Εγκληματικό άσυλο στο «άβατο» των Εξαρχείων

Της Ζωής Ράπτη*

Ομάδα πενήντα οπλοφόρων, με Καλάσνικοφ, λοστούς και μαχαίρια, του «αντιεξουσιαστικού» χώρου επιτίθενται σε κλιμάκιο του Λιμενικού, μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν μέλη του κλιμακίου, τους ληστεύουν, αφαιρούν τον οπλισμό τους και απελευθερώνουν μέλος κυκλώματος εμπορίας ναρκωτικών. Αυτό συνέβη παρουσία Εισαγγελέα, ο οποίος επέβλεπε την επιχείρηση του Λιμενικού Σώματος για την εξάρθρωση κυκλώματος εμπορίου ναρκωτικών. Ο εισαγγελέας φυγαδεύτηκε κακήν κακώς από το πεδίο της «μάχης», αφού πρώτα ξυλοκοπήθηκε από τους αντιεξουσιαστές του καρτέλ των ναρκωτικών.

Όσα γράφτηκαν προηγουμένως δεν είναι περιγραφή χολιγουντιανής ταινίας, η πλοκή της οποίας εξελίσσεται σε λατινοαμερικάνικη δημοκρατία της «μπανάνας». Συνέβησαν στην Αθήνα, στην περιοχή των Εξαρχείων! Εκεί ακριβώς που χτυπάει η καρδιά της «δημοκρατίας» και της «ελεύθερης έκφρασης», όπως την αντιλαμβάνεται ο αντιεξουσιαστικός χώρος αλλά και, δυστυχώς, μεγάλο τμήμα του στελεχικού δυναμικού του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ.

Το «άβατο» των Εξαρχείων, τελικά, δημιουργήθηκε ως προκάλυψη και «φερετζές» μιας σειράς από εγκληματικές δραστηριότητες – όπως είναι το εμπόριο ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο τσιγάρων, η πώληση προϊόντων «μαϊμού», η κλεπταποδοχή και άλλα πολλά. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως έχει γραφτεί στον Τύπο αλλά και παρατηρηθεί από τους περιοίκους και όσους κινούνται στο κέντρο των Αθηνών, πολλά από τα λαθραία, τα κλοπιμαία και τα ναρκωτικά που αποθηκεύονται και φυλάσσονται σε καταλήψεις στα Εξάρχεια αλλά και σε χώρους που ανήκουν σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και πωλούνται μέσα στα πανεπιστήμια! Δηλαδή, το άβατο των Εξαρχείων συνδέεται με το πανεπιστημιακό άσυλο με συγκολλητική ουσία το βρώμικο χρήμα.

Πολλοί μιλούν για το πόσο κακή είναι η «εικόνα» που περνάει στην κοινωνία από όλα αυτά. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πόσο εγκληματική και αποδομητική για το κράτος είναι η ουσία της «μαφιοζοποίησης» του κέντρου των Αθηνών – αλλά και του κέντρου πολλών μεγάλων πόλεων της πατρίδας μας.

Όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που δίνει άδειες σε κατά συρροήν δολοφόνους όπως ο Κουφοντίνας και απελευθερώνει χιλιάδες κακοποιούς με το νόμο Παρασκευόπουλου, μιλάει για Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια, αυτό που μένει στους πολίτες είναι ένα πικρό, ειρωνικό χαμόγελο αλλά και αισθήματα οργής και αγανάκτησης για την ελευθερία που τους έχει αφαιρεθεί κι έχει δοθεί στον κόσμο του εγκλήματος.

Το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και η προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας τους είναι ζήτημα ελευθερίας και ποιότητας δημοκρατίας, τελικά. Όταν ο σκληρά φορολογούμενος πολίτης πληρώνει από το υστέρημά του χρήματα για τον προϋπολογισμό του υπουργείου Δημόσιας Τάξης δεν το κάνει για να ληστεύεται και να απειλείται ο ίδιος και οι Υπουργοί της Κυβέρνησης να του συνιστούν αλαζονικά να «κάνει ότι… κοιμάται», αλλά για να ζει με ασφάλεια. Οι Έλληνες δεν θέλουν να διασύρονται, να κινδυνεύουν, να ξυλοφορτώνονται και να δολοφονούνται οι φύλακες του Νόμου και να υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θα σπεύδουν να δικαιολογήσουν τους εγκληματίες αλλά να επιβάλλεται επιτέλους ο Νόμος στην Ελλάδα. Αυτά, φυσικά, μπορούν να γίνουν και θα γίνουν πραγματικότητα μόνο με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

*Η κ. Ζωή Ράπτη είναι Δικηγόρος, LLm και υποψήφια βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.