Για μια επανάσταση της κοινής λογικής στην Παιδεία

Για μια επανάσταση της κοινής λογικής στην Παιδεία

Του Κωστή Χατζηδάκη*

Θέλουμε το πανεπιστήμιο πυλώνα ανάπτυξης ή όμηρο συντεχνιών και μπαχαλάκηδων;

Θέλουμε να ενθαρρύνουμε την αξιοκρατία και τη σκληρή δουλειά ή την ισοπέδωση και τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια;

Θέλουμε τα παιδιά των πιο φτωχών οικογενειών να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν τα ταλέντα τους στο έπακρο ή να νιώθουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού;

Θέλουμε να γίνει η Ελλάδα ένα διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο ή να μείνουμε πιστοί σε πρακτικές που είναι 30 χρόνια πίσω από την υπόλοιπη Ευρώπη;

Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι ζήτημα ιδεολογίας. Είναι ζήτημα κοινής λογικής. Και έτσι τα αντιμετωπίζουμε στη Νέα Δημοκρατία, όπως κάναμε σαφές στην παρουσίαση του προγράμματός μας για την Παιδεία το περασμένο Σάββατο.

Διότι είναι ζήτημα κοινής λογικής να αξιοποιούμε τα διαθέσιμα εργαλεία για να έχουμε μια εκπαίδευση ποιοτική και αποτελεσματική.

Για αυτό δίνουμε προτεραιότητα στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, των πανεπιστημίων, των εκπαιδευτικών, η οποία θα γίνεται με ευθύνη των Αρχών Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια και την Ανώτατη Εκπαίδευση. Αξιολόγηση που θα γίνεται αντικειμενικά και θα επιβραβεύει ηθικά και υλικά τους καλύτερους εκπαιδευτικούς, με ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη και τα καλύτερα πανεπιστήμια με αύξηση των πόρων που θα έχουν στη διάθεσή τους.

Είναι επίσης ζήτημα κοινής λογικής λογικής να δώσουμε προτεραιότητα στην καλλιέργεια των ψηφιακών δεξιοτήτων. Όχι μόνο των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών. Συντονίζοντας τα εκπαιδευτικά προγράμματα με τις ταχύτατες τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και προωθώντας μεγάλης κλίμακας προγράμματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σε αυτόν τον τομέα. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής επανάστασης, αυτές οι ικανότητες δεν είναι βασικό εφόδιο μόνο για την αγορά εργασίας, αλλά και για την καθημερινή ζωή των παιδιών, ενώ βοηθάνε ουσιαστικά να μπει, επιτέλους, τέλος στην παπαγαλία.

Είναι ζήτημα κοινής λογικής να φύγουμε επιτέλους από το υπουργοκεντρικό μοντέλο στην Παιδεία και να δώσουμε περισσότερη δύναμη στους ανθρώπους που έρχονται καθημερινά σε επαφή με τις ανάγκες της εκπαίδευσης και των παιδιών. Για αυτό δείχνουμε εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς, για να μπορούν να διαμορφώσουν ένα τμήμα του προγράμματος σπουδών ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και κάθε σχολείου. Για αυτό δείχνουμε εμπιστοσύνη στους γονείς, για να συμμετέχουν ενεργότερα στη διοίκηση των σχολείων, αλλά και στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων.

Για αυτό δείχνουμε εμπιστοσύνη στα πανεπιστήμια να ανοίξουν τα φτερά τους και να προχωρήσουν χωρίς περιττούς γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Κάθε πανεπιστήμιο θα μπορεί να ορίζει δικές του βάσεις εισαγωγής φοιτητών στις σχολές, αλλά και θα ενθαρρύνεται να προωθεί σε μεγάλη κλίμακα τη διασύνδεση με την παραγωγή, έτσι ώστε οι Έλληνες φοιτητές να έχουν περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

Είναι ζήτημα κοινής λογικής όταν μιλάμε για κοινωνική πολιτική να εξασφαλίζουμε ότι κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, ανεξαρτήτως του πού γεννήθηκε και πού πήγε σχολείο, θα έχει τη δυνατότητα να φτάσει όσο ψηλά θέλει, εάν έχει στόχους και δουλέψει με μεθοδικότητα και σεβασμό στους κανόνες για να τους πετύχει. Για αυτό ιδρύουμε ένα πρότυπο σχολείο σε κάθε νομό και σε κάθε μεγάλη διοικητική περιοχή της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Για να μπορούν τα παιδιά των πιο αδύναμων οικογενειών να καλλιεργήσουν τις δυνατότητές τους χωρίς περιορισμούς.

Για αυτό φροντίζουμε ότι κανένα παιδί δεν θα μείνει εκτός παιδικού σταθμού και οι νέοι γονείς δεν θα μπορούν να νιώθουν ασφαλείς ανεξαρτήτως εισοδήματος. Και για αυτό ξεκινάμε από την αρχή και τα αλλάζουμε όλα στην επαγγελματική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Με αναβάθμιση των σπουδών. Με νέα προγράμματα. Με σύνδεση με την παραγωγή και τις τοπικές επιχειρήσεις. Έτσι ώστε τα παιδιά μας να κατευθύνονται σε τομείς που τους παρέχουν ευκαιρίες, αντί να συνωθούνται για να αποκτήσουν ειδικότητες χωρίς μέλλον.

Είναι ζήτημα κοινής λογικής να μην είμαστε η μόνη χώρα ουσιαστικά στον πλανήτη που δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια! Πόσο μάλλον ενώ έχουμε ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια. Για αυτό και επιμένουμε στη δέσμευσή μας στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης να αποκτήσουμε και στην Ελλάδα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το λέμε, δυστυχώς, από τότε που ήμουν Γραμματέας της ΔΑΠ το 1988. Και είναι ντροπή του πολιτικού συστήματος ότι δεν το έχουμε πραγματοποιήσει ακόμα. Είναι επίσης ζήτημα κοινής λογικής να καταργήσουμε όλες τις οπισθοδρομικές και ανελεύθερες διατάξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που βάζουν τα πόδια των εκπαιδευτικών και των γονιών στην ιδιωτική εκπαίδευση σε ένα παπούτσι.

Είναι ζήτημα κοινής λογικής να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της χώρας μας να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Για αυτό αξιοποιούμε τις δυνατότητες του παρόντος Συντάγματος έτσι ώστε τα δημόσια πανεπιστήμια να έχουν ξενόγλωσσα τμήματα –προπτυχιακά και μεταπτυχιακά- για να μπορούμε να φέρουμε φοιτητές στην Ελλάδα από όλο τον κόσμο. Η εξωστρέφεια των πανεπιστημίων, άλλωστε, δημιουργεί οφέλη όχι μόνο για τα ίδια τα ιδρύματα, αλλά για ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία μας.

Είναι, τέλος, ζήτημα κοινής λογικής να μην φοβούνται οι μαθητές και οι φοιτητές για την ασφάλειά τους στα εκπαιδευτικά τους ιδρύματα εν έτει 2018 στην Ελλάδα της Ευρώπης. Για αυτό στα σχολεία ορίζουμε υπευθύνους κτηρίου που θα είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια των σχολικών εγκαταστάσεων. Και ενισχύουμε τα μέτρα προστασίας στον περιβάλλοντα χώρο σχολείων στα οποία παρατηρείται αυξημένη εγκληματικότητα. Και δίνουμε τη βαρύτητα που πρέπει στη μεγάλη πληγή του bullying, εισάγοντας για πρώτη φορά τον «δάσκαλο ή καθηγητή εμπιστοσύνης» για τα παιδιά μας.

Για αυτό στα πανεπιστήμια, προχωρούμε στην κατάργηση του ασύλου της ανομίας, ώστε να μπει τέλος σε αυτή την κατάσταση που ντροπιάζει τη χώρα μας και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια φοιτητών και καθηγητών. Μην ξεχνάμε ότι ο μόνος χώρος όπου δεν υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών στην Ελλάδα είναι τα πανεπιστήμια. Ο ποινικός κώδικας θα εφαρμόζεται, πλέον, στα πανεπιστήμια. Ο δογματισμός μπαίνει στο περιθώριο. Η Ελλάδα γίνεται Ευρώπη και σε αυτό το θέμα.

Με τις προτάσεις μας δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα. Κάνουμε το αυτονόητο. Δηλαδή βάζουμε τέλος στην κυριαρχία των ιδεοληψιών περασμένων δεκαετιών στον χώρο της Παιδείας. Υιοθετούμε τις καλές πρακτικές από την Ευρώπη και τον κόσμο. Επενδύουμε στην Παιδεία για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας και τα παιδιά μας.
Κάνουμε, με άλλα λόγια, την επανάσταση της κοινής λογικής.

*Ο κ. Κωστής Χατζηδάκης είναι αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτή Β' Αθηνών.