίδευσε τους αξιωματούχους του ΔΝΤ... Βρίσκεται η κακιά μοίρα της ελληνικής επιχειρηματικότητας που αναζητά την τύχη της εκείθεν των βορείων συνόρων μας.

Σύμφωνα με έρευνα της Endeavor Greece που δημοσιεύτηκε χθες, το 39% των ελληνικών επιχειρήσεων εξετάζει τη μεταφορά της έδρας του στο εξωτερικό, ενώ το 15% του δείγματος που χρησιμοποιήθηκε, δηλώνει ότι μετέφερε ήδη την έδρα του στο εξωτερικό. Εξάλλου, ένα εντυπωσιακό 80% δηλώνει ότι, αν άρχιζε σήμερα τη δραστηριότητά του, θα προτιμούσε να το κάνει στο εξωτερικό.

Τη δεκαετία του '80, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε προειδοποιήσει τον Γιώργο Κατσιφάρα να προσέξει με τα πλοία «γιατί έχουν προπέλα». Τριανταπέντε χρόνια μετά, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν ζούσε ακόμη, θα είχε εκπλαγεί με πόση ευκολία μπορούν να οδηγηθούν στο να εγκαταλείψουν τη χώρα, χάρη στο δημιούργημά του, όχι μόνο πλοία, αλλά και απλές επιχειρήσεις, και μάλιστα για τους ίδιους λόγους. Κατά τραγική ειρωνεία, το βανάκι της φωτο, το συνάντησα στο δρόμο που φέρει τ' όνομά του!

«Αποφάσισα να ρίξω τους Έλληνες στη θάλασσα για να μάθουν να κολυμπούν», ήταν μια άλλη γνωστή ρήση του Εθνάρχη, με την οποία απαντούσε στις αιτιάσεις που του απηύθυναν ότι μας έβαλε απροετοίμαστους στην ΕΟΚ. Κι όμως, λιγότερο από πέντε χρόνια μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ, η οποία συνέπεσε με την άνοδο του Πασόκ στην εξουσία, κοντέψαμε να πνιγούμε.

Το 1985, η χώρα αντιμετώπισε έντονο έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών της, με αποτέλεσμα να στερέψουν επικίνδυνα τα συναλλαγματικά της αποθέματα, σε βαθμό που κινδυνέψαμε να πτωχεύσουμε. Είχαμε επιδοθεί σε μια επιθετική κεϋνσιανή πολιτική με μια αγορά μη ανταγωνιστική, η οποία –αμέσως μόλις άνοιξε τα σύνορά της στον ξένο ανταγωνισμό– πολλαπλασίασε το έλλειμμα του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών μας.

Μια εικοσιπενταετία αργότερα, θα ζούσαμε μια δεύτερη, ακόμη πιο βαθιά κρίση. Λιγότερο από δέκα χρόνια μετά την θέση σε κυκλοφορία του κοινού νομίσματος, η χώρα ήρθε ξανά αντιμέτωπη με την πτώχευση εξ αιτίας του διδύμου αυτή τη φορά ελλείμματός της, που έστειλε το χρέος της σε δυσθεώρητα ύψη και την απέκοψε από τις αγορές κεφαλαίων.

Η ένταξή μας στην Ευρωζώνη, ήτοι σε μια ακόμη πιο ανταγωνιστική οικονομική περιοχή, συνέβαλε ώστε ο πλούτος να μεταφερθεί με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς από τις λιγότερο ανταγωνιστικές προς τις ανταγωνιστικότερες οικονομίες της. Τότε, η εύκολη πρόσβασή μας στο φτηνό δανεισμό, στον οποίο προστρέχαμε για να μπαλώσουμε τις τρύπες, εκτόξευσε το χρέος μας και το 2010 μας οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας.

Έκτοτε, η παγκόσμια κοινότητα έστησε τρία προγράμματα στήριξης της οικονομίας μας με σκοπό (α) να πάψουμε να δημιουργούμε ελλείμματα, (β) να θεραπεύσουμε τον μεγάλο ασθενή δημόσιο τομέα μας και (γ) να αποκαταστήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας, ώστε να επανέλθουμε στις αγορές κεφαλαίων, προκειμένου να συνεχίσουμε μέσω αυτών να αναχρηματοδοτούμε το (κουρεμένο πλέον) χρέος μας, και όχι μέσω των εταίρων μας και της διεθνούς κοινότητας, όπως εκπροσωπείται από το ΔΝΤ.

Κάτι τέτοιο, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να γίνεται ες αεί χωρίς συνέπειες για την υπαγωγή της χώρας στο αναπτυγμένο κλαμπ των κρατών της Ε.Ε.

Τρία σημάδια με οδήγησαν στο να γράψω το προηγούμενο άρθρο μου εδώ στο Liberal για την αναζωπύρωση του κινδύνου της επιβολής μιας τελικής λύσης στη χώρα, ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης τριακονταπενταετούς προσαρμογής της στο status μιας αναπτυγμένης ευρωπαϊκής δύναμης:

1. Πρώτον, η έλευση του ΝΑΤΟ στα θαλάσσια σύνορά μας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, τώρα που η Τουρκία είναι … νευρική, καθώς ξανασυζητείται ο χάρτης της ευρύτερης περιοχής στην μετά-ISIS εποχή, στην οποία έχουμε ήδη εισέλθει. Όποιος πιστεύει πως το ΝΑΤΟ ήρθε στα ύδατά μας για να περιορίσει την παράνομη διέλευση μεταναστών στη χώρα, ας με διαψεύσει.

2. Δεύτερον, πέρυσι τέτοιον καιρό, ο κύριος Ντράγκι επαίρονταν γιατί το πρόγραμμα του ποσοτικής χαλάρωσης είχε εμποδίσει την διάδοση της αύξησης του spread των ελληνικών ομολόγων στις άλλες δημοσιονομικά ευαίσθητες χώρες της Νότιας Ευρώπης. Φέτος, πέραν πάσης λογικής προσδοκίας, ο κ. Ντράγκι έβαλε κι άλλα όπλα στο τραπέζι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ακόμα. Είναι μήπως παράλογος; Ή προετοιμάζεται για νέους κινδύνους, άγνωστους μέχρι τώρα;

3. Τρίτον, στην Ε.Ε. συμφωνήθηκε να μας σταλούν… 4.000 υπάλληλοι για να διαχειριστούν το προσφυγικό και το μεταναστευτικό στη χώρα μας, καθώς και την κοινοτική βοήθεια που θα μας χορηγηθεί για τον ίδιο σκοπό. 4.000; Τι θα κάνουν όλοι αυτοί;

Αυτά δεν έγιναν πίσω από κλειστές πόρτες, ώστε να χρειαστεί να βάλουμε αυτί για να τα μάθουμε. Συμφωνήθηκαν στο φως της μέρας και μπροστά στις κάμερες. Η παγκόσμια κοινότητα προετοιμάζεται για την περίπτωση που πέσει η χώρα και αναγκαστεί ν' αλλάξει κατηγορία. Στην Ιστορία, ξέρετε, αυτοκρατορίες έχουν καταρρεύσει.