Χρειαζόμαστε τόσες οργανωμένες παραλίες;

Μπορεί η ακτογραμμή της Ελλάδας να είναι τεράστια αλλά η κατανομή του πληθυσμού της χώρας ανά γεωγραφικό διαμέρισμα είναι άνιση και τα μεγάλα παραθεριστικά και τουριστικά κέντρα όχι τόσα πολλά και απολύτως συγκεκριμένα. 

Έτσι λοιπόν οι διαθέσιμες παραλίες για όσους δεν είναι περιπετειώδεις τύποι, οργανωμένοι με τζιπ ή πολύ νέοι για να σκαρφαλώνουν βράχια ή να κάνουν βουτιές από αυτά ή απλώς δεν διαθέτουν κάποιο πλωτό μέσο, έστω και μικρό, είναι πολύ συγκεκριμένες. 

Είναι λογικό να παραχωρούνται μεγάλα κομμάτια του αιγιαλού στα μεγάλα παραθεριστικά θέρετρα και τα μέρη που προσελκύουν τον περισσότερο κόσμο; 

Πλέον, είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι απίθανο, να βρούμε μια παραλία που δεν έχει καλυφθεί από ξαπλώστρες και στην άκρη της βρίσκεται μια καντίνα να παίζει μουσική διαπασών.

Ποιος και πότε αποφάσισε ότι ολόκληρος ο αιγιαλός είναι προς αξιοποίηση; Και μην σπεύσει κανείς να μας αντιγυρίσει καμία σοφιστεία ότι δεν είναι ολόκληρος ο αιγιαλός γιατί στην πραγματικότητα και επί της ουσίας οι παραλίες στις οποίες μπορεί κανείς να φτάσει εύκολα με το αυτοκίνητό του ή με κάποιο τοπικό λεωφορείο έχουν όλες παραχωρηθεί.

Η ανάπτυξη δια του τραπεζοκαθίσματος συνεχίζεται απτόητη τώρα και στις παραλίες της χώρας γιατί δεν ήταν αρκετό που τα τραπεζοκαθίσματα έχουν καλύψει πλατείες και πεζοδρόμια στις πόλεις και τα προάστια! Πλέον τα τραπεζοκαθίσματα είναι παντού!

Από τη μία μιλάμε για το περιβάλλον και την προστασία του από την άλλη έχουμε γεμίσει τις παραλίες ξαπλώστρες με μπόνους την ηχορύπανση. 

Δεν έχει τέλος πλέον η μιζέρια του τραπεζοκαθίσματος, η μιζέρια της οικονομίας του φραπέ και των (κακών) υπηρεσιών. 

Η κοινωνία έχει ρίξει τόσο πολύ τις προσδοκίες της που ικανοποιείται με μια ξαπλώστρα και ένα φραπέ στο πλαστικό, πακτωμένη σε κάποια παραλία.

Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν είναι επιχειρηματικότητα η καντίνα και η ξαπλώστρα, είναι αρπαχτή. Δεν τις χρειαζόμαστε. Ο δημόσιος χώρος στις πόλεις αλλά και στην παραλία πρέπει, επιτέλους, να αποδοθεί στους πολίτες και η οικονομία του φραπέ να σταματήσει να ροκανίζει τα σωθικά της χώρας.