H JC Penney ετοιμάζεται να καταθέσει αίτημα υπαγωγής σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές, σύμφωνα με πολλαπλά δημοσιεύματα του Τύπου.
Η JC Penney, που λειτουργεί περισσότερα από 800 καταστήματα στις ΗΠΑ και απασχολεί 9.000 άτομα, κουβαλάει στις πλάτες της χρέος $4 δις και αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ακόμη και πριν τον κορονοϊό.
Γιατί έφτασε αυτός ο γίγαντας του λιανεμπορίου στο χείλος της καταστροφής;
Πολλές φορές, όλα ξεκινούν από μια λάθος επιλογή ανθρώπου, σε ηγετική θέση.
Όταν ο Ronald Johnson, ο πρώην Υπεύθυνος Λιανικής της Apple, ανέλαβε τα ηνία της J.C Penney το Νοέμβριο του 2011, οι επενδυτές και το προσωπικό στην εταιρία τον καλωσόρισαν περίπου ως τον Μεσσία, που θα έσωζε την εταιρία από την καταστροφή. Μια σειρά όμως κακών επιλογών όπως η παύση των προσφορών και εκπτώσεων που έκαναν τα καταστήματα, οδήγησαν του 10% των υπαλλήλων της εταιρίας και χιλιάδες στελέχη σε καίριες θέσεις, σε απόλυση.
Η J.C Penney είδε τις πωλήσεις της να πέφτουν κατά 25% το 2012 και ο περιζήτητος, πριν από λίγο καιρό, CEO της, εκδιώχθηκε κακήν κακώς τον Απρίλιο του 2013.
Οι ίδιες κινήσεις, που είναι σωτήριες για μια εταιρία σε μια συγκεκριμένη αγορά, μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές σε μια άλλη επιχείρηση με διαφορετικό αντικείμενο. Αυτό δείχνει τη σημασία της γνώσης της αγοράς, που πρόκειται να μπεις και του πελάτη, που θα έχεις απέναντί σου.
Το ίδιο μάθημα πήραμε, με την ομάδα της Entranet, όταν, στις αρχές ακόμα, είχαμε την ιδέα να δημιουργήσουμε έναν «ψηφιακό οδηγό» για τα Super Markets, με τον ευφάνταστο τίτλο SM Guide.
To SM Guide ήταν μια οθόνη σε διάφορα σημεία των Super Markets που όταν πλησίαζες, μια φωνή σε ρωτούσε: «Πείτε μου ποιο προϊόν ψάχνετε». Ανάλογα με την απάντησή σου, η συσκευή, σου έδινε οδηγίες φωνητικά αλλά και σε σχεδιάγραμμα πάνω στην οθόνη και με αυτόν τον τρόπο μπορούσες να εντοπίσεις το προϊόν που έψαχνες, εύκολα και γρήγορα.
Το καλύτερο απ’ όλα;
Όση ώρα δεν ήθελε κάποιος πληροφορίες, η οθόνη έπαιζε διαφημίσεις προϊόντων, που πληρώνονταν από τις προμηθεύτριες εταιρίες του Super Market.
Πέρα από την καινοτομία και την αίσθηση υψηλής τεχνολογίας που θα εμφάνιζε η αλυσίδα καταστημάτων, το σύστημα θα έβγαζε και χρήματα.
Ετοιμάσαμε ένα πρωτότυπο και ξεκινήσαμε τις παρουσιάσεις σε αλυσίδες Super Markets. Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση ενός υψηλόβαθμου στελέχους μιας εκ των μεγαλύτερων αλυσίδων της χώρας, που όταν είδε το σύστημα αναφώνησε:
«Εξαιρετικό! Ποιος άλλος το έχει κάνει;».
Και εμείς του είπαμε:
«Κανένας! Θα είσαι ο πρώτος στον κόσμο, που θα έχει τέτοιο σύστημα.».
Η απάντησή του μας εξέπληξε όλους: «Τότε όχι. Ας το κάνει κάποιος άλλος και μετά το συζητάμε...»
Αυτό δεν το περίμενα. Πιστέψαμε ότι αυτή η αγορά είχε ελάχιστο περιθώριο για καινοτομία, πόσο μάλλον για «παγκόσμια πρώτη» καινοτομία. Το πλάνο μας ήθελε αναθεώρηση, ίσως και εγκατάλειψη.
Η αλήθεια ήταν διαφορετική! Αυτό που, εγώ και οι συνεργάτες μου, δε γνωρίζαμε, ήταν ότι ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει πλήρης καταγραφή των προϊόντων, ανά ράφι, σε μια κάτοψη, αυτή κατακρεουργείται ανάλογα με τις παραλαβές και τις ελλείψεις.
Επίσης δεν γνωρίζαμε τότε ότι οι εταιρίες πληρώνουν αδρά την τοποθέτηση των προϊόντων τους σε καλό ράφι, με αποτέλεσμα τα προϊόντα να μετακινούνται τακτικά χωρίς φυσικά να ενημερώνεται το πλάνο του καταστήματος.
Άρα, η συσκευή μας θα έδινε λάθος πληροφορίες, καθιστώντας την μια κακή υπηρεσία για τον πελάτη.
Το μάθημα που πήραμε ήταν σαφές.
Εάν δεν γνωρίζεις την αγορά και τα προβλήματα που έχει, δεν υπάρχει περίπτωση να δώσεις λύση σε πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
